Адзначце сказ, які не адносіцца да складаных сказаў з рознымі відамі
сувязі:
 1) Надыходзіць той час, калі паветра робіцца вельмі ядранае: бразне
нехта вядром ля калодзежа – звон доўга не аціхае на вуліцы.
 2) Стаіш пад моцным дажджом – і табе сапраўды здаецца, што нехта
перакуліў вялізнае вядро з вадою.
 3) Даспявала жыта, і пераспявалі сіласныя культуры; бялелі яравыя вачавідкі жаўцеў лён.
 4) Першая баразна, і першая сеялка – таксама свята і радасць, але ім,
відаць, цяжка зраўняцца з той урачыстасцю, якою спрадвеку было аблашчана
жніво.
 5) Бадзёры марозік падмарозіць поле, дзе прыгожа зелянее азіміна,
вуліцу, на якой, ідучы яшчэ ў гумавых ботах (не паспеў пераабуцца ў штонебудзь цяплейшае), адчуваеш кожную няроўнасць схопленай марозам
груды.

Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. Рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. А ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. Як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. Рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавыя апавяданні "Плачка" і "Сын Буры". "Плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.
У апавяданні "Сын Буры" сляпы Францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе Сынам Буры. У час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. Сын Буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў Плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. Плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. Хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. Сын Буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.
Вобразы Плачкі і Сына Буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.

Аня встала рано утром и, посмотрев на часы поняла, что опаздывает на экзамен. Как же можно опоздать на такой важный экзамен? ! Сломя голову Аня помчалась в школу, по пути повторяя правила и формулы.Когда она, наконец, добежала до школы, до экзамена оставалось пять минут. Тут Аня вспомнила, что гоняла балду на уроках алгебры и все пропускала мимо ушей. — Провалиться бы сквозь землю Аня и медленными шагами направилась к двери класса.Все одноклассники уже сидели на своих местах и имели вполне спокойный вид. Кто-то даже умудрялся шептаться. Аня же была ни жива, ни мертва. Она понимала, что висит на волоске и разбирается в этой чертовой алгебре так же «хорошо», как свинья в апельсинах. Получив задание, Аня побледнела. Все валилось из рук, а сердце бешено колотилось.-Нужно было готовиться раньше, — мудро рассудила Аня и принялась решать задачки.