Салигорск- горад не тольки малады, але и маладзёжны. У ясныя сонечныя дни на скверах и бульварах з'яуляюцца шумливыя ланцужки дзяцей. Усюды сме,звонкия галасы,шчэбет. У новым горадзе усё новае, свежае, маладое. Прасторныя плошчы, шырокия вулицы, вяликия магазины. Светлыя дамы у пяць-дзевяць паверхау. И усюды шчасливыя маладыя твары. Шумными чародками бягуць пасля школы гарэзныя падлетки, пад канец дня з'яуляюцца на вулицах новенькия зручныя каляски. Маладыя мамы и папы прагульваюць пасля работы сваих малышоу. У Салигорску няма ускраин. Няма вузких крывых вулачак и завулкау. Няма драуляных хат. Прыгожыя, аднолькава шырокия и роуныя вулицы з бульварами и скверами, залитыми сонцам камяницами выходзяць у адкрытае роунае поле.
Я хачу расказаць адкуль у горада Мінска такую назву. Першапачатковае старажытнарускае назва горада - Менеск, Меньск, Менск. Яго паходжанне незразумела - сёння існуе некалькі версій на гэты конт. Паводле першай легендзе: назва горада - імя яго заснавальніка - князя Менеска. Па другой легенды: назву Менску дала рака Менка, якая ўпадае ў раку Пціч у 12-ці кіламетрах на поўнач ад сучаснага горада Дзяржынска. Археолагі выявілі там старажытнае паселішча. На думку навукоўцаў, яго жыхары па нейкіх прычынах у XI стагоддзі перайшлі з берагоў Менкі на Нямігу і заснавалі там новае паселішча, захаваўшы за ім старую назву - Менск. Згодна з трэцяй легендзе - назва горада ўтворана ад славянскага слова "мена", "мяняць". Так як горад знаходзіўся на скрыжаванні гандлёвых шляхоў, дзе і адбываўся абмен таварамі. Пазней, у XVII стагоддзі, пад уплывам польскай мовы слова Менск трансфармавалася ў сучасную форму - Мінск. Умоўна горад можна падзяліць на яго гістарычную частку і сучасныя раёны. Што можа быць больш прыемным, чым у цёплы летні вечар прайсціся па старадаўніх кутках роднага горада, атрымаць асалоду ад іх спакойным цягам жыцця і адчуць часцінку старажытнага. Мінск - старажытны рускі горад у Паўночна-Заходнім краі, але час яго заснавання дакладна невядома - першыя летапісныя весткі пра гэты горад ставяцца да палове ХI стагоддзя, калі Мінск належаў ўнуку князя Ізяслава Уладзіміравіча, полацкага князя Усяслава - знакамітаму "чарадзею". У 1066 Усяслаў Брачыславіч нечакана напаў на Пскоў і разрабаваў Ноўгарад. У помста яму вялікі князь кіеўскі Ізяслаў з братамі сваімі Святаславам чарнігаўскім і Усевалад Пераяслаўскі рушыў на зямлю полацкую і аблажыў горад Мінск. Усяслаў Брачыславіч быў у гэты час пад Псковам, даведаўшыся аб аблозе горада, ён вярнуўся да Мінска, але апошні быў ужо разрабаваны, прычым Усяслаў Брачыславіч падступна быў захоплены ў палон і адвезены ў Кіеў. Гэта падзея апісана ў "Слове пра паход Ігаравы". Гісторыя Мінска нашмат больш і гэта толькі асобны выпадак які я вырашыла згадаць. Я люблю свой горад бо менавіта там я нарадзілася і вырасла, і мне заўсёды вельмі цікава пазнаваць нешта новае пра Мінск.
У ясныя сонечныя дни на скверах и бульварах з'яуляюцца шумливыя ланцужки дзяцей. Усюды сме,звонкия галасы,шчэбет.
У новым горадзе усё новае, свежае, маладое. Прасторныя плошчы, шырокия вулицы, вяликия магазины. Светлыя дамы у пяць-дзевяць паверхау. И усюды шчасливыя маладыя твары.
Шумными чародками бягуць пасля школы гарэзныя падлетки, пад канец дня з'яуляюцца на вулицах новенькия зручныя каляски. Маладыя мамы и папы прагульваюць пасля работы сваих малышоу.
У Салигорску няма ускраин. Няма вузких крывых вулачак и завулкау. Няма драуляных хат. Прыгожыя, аднолькава шырокия и роуныя вулицы з бульварами и скверами, залитыми сонцам камяницами выходзяць у адкрытае роунае поле.
Першапачатковае старажытнарускае назва горада - Менеск, Меньск, Менск. Яго паходжанне незразумела - сёння існуе некалькі версій на гэты конт. Паводле першай легендзе: назва горада - імя яго заснавальніка - князя Менеска. Па другой легенды: назву Менску дала рака Менка, якая ўпадае ў раку Пціч у 12-ці кіламетрах на поўнач ад сучаснага горада Дзяржынска. Археолагі выявілі там старажытнае паселішча. На думку навукоўцаў, яго жыхары па нейкіх прычынах у XI стагоддзі перайшлі з берагоў Менкі на Нямігу і заснавалі там новае паселішча, захаваўшы за ім старую назву - Менск. Згодна з трэцяй легендзе - назва горада ўтворана ад славянскага слова "мена", "мяняць". Так як горад знаходзіўся на скрыжаванні гандлёвых шляхоў, дзе і адбываўся абмен таварамі. Пазней, у XVII стагоддзі, пад уплывам польскай мовы слова Менск трансфармавалася ў сучасную форму - Мінск. Умоўна горад можна падзяліць на яго гістарычную частку і сучасныя раёны. Што можа быць больш прыемным, чым у цёплы летні вечар прайсціся па старадаўніх кутках роднага горада, атрымаць асалоду ад іх спакойным цягам жыцця і адчуць часцінку старажытнага. Мінск - старажытны рускі горад у Паўночна-Заходнім краі, але час яго заснавання дакладна невядома - першыя летапісныя весткі пра гэты горад ставяцца да палове ХI стагоддзя, калі Мінск належаў ўнуку князя Ізяслава Уладзіміравіча, полацкага князя Усяслава - знакамітаму "чарадзею". У 1066 Усяслаў Брачыславіч нечакана напаў на Пскоў і разрабаваў Ноўгарад. У помста яму вялікі князь кіеўскі Ізяслаў з братамі сваімі Святаславам чарнігаўскім і Усевалад Пераяслаўскі рушыў на зямлю полацкую і аблажыў горад Мінск. Усяслаў Брачыславіч быў у гэты час пад Псковам, даведаўшыся аб аблозе горада, ён вярнуўся да Мінска, але апошні быў ужо разрабаваны, прычым Усяслаў Брачыславіч падступна быў захоплены ў палон і адвезены ў Кіеў. Гэта падзея апісана ў "Слове пра паход Ігаравы".
Гісторыя Мінска нашмат больш і гэта толькі асобны выпадак які я вырашыла згадаць.
Я люблю свой горад бо менавіта там я нарадзілася і вырасла, і мне заўсёды вельмі цікава пазнаваць нешта новае пра Мінск.