2. Назавіце сказы з аднароднымі членамі.
а) Нястомны працаўнік вецер гнаў і гнаў некуды разматля-
ныя космы снегу.
6) Заныў у траве Репер із большай сілай пагнаў па балоце
пух і лісце.
в) я маўчу, бо так хочацца іншы раз памаўчаць,
г) Добра ў садзе хадзіць, сустракаючы сонечны ранак, чулым
сэрцам лавіць звонкі голас дзявочых вяснянак.
д) З таго часу прайшлі восень, зіма, лета,
3. Укажыце сказы з аднароднымі азначэннямі (знакі прыпынку
ў сказах не пастаўлены).
а) У букепіку былі белыя, чырвоныя сінія і жоўтыя кветкі.
б) Зноў грэла невысокае ранняе сонца.
в) Паветра напоена той празрыстасцю і цеплынёй якая бывае
толькі цёплай лагоднай восенню.
г) Спакой і развагі аб Блішчанскім разварушылі ў Цімошкіна
затоеныя мары пра далёкае недасяжнае жыццё.
д) Да лесу падыходзіў абшар шэрага пераспелага жыта.
4. Вызначце сказы з памылковой пастаноўкай знакаў прыпынку.
а) Над шарокiм, прыцьмелым прасторам драмала зімовая ноч,
і снавалі ў вышыні: зялёныя, белыя, сінія зоркі.
б) Аўтобус вырваўся на стары даваенны ўезджаны брук.
в) Плыве чорная ноч і губляе зоры.
г) Мы назбіралі поўныя кошыкі і чарніц, і суніц, і малін.
д) Кожную раніцу, або ў іншы вольны час зазіраў Андрэй на
ўзораны поплаў.
5. Назавіце сказы, у якіх знакі прыпынку пастаўлены правільна,
а) І гэты малады хвойнік, і гэты лес, і гэтыя хвоі-зліліся ў
адну сцяну лесу...
б) Камбайн як увайшоў ужыта так і паплыў не спыняючыся.
в) Надвор'е ўвесь студзень стаяла марознае, а ў канцы месяца
закапрызнічала.
г) Шумелі бярозы на гром, ці на вецер.
Д) Як дзень, так і ноч ідуць цягнікі на ўсход.
6. Адзначце сказы з неаднаројнымі азначэннямі (знакі прыпын-
ку ў сказах не пастаўлены).
а) Понтус задаволены ў гуморы халзiў па пакоях. і распа-
раджаўся.
б) Шырокае круглае возера блішчала хмури халодным
бляскам ал лесу да лесу.
в) Угары глуха шумеў вецер і сапаў на дарогу калючыя
дробныя крупiнкi.
Г) У густой сіні неба раямі трапляліся горы навокал стуліўся
ў цемры снежны зімовы прастор.
д) На бляклым небасхіле ўдалечыні ўжо запалілася і шка
гарэла адзінокая самотная зорка.
7. Назавіце сказы, у якіх ёсць абагульняльныя словы пры ад-
народных членах (знакі прыпынку ў сказах не пастаўлены).
а) Пад крыламі самалёта раскінулася вялікая водная прас-
тора.
б) Стары Даніла славіўся на цэлую ваколіцу сваімі вырабамі
вёдрамі начоўкамі цабэркамі і лыжкамі якія выходзілі з
яго рук моцныя гладкія і вельмі зграбныя.
B) Белай коўдрай улёгся снег на палеткі і лугі рэкі і азёры.
(г) Дождж прыходзіў звычайна ці пад вечар ці ў вячэрняй
цемры ці зусім ноччу.
д) Выгружаліся еўрапейскія тавары пагружаліся мясцовыя,
кава хіна цукар цынамон мускат перац.
8. Адзначце сказы, у якіх аднародныя члены звязаны пры дапа-
мозе спалучальных злучнікаў.
а) Заціхаюць гоні і даліны, павучкі наткалі павуціны ды
развесiлi на сонцы свае белыя красёнцы.
б) Сонца толькі што ўзышло, аднак прыгравала ўжо даволі
горача.
В) То тут, то там чулася гаворка, смех.
г) Пра яго гаварылі не столькі добрага, колькі смешнага,
д) Я змераў Мінск і ўпоперак, і удоўжкі.
2. Узгадаем эпізод, калі бабёр доўга ішоў пехатою праз зараснікі лубіну і ламачча, стаміўся, а потым, зусім нечакана, перад ім адкрылася палоска чыстай вады.
Аўтар псіхалагічна абгрунтавана перадае душэўны стан бабра, які "подбегам кінуўся да вады, ад радасці забыўшыся пра асцярогу, нырнуў, быццам не верыў, што скончылася яго сухая дарога". Гэты прыклад і іншыя дазваляюць сцвярджаць, што пісьменнік — выдатны псіхолаг.
3. Тое месца, дзе жыла зараз бабровая сям'я, было такім: зарослая трыснягом сажалка, побач завод, дзе рабілі газіраваную ваду. З аднаго боку стаяў "на ўзгорку бор, пад ім хат з пяць маленькае вёсачкі". Месца для жылля амаль не было. Небяспека пагражала і з боку "маленькага заводзіка". Адправіцца ў далёкую вандроўку бабра прымусіла жаданне знайсці сваё "прасторнае спрадвечнае пасяленне".
4. Бабра сагравалі ўспаміны пра тое месца, дзе ён некалі жыў. Гэта была "прасторная рака", іх "спрадвечнае месца", "дзе было так вольна і шчасліва". На тым месцы, спадзяваўся ён, у іх пачнецца новае жыццё, такое ж вольнае і шчаслівае. Там і ён будзе здаровы і "будзе жыць вечна".
5. Чалавек з'явіўся прычынай таго, што бабры былі вымушаны сысці са старога месца. Людзі " не пакінулі на рацэ ні прысадаў, ні травы, ні самое глыбокае ракі".
6. Аўтар выкарыстоўвае параўнанні (узгоркі, як горы; лубін, як дрот, дарога — прамыіна), каб апісаць поле, якое праходзіць бабёр. Дзякуючы вобразна-выяўленчым сродкам створаная ім карціна прыроды атрымалася вобразнай,выразнай, натуральнай.
7. Тэма: ахова прыроды, зберажэнне яе багаццяў (экалагічная). Галоўная думка: чалавек нясе адказнасць за жывёльны і раслінны свет.