Адзначце сказы, у якіх злучнікі звязваюць аднародныя члены сказа:
а) У сяле яшчэ доўга спявалі пеўні, ды дзесь с двара даносіўся брэх патрывожанага сабакі.
б) То тут, то там лясок сінее, у лагчынах рэчачка блішчыць.
в) Лісце дубка вісіць на тонкіх, але моцных нітачках і пры кожным дотыку ветру звоніца.
ответов может быть 2
Просто составь с ними предложения.
На вуснах - мёд, а на сэрцы - лёд.
Ні адказу, ні прыказу.
Ні зьняты, ні павешаны.
Нічога не знаю - мая хата з краю.
Пад чорным лесам спаткауся чорт з бесам.
Пакуль жаніцца - загаіцца.
Памалу едучы, далей будзеш.
Пасьпех - людзям на сьмех.
Праўду казаць - ворага нажываць.
Пень гарэў, а чорт нoгі пагрэў, іскра пала і радня стала.
Пераначуем - болей пачуем.
Першы блiн сабаку.
П'янаму i козы ў золаце.
Тая зязюля, але ня так кукуе.
У страху вочы па яблыку.
Усе чэрцi адной шэрсьцi.
Усякi гад на свой лад.
Цiхая сьвiньня глыбока рые.
Цюк - дзяцюк!
Чорт на паганага напаў.
Што галава, то розум.
Што душа мае, тым i прыймае.
Што па тэй чэсьцi, калi няма чаго есьцi.
Як баба да дзеда, так i дзед да бабы.