Адзначце сказы з адасобленымі членамі:
а) Дыхнуў густы цёплы ветрык.
б) Дыхнуў ветрык густы цёплы.
в) На лісці мокрым ад расы зазіхацелі ранішнія прамені.
г) На мокрым ад расы лісці зазіхацелі ранішнія прамені.
д) Дрэмлюць зачараваныя марознай цішынёй векавыя сосны.
е) Дрэмлюць векавыя сосны зачараваныя марознай цішынёй.
3. Адзначце сказы, у якіх адасобленыя прыдаткі не выдзелены коскамі:
а) Сама дарога, стары гасцінец, была абсаджана тоўстымі ліпамі, клёнамі, таполямі.
б) У калідоры яго сустрэла Наташа сястра.
в) На вайне Сяргей артылерыст-зенітчык праявіў мужнасць і адвагу.
г) Як урач забараняю вам начную работу.
д) Як не славіць песняй сакалінай Беларусь, рэспубліку маю!
е) У гэты дом, у ціхі мілы клас, напэўна, я зайду яшчэ не раз.
ё) Зложыць нам былін нямала беларускі лес-гусляр.
4. Адзначце сказы з адасобленымі азначэннямі:
а) Высока ў небе, гойдаючы кучаравымі шапкамі, гаманілі тонкія сасонкі.
б) Захоплены думкамі, Максім не адразу заўважыў, што коні чамусьці прыцішылі хаду.
в) Ён, задаволены, усміхаецца.
г) Салавей, пясняр крылаты, прыляцеў вясной дахаты.
д) Атрымаўшы даручэнне, Вася адразу ўскочыў на каня і памчаў.
е) Пакойчык, заліты сонцам, выглядаў вельмі прыветна.
5. Адзначце сказы з адасобленымі прыдаткамі:
а) Ззяюць сняжынкі-брыльянты на хустцы ў дзяўчынкі малой.
б) Увечары адведаць госця прыйшоў Віктар бібліятэкар.
в) Сын лесніка я сам з маленства любіў паліць касцёр.
г) Нягледзячы на добрае надвор'е ўраджай сабралі без страт.
д) Праляцела борзда лета наша светлая пара.
е) Удосталь нап'ецца матуля-зямліца свежай, сцюдзёнай вясенняй вадзіцы.
Музай для Максіма Багдановіча стала Ганна Какуева, сястра ягонага аднакласніка, таленавітая піяністка. “Зорка Венера… ” не мае свайго адрасанта, аднак такі бліскучы раманс мог напісаць чалавек, сэрца якога “напаткала” палкае і моцнае юначае пачуццё.
Творчасць Максіма Багдановіча — гэта цэлае жыццё. У зборніку "Вянок" выявіліся мары, спадзяванні паэта, яго інтымныя пачуцці, шчырыя прызнанні ў любві да роднай зямлі. Значнае месца ў творчасці паэта займае інтымная лірыка. Каханне — пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, выражэнне гуманнасці і высакароднасці чалавека, крыніца яго лепшых імкненняў. У творах М. Багдановіча гэта пачуццё сагрэта асаблівай цеплынёй, шчырасцю. Сапраўдным паэтычным шэдэўрам інтымнай лірыкі з'яўляецца раманс "Зорка Венера". Ён кранае глыбокай задушэўнасцю, душэўнай чысцінёй, праўдзівасцю выказаных пачуццяў. Лірычны герой твора (юнак) засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ў далёкім краі, куды едзе, усё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў:
Глянь іншы раз на яе, — у расстанні
Там з ёй зліём мы пагляды свае.. .
Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
Глянь іншы раз на яе.. .
Сімвалам кахання ў рамансе выступае Венера. Краса вячэрняга неба, яна настолькі моцна ўплывае на ўнутраны стан чалавека, што можа нават з'яднаць позіркі і пачуцці закаханых людзей, якія знаходзяцца ў расстанні
Мэта чытання - бацькоушчына
Тэма твора - выказванне любви да радзимы
Праблемы у творы - Патрыятычныя
Аутарскае пачуцце - захапленне, радасць
Адкуль узникла идэя - Жыццевыя вытоки
Манера аутарскага выказвання: Перадае захапленне, паведамляе пра свой край.
Рысы характара аутара. Даверливы, шчыры.
Эпитэты:
Край родны, прыгожы
Милы кут
Ветлых берагоу
Божый свет
Крыничныя хвали
Старыя Бярозы
Метафары:
Прастор думае
плачуць лозы
нивы гутарки вядуць
пахнуць грэчки
Бярозы адзначаюць пуць
Быры-лясы удуць
Есць словы з пераносным значэннем.
Тлумачэнне назвы твора.