Прыназоўнік — службовая часціна мовы. Удакладняе значэнне ўскосных склонаў і паказвае на адносіны паміж назоўнікам (займеннікам, лічэбнікам) і іншымі словамі ў сказе ці словазлучэнні: паклаў на стол.
Прыназоўнікі бываюць: — простыя: ад, аб, пад, над, перад, прад, з, за, без: адыйшоў ад навукi, пад столлю; — складаныя: накшталт, замест, звыш, услед, насустрач, упоперак, наконт: папытаюся наконт кватэры.л, прыйду да цябе.
Прыназоўнікі пра, праз, на, у звычайна ўжываюцца з вінавальным і месным склонамі: чытаю пра падзеі за мяжой, едзем праз Германію, адзежа на свята, прыйдуў сераду, снег на страсе, дзяўчына ў хустцы.
Прыназоўнік — службовая часціна мовы. Удакладняе значэнне ўскосных склонаў і паказвае на адносіны паміж назоўнікам (займеннікам, лічэбнікам) і іншымі словамі ў сказе ці словазлучэнні: паклаў на стол.
Прыназоўнікі бываюць:
— простыя: ад, аб, пад, над, перад, прад, з, за, без: адыйшоў ад навукi, пад столлю;
— складаныя: накшталт, замест, звыш, услед, насустрач, упоперак, наконт: папытаюся наконт кватэры.л, прыйду да цябе.
Прыназоўнікі пра, праз, на, у звычайна ўжываюцца з вінавальным і месным склонамі: чытаю пра падзеі за мяжой, едзем праз Германію, адзежа на свята, прыйдуў сераду, снег на страсе, дзяўчына ў хустцы.