1. Наш дзядзька, мiлы наш Антонi, Ў дзiцячым часта быў палоне...
2. А чым жа Лiпава так мiла? Чым так дзяцей яно манiла? I што за Лiпава такое?
3. А найважнейшая тут мэта Звярнуць з дарогi i да цёткi Зайсцi на час якi кароткi Тарэсяй звалась цётка гэта.
4. О, дзядзька меў многа Даняць працiўнiка малога!
5. А дзядзька моўчкi стаў збiрацца: Дастаў сякерку i свярдзёлак, Пад паху сунуў ён аполак На латакi i на падстаўкi Ды вынуў два гаршкi з-пад лаўкi. - Ну, хто са мною йдзе? - пытае.
6. А дзядзька ўперадзе тралюе I галаву ўгару ўскiдае, Бярозу добрую шукае ...
7. А хто б яшчэ мог болей цямiць, Таму б адразу прыйшло ў памяць, Што дзядзька бульбу драў на клёцкi, Каб згатаваць не па-жаноцку.
8. - Ну, дзядзька, як на смак, прызнайся? - Пакудства, брат, i не пытайся!
Ў дзiцячым часта быў палоне...
2. А чым жа Лiпава так мiла?
Чым так дзяцей яно манiла?
I што за Лiпава такое?
3. А найважнейшая тут мэта
Звярнуць з дарогi i да цёткi
Зайсцi на час якi кароткi
Тарэсяй звалась цётка гэта.
4. О, дзядзька меў многа
Даняць працiўнiка малога!
5. А дзядзька моўчкi стаў збiрацца:
Дастаў сякерку i свярдзёлак,
Пад паху сунуў ён аполак
На латакi i на падстаўкi
Ды вынуў два гаршкi з-пад лаўкi.
- Ну, хто са мною йдзе? - пытае.
6. А дзядзька ўперадзе тралюе
I галаву ўгару ўскiдае,
Бярозу добрую шукае ...
7. А хто б яшчэ мог болей цямiць,
Таму б адразу прыйшло ў памяць,
Што дзядзька бульбу драў на клёцкi,
Каб згатаваць не па-жаноцку.
8. - Ну, дзядзька, як на смак, прызнайся?
- Пакудства, брат, i не пытайся!