1. Скураныя пасталы на нагах у чалавека даўно раскіслі ад балотнай вады, анучы наскрозь змакрэлі.
2. Наўкола стаяла цішыня, нідзе не было нікога.
3. На даўно не голеным твары чырванеў даўгі прастуджаны нос, з-пад святлявых броваў насцярожана зыркалі шэрыя вочы.
4. Дыханне ў чалавека чулася сіпатае і частае – усё ж, мусіць, далася яму ў знакі гэтая хада па балоце.
5. Апрануты ён быў у зрудзелы ад старасці вясковы армячок-паддзёўку, залаплены на плячы чорным суконным лапікам, на запалым жываце скасабочана трымалася раменная папружка.
У нашы дні чытаць кнігі проста неабходна! Ні радыё, ні тэлебачанне, ні кампутар не можа замяніць чытання кніг!На жаль, зараз вельмі шмат маладых людзей аддаюць перавагу глядзець тэлевізар ці гуляць у розныя гульні на кампутары, лічачы прачытанне кніг пустым марнаваннем часу. А бо менавіта чытанне кніг утварае, пашырае кругагляд, робіць чалавека больш інфармаваным і эрудыяваным. З кнігі можна запазычыць гістарычныя факты, важныя падзеі, разнастайныя звесткі. Чытаючы кнігу, чалавек апускаецца ў атмасферу падзей, якую прапануе аўтар. Чытач суперажывае станоўчым героям, ацэньвае ўчынкі герояў, параўноўвае іх учынкі са са сваімі. Многія кнігі, прачытаныя адзін раз, запамінаюцца назаўжды, а шмат хто - становяцца любімымі, якія хочацца перачытваць зноў і зноў.Калі людзі чытаюць, яны думаюць, у іх развіваецца мысленне. Чытаючы кнігу, чалавек элементарна становіцца больш пісьменным. Не дапушчае пры пісьме арфаграфічных памылак, гаворка становіцца больш прыгожай, яркай, маляўнічай.Нават вельмі добры фільм не заменіць прачытаную кнігу. Фільм можа дапамагчы ўспрыняць кнігу больш эмацыйна, душэўна, але не замяніць яе.Любоў да чытання неабходна прывіваць з дзяцінства. Бацькі проста абавязаны выхаваць любоў да кнігі ў дзіцяці, карыстаючыся сапраўднай літаратурай класікаў і сучаснікаў.
1. Скураныя пасталы на нагах у чалавека даўно раскіслі ад балотнай вады, анучы наскрозь змакрэлі.
2. Наўкола стаяла цішыня, нідзе не было нікога.
3. На даўно не голеным твары чырванеў даўгі прастуджаны нос, з-пад святлявых броваў насцярожана зыркалі шэрыя вочы.
4. Дыханне ў чалавека чулася сіпатае і частае – усё ж, мусіць, далася яму ў знакі гэтая хада па балоце.
5. Апрануты ён быў у зрудзелы ад старасці вясковы армячок-паддзёўку, залаплены на плячы чорным суконным лапікам, на запалым жываце скасабочана трымалася раменная папружка.