Адзначце гусары сказку у ярких спалучэнне слову трэба выдзелиць кочками 1) зразумела не кожны палод у грыбы заканчваецца багатай здабычай 2) Я зразумела бацькава маўчанне як згоду. 3) Пачаў таяць снег. У выніку гэтага магчыма паводка.
4) У маі магчыма будуць замаразкі.
5) На беразе ляжала нейкая вялікая цёмная маса. Відаць гэта быў
марскі звер, выкінуты хвалямі.
6) Праз два маленькія акенцы дзень нясмела лез у пакой, і было
вiдаць праз іх, як шарэла на дварэ.
А6. Адзначце нумары сказаў, у якіх выдзеленыя словы (спалу-
Чэнні слоў) трэба адасабляць коскамі.
1) Хораща глядзяцца імҳі. На дрэвах, на пнях, на каранях выва-
ратняў выцерушаныя снегам яны здаюцца аксамітнымі.
2) Прыгожы быў поўны сілы і невыказнай велічы палёт гэтай
птушкі.
3) Між пясчаных пагоркаў засланых мохам знаходзіцца лагчына.
4) Ярка свеціць сонца. Але яно ўжо халоднае, зiмняе.
5) Перавернутая ўверх дном у кустах ляжала лодка.
6) Злыя хутарскія сабакі пераклікаліся заядлым брэхам жудас-
ным і трывожным.
47. Адзначце нумары сказаў, у якіх выдзеленыя акалічнасці не
трэба адасабляць коскамі.
1) Дагасаючы тлела сумная зара,
2) Белыя пеністыя хвалі адна за адной набягалі на жоўты жвір аб
чымсьці лагодна нашэптваючы соннаму берагу.
3) Увесь у інei калматым стаіць насупіўшыся лес.
4) Куды гэта вас на ноч гледзячы нясе?
5) Нягледзячы на туман выразна відаць абрысы старога дрэва.
6) Абпальваючы край неба прабегла маланка:
А8. Адзначце нумары сказаў, у якіх паміж дзейнікам і выказнікам
працяжнік пастаўлены памылкова.
1) Косы мядзяныя, косы — як змеі,
2) Мова мая пах мурожнай травы, шум бароў, гоман рэк
непаўторных.
3) Я — табе не вораг, дрэннага не параю,
Объяснение:
У мяне ёсць лепшы сябар. Завуць яго Анатоль. Мы з ім вучымся ў адным класе. Анатоль жыве ў суседнім квартале. У яго ёсць малодшая сястра. Мы з Анатолем часам водзім яе гуляць. З Толяй мы разам гуляем на выхадных. Таксама можа адправіцца на шпацыр на працягу тыдня, пасля таго, як зрабілі ўрокі. Мы з Толей любім, гуляць у кампутарныя гульні. Робім мы гэта онлайн, кожны з свайго дома.
Часам мы ходзім у кінатэатр або ў забаўляльны цэнтр. Нам вельмі падабацца глядзець 5D i 7D фільмы. Калі глядзіш такое кіно, здаецца, што ты прысутнічаеш у самім фільме.
Нядаўна я быў на дне нараджэння Анатоля. Яго прыходзілі павіншаваць бабулі і дзядулі, а таксама хросныя бацькі і некалькі сяброў са школы. Дзень нараджэння мы пачалі ў забаўляльным цэнтры. Аніматары зладзілі нам сапраўдны квэст. Пасля забаў мы адправіліся дадому да Анатоля, дзе нас чакалі смачныя пачастункі.
Я падарыў Толе настольную гульню, кнігу і канструктар. Толя застаўся задаволены падарункам. Калі мы не можа справіцца з урокамі, мы дапамагаем адзін аднаму. Я магу дапамагчы Толеесли я лепш зразумеў матэрыял, а ён можа дапамагчы калі ён у чымсьці разабраўся лепш за мяне.
Добра калі ў цябе ёсць верныя і любімыя сябры з якімі весела праводзіць свой час.
Ішоў дзед лесам, а за ім бегла собачка. Ішоў дзед, ішоў, ды і першы раз кінуў рукавічкамі. Вось бяжыць мышка, улезла ў гэтую рукавічкамі і кажа:
- Тут я буду жыць.
А ў гэты час жаба - прыг-прыг! - пытаецца:
- Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
- Мышка - поскребушка. А ты хто?
- А я жаба - попрыгушка. Пусці і мяне!
- Ідзі.
Вось іх ужо двое. Бяжыць зайчык. Падбег да рукавічкі, пытаецца:
- Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
- Мышка - поскребушка, жаба - попрыгушка. А ты хто?
- А я зайчык - побегайчик. Пусціце і мяне!
- Ідзі.
Вось іх ужо трое. Бяжыць лісічка:
- Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
- Мышка - поскребушка, жаба - попрыгушка ды зайчык - побегайчик. А ты хто?
-А я лісічка-сястрычка. Пусціце і мяне!
Вось іх ужо чацвёра сядзіць. Зірк, бяжыць ваўчок - і таксама да рукавічкі, ды і пытаецца:
- Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
- Мышка - поскребушка, жаба - попрыгушка, зайчык - побегайчик ды лісічка-сястрычка. А ты хто?
- А я ваўчок - шэры бачок. Пусціце і мяне!
- Ну ідзі!
Улез і гэты. Ужо стала іх пяцёра. Адкуль ні вазьміся, брыдзе кабан:
- Хро-хро-хро, хто ў рукавічкамі жыве?
- Мышка - поскребушка, жаба - попрыгушка, зайчык - побегайчик, лісічка-сястрычка ды ваўчок - шэры бачок. А ты хто?
- А я кабан - клыкан. Пусціце і мяне!
Вось бяда, усім у рукавічкамі паляванне.
- Табе і ня ўлезьці!
- Як-небудзь ўлез, пусціце!
- Ну, што ж з табой зробіш, лезь!
Улез і гэты. Ужо іх шасцёра. І так ім цесна, што не павярнуцца! А тут затрашчала сучча: вылазіць мядзведзь і таксама да рукавічкі падыходзіць, раве:
- Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
- Мышка - поскребушка, жаба - попрыгушка, зайчык - побегайчик, лісічка-сястрычка, ваўчок - шэры бачок ды кабан - клыкан. А ты хто?
- Гу-гу-гу, вас тут зашмат! А я медведюшка - бацюшка. Пусціце і мяне!
- Як жа мы цябе пусцім? Бо і так цесна.
- Ды як-небудзь!
- Ну ўжо ідзі, толькі з краёчку!
Улез і гэты. Сямёра стала, ды так цесна, што рукавічкамі таго і глядзі, разарвецца.
А тым часам дзед хапіць - няма рукавічкі. Ён тады вярнуўся шукаць яе. А сабачка наперад пабегла. Бегла, бегла, глядзіць - ляжыць рукавічкамі і варушыцца. Собачка тады:
- Гаў-гаў-гаў!
Звяры спалохаліся, з рукавічкі вырваліся - ды ўрассыпную па лесе. А дзед прыйшоў і забраў рукавічкамі.