"Аўсееў жа заўсёды прывык разважаць, рэвізаваць, думаць і знаходзіць лепшае для сябе з усёй сумы магчымага"
"Такія звычкі ен набыў ужо даўно, яшчэ ў школе, калі зразумеў, што большага часам можна дасягнуць малымі сродкамі"
"матэматычныя ён таксама ведаў, але чым далей вучыўся, тым болей іх недалюбліваў. Яны патпабавалі карпатлівасці, настойлівасці, уласцівасці да дробязей, але гэта было не па нутру легкадумнай натуры Аліка. Бясконцыя хатнія заданні па алгебры, трыганаметрыі, фізіцы атручвалі яго вольны час, які быў патрэбны для спорту, асалод і забаў"
"А ўсё тое, штр даецца вялізным намаганнем, праз цяжкасці, тое — ведаў Аўсееў — перастае несці асалоду, радасць таго засмучваецца цяжарам дасягнення"
Людзі і жывёлы цесна звязаныя паміж сабой. Жывёлы-гэта нашы сябры. Але чалавецтва часам знішчае іх як для забавы, а часам і дзеля дадатковых матэрыяльных даходаў. З-за гэтага і зніжаюцца папуляцыі розных відаў. Жывёлы трапляюць у Чырвоную кнігу, аказваюцца на мяжы вымірання. Узаемаадносіны паміж чалавекам і жывёламі былі заўсёды. Ужо амаль амаль у кожнага ў доме ёсць які-небудзь гадаванец. Можа гэта котка, сабака можа, а можа папугайчыкаў і гд. Але часам чалавек здраджвае сваіх блізкіх сяброў. Напрыклад, людзі выкідаюць на вуліцу сваіх улюбёнцаў з-за сваіх асабістых праблем. А можа і проста пераправіўся, надакучыў, састарэў. Гэта вельмі жорстка з боку людзей. Бо жывёлы не вінаватыя, што яны вам пераправіліся або знаходзяцца ўжо не ў тым узросце каб пагуляцца. Мы не маем права так здзекліва ставіцца да іх. Бо мы адказваем за тых, за каго ручаемся. Мы павінны адказваць за сваіх гадаванцаў, любіць іх. і ні ў якім выпадку не пазбаўляцца па такім пустым прычынах. Яны таксама жывыя, як і мы. Але чамусьці чалавек уявіў, што можа ўсё і ўсё яму дазволена-гэта зусім не так. Жывёлы і людзі павінны жыць у гармоніі адзін з адным. Але на жаль у наш час мы жывем не ў гармоніі, а ў пастаянных канфліктах. Ды і канфліктам гэта нельга назваць, таму што не жывёлы ваююць з намі, а толькі мы. Галоўнае каб у людзей адкрылася нейкае пачуццё, спачуванне ў адносінах да жывёл. Тады мы зможам жыць дружна.
Яму не хапала упартасці, адвагі ды цярпення
Объяснение:
"Аўсееў жа заўсёды прывык разважаць, рэвізаваць, думаць і знаходзіць лепшае для сябе з усёй сумы магчымага"
"Такія звычкі ен набыў ужо даўно, яшчэ ў школе, калі зразумеў, што большага часам можна дасягнуць малымі сродкамі"
"матэматычныя ён таксама ведаў, але чым далей вучыўся, тым болей іх недалюбліваў. Яны патпабавалі карпатлівасці, настойлівасці, уласцівасці да дробязей, але гэта было не па нутру легкадумнай натуры Аліка. Бясконцыя хатнія заданні па алгебры, трыганаметрыі, фізіцы атручвалі яго вольны час, які быў патрэбны для спорту, асалод і забаў"
"А ўсё тое, штр даецца вялізным намаганнем, праз цяжкасці, тое — ведаў Аўсееў — перастае несці асалоду, радасць таго засмучваецца цяжарам дасягнення"
Людзі і жывёлы цесна звязаныя паміж сабой. Жывёлы-гэта нашы сябры. Але чалавецтва часам знішчае іх як для забавы, а часам і дзеля дадатковых матэрыяльных даходаў. З-за гэтага і зніжаюцца папуляцыі розных відаў. Жывёлы трапляюць у Чырвоную кнігу, аказваюцца на мяжы вымірання. Узаемаадносіны паміж чалавекам і жывёламі былі заўсёды. Ужо амаль амаль у кожнага ў доме ёсць які-небудзь гадаванец. Можа гэта котка, сабака можа, а можа папугайчыкаў і гд. Але часам чалавек здраджвае сваіх блізкіх сяброў. Напрыклад, людзі выкідаюць на вуліцу сваіх улюбёнцаў з-за сваіх асабістых праблем. А можа і проста пераправіўся, надакучыў, састарэў. Гэта вельмі жорстка з боку людзей. Бо жывёлы не вінаватыя, што яны вам пераправіліся або знаходзяцца ўжо не ў тым узросце каб пагуляцца. Мы не маем права так здзекліва ставіцца да іх. Бо мы адказваем за тых, за каго ручаемся. Мы павінны адказваць за сваіх гадаванцаў, любіць іх. і ні ў якім выпадку не пазбаўляцца па такім пустым прычынах. Яны таксама жывыя, як і мы. Але чамусьці чалавек уявіў, што можа ўсё і ўсё яму дазволена-гэта зусім не так. Жывёлы і людзі павінны жыць у гармоніі адзін з адным. Але на жаль у наш час мы жывем не ў гармоніі, а ў пастаянных канфліктах. Ды і канфліктам гэта нельга назваць, таму што не жывёлы ваююць з намі, а толькі мы. Галоўнае каб у людзей адкрылася нейкае пачуццё, спачуванне ў адносінах да жывёл. Тады мы зможам жыць дружна.