КАНТРОЛЬНЫЯ ПЫТАННІ І ЗАДАННІ 1. Дайце азначэнне назоўніку як часціне мовы.
2. Чым абумоўлена высокая ўжывальнасць назоўніка ў маўленні!
3. На аснове якіх прымет вылучаюцца адушаўлёныя і неадушаўлёны
назоўнікі?
4. Якія назоўнікі маюць форму толькі адзіночнага ці толькі мно
нага ліку?
5. Што абазначаюць агульныя і ўласныя назоўнікі?
6. У чым адметнасць канкрэтных і абстрактных назоўнікаў?
7. У чым адметнасць зборных і рэчыўных назоўнікаў?
8. Што называецца скланеннем назоўніка?
9. Якія назоўнікі адносяцца да 1, 2 і 3-га скланення?
10. Якія назоўнікі адносяцца да рознаскланяльных?
11. Якім твараюцца назоўнікі?

Службовыя словы (прыназоунікі, злучнікі, часціцы) - у традыцыйнай граматыцы непауназначныя словы, якія не маюць яскрава выражанага лексічнага значэння і ужываюцца у мове толькі пры пауназначных словах, спалучэннях і інш. Іх несамастойнасць у тым, што яны звычайна не маюць уласнага націску і аб ядноуваюцца у адну акцэнталагічную адзінку з суседнімі словам. Акрамя таго, службовыя словы не бываюць членамі сказа (за выключэннем выпадкау іх субстанцыі - пераходу у разрад пауназначных, ці самастойных)

Объяснение:

Каго ж можна назваць сапраўдным сябрам?

На мой погляд, сапраўднае сяброўства, гэта моцная сувязь паміж людзей, якая праверана гадамі. Гэта значыць, што чалавек заўсёды прыйдзе цябе на дапамогу, і выручыць з бяды.

чалавек, які разумее цябе з полу слова, які можа перадаць цябе свой добры настрой у тваю цяжкую хвіліну. Той хто можа казаць тябе прайду ў вочы.

Самое галоўнае ў тым, што чалавек, якога ты лічыш сваім сябрам

не пакіне і не здрадзіць ў цяжкую хвіліну.

Даволі часта я чую прыкладна такія словы: « Якімі злымі зрабіліся людзі. Дый увогуле, – пра сяброў усе забываюць». я мяркую так: не важна бачыцца кожны дзень, галоўнае – прыйшоў да сябра са сваёю радасцю ці бядою, а сапраўдны сябар зробіць усё магчымае, каб дапамагчытабе, хоць словам, хоць справай.