1. Пісьмова растлумачце адроненні ў значэнні наступных беларускіх і рускіх слоў:
бел. безадказны – рус. безотказный, бел. бескарысны – рус. бескорыстный, бел. дыван – рус. диван, бел. склон – рус. склон, бел. бяспечны – рус. беспечный, бел. краска – рус. краска, бел. нядзеля – рус. неделя, бел. дыван – рус. диван, бел. маніць – рус. манить, бел. багатыр – рус. богатырь, бел. плот – рус. плот, бел. разлічыць – рус. различить, бел. стрэльба – рус. стрельба. Як называюцца такія словы ў мовазнаўстве?
2 Знайдзіце сказы з памылкамі, выпраўце іх Сказы запішыце.
1) Сусед ужо даўно зубы точыць. А як толькі мая курыца ці свінчо забягуць на яго агарод, ён гатовы іх пазабіваць.
2) Ваш сын не зможа далей вучыцца ў кансерваторыі. Хоць ён і мае жаданне займацца музыкай, але тэсты паказалі, што яму слон на вуха наступіў (з тлумачальнай запіскі).
3) У школу хутка пойдзеш: на аршын з шапкаю вымахаў – хоць адразу ў трэці клас цябе аддавай.
4) Што ж ты такі бедалага? Мала таго, што нос расквасіў, дык яшчэ і дзве талеркі.
5) Дайце мне хоць гадзіну-другую падрамаць, а то ўсю ноч хоць вока выкалі.
6) Я і сам на аднаго вашага хлопца зуб маю. Думаю забраць яго ў свой аддзел: нам патрэбны такія ініцыятыўныя маладыя людзі.
7) Мы цяпер з табою будзем сябраваць душа ў душу.
8) Чамусьці не ляжыць душа ісці сярод ночы праз парк.
9) На блакіт неба і на першага ў жыцці паветранага змея сын не зводзіць вачэй.
10) Мы ўспаміналі студэнцкае бесклапотнае жыццё, перамывалі костачкі выкладчыкаў, смяяліся, жартавалі.
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавыя апавяданні "Плачка" і "Сын Буры". "Плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.
У апавяданні "Сын Буры" сляпы Францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе Сынам Буры. У час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. Сын Буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў Плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. Плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. Хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. Сын Буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.
Вобразы Плачкі і Сына Буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.