180. Зрабіце пунктуацыйны аналіз тэксту.
Загадкі таксама як прыказкі і прымаўкі казкі і песні вякамі складаліся
народам. Яны належаць да аднаго з самых старажытных жанраў фальклору
які ўзнік тады калі чалавек быў яшчэ поўнасцю ва ўладзе прыроднай стыхіі і
з‟явы прыроды для яго былі незразумелай страшнай таямніцай. Старажытны
чалавек думаў што ўсюды на вадзе і ў лесе у будынку і ў полі яго падпільноўваюць варожыя сілы пасылаючы бяду і няўдачы а птушкі і звяры разумныя
істоты якія ведаюць чалавечую мову. Варожыя таямнічыя сілы трэба было
перахітрыць а ад звяроў і птушак утаіць свае дзеянні. Таму людзі сталі ўжываць
умоўныя назвы прылад лоўлі і палявання назвы звяроў і птушак.
Загадка гэта іншасказальнае вобразнае апісанне якога-небудзь
прадмета або з‟явы на аснове падабенства паміж утоеным прадметам які
трэба адгадаць і тым які замяняе яго ў загадцы. Яна ж уяўляе сабой
мудрагелістае пытанне выражанае пераважна з дапамогай метафары.
Загадкі вызначаюцца трапнасцю выразаў афарыстычнасцю і сцісласцю
формы. З аднаго боку у загадках як у прыказках і прымаўках адлюстраваўся
багаты гаспадарчы і жыццѐвы вопыт працоўнага народа. З другога у іх
знайшлі выражэнне творчая фантазія кемлівасць дасціпны гумар народа
яго паэтычныя здольнасці.
Тэматыкай загадак з‟яўляецца шматгранны свет прадметаў і з‟яў
навакольнай рэчаіснасці з‟явы прыроды чалавек яго працоўная дзейнасць
і матэрыяльны быт сацыяльныя адносіны жывѐльны і раслінны свет.
Загадкі аб прыродзе найбольш старажытныя і распаўсюджаныя. Неба
сонца зоркі зямля вада дзень ноч холад цяпло ўсѐ ператвараецца ў вобразы падказаныя працай і бытам селяніна.
Загадкі пра людзей ствараюцца на канкрэтных прадметных параўнаннях з рэчамі гаспадарчага і хатняга ўжытку.
Жывѐльны і раслінны свет і самі з‟явы прыроды падобны да прылад
працы прадметаў побыту і хатняга ўжытку да паводзін людзей.
Праца селяніна ворыва сяўба касьба жніво малацьба і г. д. сельскагаспадарчыя прылады прадметы звязаныя з жывѐлагадоўляй рыбалоўствам
ткацтвам кавальствам прыгатаваннем ежы ўсѐ гэта таксама станавілася
зместам загадак.
Іншасказальная вобразная форма выражэння асаблівая ўласцівасць загадкі ўспрымаць усѐ новае выклікае да яе нязменную цікавасць і робіць загадку
адным з любімых жанраў вуснай народнай творчасці (Паводле А. Гурскага).
Верай у гістарычную перспектыву беларускага нацыянальна-вызваленчага руху і лепшую будучыню народа прасякнуты гэты верш, дзе аўтар паказаў сябе выдатным майстрам санета.
Паэт гаворыць пра зярняты, знойдзеныя у адным з магiльнiкаў Егiпта. Праляжаўшы там некалькi тысячагоддзяў, яны не загiнулi. Жыццёвая сіла іх нібы драмала на працягу многіх стагоддзяў. Трапіўшы ў вільготную глебу, зярняткі далі багатую рунь. Верш уяўляе сабой разгорнутае параўнанне. Магiла – сiмвал смерцi, жменя насення – увасабленне вечнасцi жыцця. Яна нагадвае паэту лёс беларускага народа. Паэт параўноўвае зерне з беларускім народам, які прыгнечаны, спіць, але і пад прыгнётам захаваў сваю жыццястойкасць. Паэт верыць, што духоўныя сілы народа праб'юцца на шырокую дарогу, пераадолеюць на сваім шляху ўсе перашкоды. Аўтар сцвярджае ідэю вечнасці, неўміручасці жыцця:
Зварушаны, нарэшце, дух народны,
Я верую, бясплодна не засне,
А ўперад рынецца, маўляў крыніца,
Каторая магутна, гучна мкне,
Здалеўшы з глебы на прастор прабіцца.
Верш прасякнуты верай ў сiлы народа, у яго будучыню. Прыгнечаны на працягу многiх вякоў, беларускі народ выжыў, захаваў сваю сiлу. Пад прыгнётам ён захаваў сваю жыццеустойлiвасць. Аўтар параўноўвае абуджаны рэвалюцыяй 1905 года беларускі народ з магутнай крынiцай, якая здольная прабiцца кожную хвiлiну на шырокi прастор, пераадольваючы усе перашкоды на сваiм шляху.
Кампазіцыя санета «Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...», выкарыстаныя ў ім параўнанні народа з жыватворнай крыніцай, асацыятыўныя сувязі паміж падзеяй, што моцна ўразіла, і загадкавасцю свайго народа, — усё спрыяе выяўленню філасофскай думкі, што духоўнае адраджэнне народа — гэта толькі пытанне часу.
Объяснение: