Адзначце сказы з адасобленымі дапасаванымі азначэннямі:
1) Шуміць рака, вясёлая, жывая.
2) Лес, направа ад вёскі, гудзеў панура і грозна.
3) Аліна, уражаная шчырым прызнаннем сяброўкі, праслязiлася.
4) у кароткім кажушку, са стрэльбай за плячыма, ён абыходзіў лясныя ўладанні.
5) Пад нагамі шапацела золата лістоты яшчэ не звялай, не прытаптанай дажджамі.​

Усё чалавецтва дзеліцца на дзве паловы. Адна вар'яцка любіць жывёл і спрабуе адаптаваць іх да ўмоў гарадскога жыцця, узяць на сябе клопат пра іх. Другая абыякавы і абыякавы да праблем братоў нашых меншых. Як зрабіць так, каб добра было ўсім? Каб адны разам са сваімі гадаванцамі не стваралі клопатаў суседзям па пляцоўцы, пад'ездзе, вуліцы; іншыя былі больш памяркоўныя да жывёл і іх гаспадарам, якія ўзялі на сябе адказнасць за іх існаванне. Давайце падумаем разам! Бо страшна ўявіць Свет без птушак, котак, сабак, калі б яны раптам зніклі. Ён стаў бы змрочным, пустынным, халодным, а людзі яшчэ больш жорсткімі і маркотнымі. Давайце лепш радавацца жыцця, адзін аднаму, усяму жывому!

Объяснение:

во

Кожная пара года асаблива прыгожая, але вясна, мне так здаецца, найпрыгажэйшая. З прыходам вясны быццам зараждаецца новае жыцця. Рэчки вызваляюцца з-пад халоднага льду, што укрывау яе усю зиму. Дрэвы прачынаюцца ад сну и распускаюць новыя лисця. Птушки здалеку прылятаюць на родную зямлю и звонкими галасами прабуджаюць нават усю зямлю ад крэпкага сна. Сонейка так сама прачынаецца и пачынае з новай силай асветливаць, саграваць усю зямлю. Чалавек так сама становицца найвесялейшым, падаткавым. Зимняя халодная пагода змяняецца на цеплую, ласкавую, вясеннюю. Цяпер ужо людзи апранаюць больш легкае адзенне. Нават увесь мир усю зиму чакау вясны, каб зноу адчуць цеплыню, ласкавасць, прыажосць роднай прыроды. Вось за гюта я так кахаю вясну.