1. Назавіце агульныя прыметы, уласцівыя ўсім тыпам складаных сказаў: складаназлучаным, складаназалежным і бяззлучнікавым складаным.
2. Якімі прыметамі адрозніваюцца складаназалежныя сказы ад складана-
злучаных; бяззлучнікавыя складаныя сказы ад складаназлучаных
і складаназалежных?
3. Назавіце сродкі сувязі частак у бяззлучнікавых складаных сказах.
4. Якія знакі прыпынку могуць ставіцца на мяжы частак у бяззлучнікавых
складаных сказах?
5. Калі ставяцца коска і кропка з коскай паміж часткамі ў бяззлучнікавых
Складаных сказах?
6. Калі ставіцца двукроп'е паміж часткамі ў бяззлучнікавых складаных сказах?
7. Пры якіх умовах ставіцца працяжнік паміж часткамі ў бяззлучнікавых
Складаных сказах?
8. Складзіце самастойна або выпішыце з мастацкага твора, які вывучаеце
на ўроках беларускай літаратуры, бяззлучнікавыя складаныя сказы з
рознымі сэнсава-граматычнымі адносінамі паміж часткамі. Назавіце гэтыя
адносіны. Растлумачце пастаноўку знакаў прыпынку ў сказах. Пабудуйце
схемы сказаў.​

Паўлінка і Якім мараць ажаніцца. Але перашкодай іхнаму шчасцю становяцца бацькі Паўлінкі. Яны лічаць, што настаўнік Якім не самая лепшая партыя для іх дачкі. Яны знаходзяць для яе іншага мужа, багатага пана Быкоўскага.  

Паўлінка - смелая і вольналюбівая. Яна знаходзіць у сабе сілы супроцьстаяць кансерватыўным поглядам бацькоў. Яна рашуча змагаецца за сваё шчасце. Спачатку яна вырашае збегчы разам з каханым Якімам. А калі высвятляецца, што Якіма арыштавалі, яна крычыць на бацькоў, намагаецца сказаць ім, што яны нічога не разумеюць.  

У п’есе “Паўлінка” паказаны канфлікт паміж бацькоўскім разуменнем шчасця і тым, як уяўляе сваё шчасце Паўлінка. Для яе каханне важней за грошы. Каханне і дае ёй моцы спрачацца з бацькамі, не падпарадкавацца слепа іхняй волі. 

Мой любімы герой па аповесці “Журауліны крык”. Я прачытаў аповесць В.Быкава “Жураўліны крык”. Гэтая аповесць, як і іншыя творы Быкава, што я прачытаў, пра вайну. Апісання ваенных дзеянняў у творы не шмат, больш старонак адведзена апісанню настрою і стану герояў, іх успамінам і перажыванням. З усіх салдат, якія засталіся на пераездзе затрымліваць ворага, мне найбольш спадабаўся Свіст. Вясёлы і знаходлівы, Віцька дапамагаў воінам забыцца пра тое, што іх, магчыма, чакае смерць. Яго жарты падымалі ў салдаіт настрой. Віцька Свіст сам вельмі шчодры чалавек і не любіць скупых. Гэтая рыса яго характару вельмі добра раскрываецца ў эпізодзе з салам Пшанічнага. Іншы на яго месцы мог бы дамовіцца з Пшанічным і ціхенька з’есці сала толькі ўдваіх. Але Віцька так ніколі не зрабіў бы. Ён добра разумее, што ўсе воіны галодныя. Таму, забраўшы падманам сала ў Пшанічнага, Віцька прапануе зварыць кашу на ўсіх. Вядома, не вельмі добра, што ён гэта зрабіў падманам, але ў дадзенай сітуацыі іншага выйсця не было.

Мінулае Свіста дае нам зразумець, што ў гэтага хлопца ў жыцці не шсё было гладка. Ён быў уцягнуты ў нячыстую справу: абкрадванне дзяржавы. За гэта Свісту давялося нават пасядзець у турме. Але сваю памылку Віцька зразумеў сам і хутка выправіў яе.
Калі пачалося вайна, Свіст разам з іншымі воінамі апынуўся на фронце. А ў хуткім часе — і на пераездзе. Калм з’явіліся немцы і стала зразумела, што прыйдзецца загінуць, Свіст ні на хвіліну не падумаў пра здраду. Ён смела і адважна змагаўся да канца, падтрымліваў дух астатніх.

Васіль Быкау ставіць перад сваімі героямі праблему выбару і або здрадзіць Радзіме, або стаць яе абаронцам. Віцька Свіст выпрабаванне вытрымаў, нягледзячы на крымінальнае мінулае і памылкі ў жыцці. За гэта не патрэбна яго вельмі строга судзіць, таму што ў кожнага чалавека ёсць свае памылкі. Але адна справа, калі чалавек разумее свае памылкі і ў далейшым не робіць іх, і другая справа, калі чалавек робіць памылкі і ў далейшым іх не выпраўляе.

Вось за гэтыя рысы характару мне і спадабаўся Віцька Свіст.