На пяцьдзясят вёрст рэчышча быў толькі адзін паром.. . 2. Капітану (Пора-Леановічу) не вельмі верылі як нашчадку сепаратысцкай фаміліі і ўраджэнцу Магілёва. Таму "ў дапамогу яму" ...паставілі ...Юрыя Горава, карэннага русака са старой маскоўскай фаміліі. 3. ..18 жніўня на кардон прыляцеў улан на ўспененым кані і нешта хутка перадаў Пора-Леановічу. 4. Жанчына, высокая і зграбная,... стала проста ў ваду. 5. "Давядзецца чакаць да раніцы"-, сказаў Пора-Леановіч. 6. Гораў нечакана для сябе сказаў: "Іван, як пераправіцца цераз раку? " 7. "Ідзіце, "-сказаў Іван жанчыне, туды.. . Мы не можам праводзіць вас. 8.-Паспеў?-спытаў Леановіч улана. - Так точна! ..Генерал Фікельмонт выказвае вам удзячнасць за выкананы загад. 9. - Капітан Пора-Леановіч, вы нягоднік. 10. На тры крокі, -іранічна сказаў Леановіч.. . 11. Гораў удыхнуў паветра і,не цэлячыся, націснуў на курок.
Зiма скавала рэчак бег,
Iльдом пакрыла лужыны старанна.
Цалуя дрэў ласкава раны,
схавала iх у iскрысты снег.
У новай вопратцы абшар
працягвае да сонца голле.
И раптам стала наваколле
адлюстраваннем нашых мар.
Цудоўныя насталi днi,
i знiкла з сэрца злая скруха.
I льецца зiмнi звон у вуха
чароўнай гэтай цiшынi.
Выпаў у полi чысты снег,
радуюць нас сонцам днi.
Тройкi ў санях хуткi бег
не парушыць цiшынi.
Бьецца ветрык у мае вуха,
слепiць вочы наваколле,
ўляцела з душы скруха,
iнеем заззяла голле.
Ў срэбра з iскрами абшар
апрануў мароз старанна.
Кругам галава ад мар,
загаiлiсь у сэрцы раны.
6 столбиков пойдет?