1.адзначце словы, у якіх колькасць гукаў і літар не супадае: 1) вясёлка; 2) яловы; 3) уявілі; 4) сямёра; 5) салаўя. 2.адзначце радкі, дзе ўсе выдзеленыя галосныя з’яўляюцца націскнымі: 1) велізарны, занесці; 2) заслонены. магазін; 3) вярба, пасрэдна; 4) чатырнаццаць, феномен; 5) некаторыя, аднесці. 3.адзначце словы, у якіх на месцы пропуску пішацца літара е: 1) маян_з; 2) эф_кт; 3) ац_нка; 4) жыцц_здольны; 5) л_саахоўны. получить полный текст 4.адзначце радкі, у якіх на месцы пропуску пішацца літара ў: 1) на _скрайку лесу; 2) прачыта_; 3) аквары_м; 4) газету “звязда” _знагародзілі; 5) казько _ладзімір. 5.адзначце выпадкі, калі пры ўтварэнні патрэбнай формы адбываецца чаргаванне заднеязычнага са свісцячым гукам: 1) звісаць са (страха); 2) скакаць на (нага); 3) на правай (рука); 4) гасцяваць у (цётка); 5) сядзець на (лаўка). 6.адзначце радкі, у якіх марфемная будова слоў вызначана правільна: 1) дабяла (прыстаўка + корань + канчатак); 2) глянуўшы (корань + суфікс + суфікс); 3) зблізку (прыстаўка + корань + суфікс); 4) аддадзены (прыстаўка + корань + суфікс + канчатак); 5) прырэчны (прыстаўка + корань + суфікс + канчатак). 7.адзначце радкі, у якіх прыслоўі пішуцца разам: 1) мая сястра (за) мужам; 2) танцаваць (у) прысядкі; 3) будзе (да) рэчы; 4) (з) верху сцяны; 5) (у) чатырох . 8.адзначце словазлучэнні, у якіх ёсць памылкі ва ўтварэнні, напісанні ці ўжыванні дзеепрыметнікаў: 1) асветленнае неба; 2) зоркі; 3) разбушаваўшаяся стыхія; 4) апранутая камізэлька; 5) загарэлы на сонцы твар. 9.адзначце прыклады, у якіх не (ня) пішацца са словамі разам: 1) (не) сустракацца позіркам; 2) (не) абходны дакумент; 3) (не) учора, а сёння; 4) (не) шта загучала; 5) (не) навідзець хлусню. 10.адзначце сказы, у якіх на месцы пропускаў ужываецца часціца ні: 1) бог ведае, чаго толькі __ намалюе, куды __ заводзіць палкае ўяўленне юнацтва! 2) дзе б мы __ былі, сілай неадольнай цягне нас да таго куточка зямлі; 3) праз колькі часу лес расступіўся, і зноў адкрыўся прастор, але то былі __ палеткі; 4) вакол, куды __ кінеш вокам, – збажына ; 5) ідучы берагам свіцязі, мы __ маглі __ парадавацца, што жорсткая рука цывілізацыі яшчэ амаль не кранула гэтага казачнага кутка беларусі.
думаю главный смысл названия в последних словах дедули Архипа :
— Дык вось, Архіп, любы ты мой! Бачу я, крэпка ў табе роднае карэнне наша. А мне, старому, уміраць трэба. Едзеш ты ў свет далёкі. Смерць мая з-за кургана ўжо смяецца: мо і не пабачымся болей, дык вось, будзь ласкаў, звярні ты ўвагу на маю старыкоўскую гутарку. Першае, што скажу я табе, гэта — чытай, галубец, у кніжках і ў разумных людзей пытайся, як жылі даўней нашы тутэйшыя людзі... Споўніш гэты загад — у жыцці не ашукаешся, будзеш ведаць, што рабіць трэба. I ніякая, братка, чартаўня, ніякія думы чорныя не змогуць цябе. А другое: часцей у роднае гняздзечка залятай, дык не будзе яно здавацца табе страшным, і не пабяжыш ты, спужаўшыся, уцякаць ад яго, калі, часам, пачуеш ад каго дурнога або цёмнага і скрыўджанага нараканні няправедныя, нахабшчыну на справу і працу тваю. А яшчэ дадам: не забывай ты ў горадзе, дайжа ў добрай таварыскай бяседзе за салодкімі напіткамі ды смачнымі дарагімі стравамі, не забывайся ты запытаць у сябе: «А можа, цяпер у каго скарынкі хлеба няма? » I ведай тады, што адным енкам ды стагнаннем бядзе людской не паможаш.. . Помні, што каб другога вызваляць, трэба самому крэпкім быць, на сілы не ўпадаць, а то і самаго затопчуць.. . Толькі ты не гневайся, што я табе наказы раблю...
или же...
Сэнс фразы "Родныя карані"
Я лічу, што назва "Родныя Карані" падобна па сэнсу слоў Радзіма, Айчына.
Жыццё чалавека бярэ пачатак ад каранёў сваіх родных і продкаў, фарміруючы ў працэсе жыцця ўжо свае карані і яны цесна пераплятаюцца разам.
Сям'я для чалавека - гэта яго карані, якія цягнуцца з глыбіні стагоддзяў, з стагоддзя ў стагоддзе, з роду ў род.
Чалавек можа быць моцна звязаны з каранямі і тады ён адчувае сябе ў бяспецы, а можа быць ад іх адарваны, як эмігранты, якія з'ехалі са сваёй краіны, пакінуўшы сваіх родных і блізкіх.
У жыцці чалавека Радзіма гуляе важную ролю, у далеке ад яе ён становіцца слабым, адзінокім і безабаронным.
Не дарма людзі кажуць: "Дзе нарадзіўся, там і спатрэбіўся".
Объяснение:
Аўтар стварае два розныя вобразы поля. Адно поле мірнае, спакойнае, другое поле бітвы, крыві. Ён паказвае гэтыя два полі на аснове супрацьпастаўлення:
«Было ў салдата два полі,
поле, дзе кветкі ірваў,
бегаў з сябрамі на волі,
і поле, дзе ён ваяваў.
Ціха было і чыста
у полі яго дзяцінства,
былі агонь і дым
на полі ратным і тым.»
Гэта звычайны салдат, падобны на тысячы іншых, якія маладымі ішлі на вайну, гэта былі смелыя і самааданыя людзі.
Выраз «у полі яго дзяцінства» — азначае, што маленства салдата было мірным і шчаслівым, але яно хутка скончылася, бо пачаласья вайна і поле дзяцінства ператварылася ў ратнае.
Объяснение:
Надеюсь ;)