Зрабіць у адзіночку, прачытаць верш на памяць, усё роўна памыліцца, па-асенняму грэла сонца, словы вырваліся мімаволі, знізу дрэва здавалася высокім, жыць за мяжой, рабіць абы-як, прабіць сцяну навылет, перадаваць з веку ў век, паехаць з дому назусім, лавіць мошак на ляту, справы мала-памалу наладзіліся, раз-пораз з дрэва зрываліся жалуды, у клас заходзілі па трое, апрануцца па-святочнаму, часу заставалася ў абрэз, калі-небудзь зойдзе, дзяліліся па-брацку, з верху бярозы сыпалася лісце, зверху бяроза пажаўцела, сям-там віднелася леташняя трава, уцякаў без аглядкі
Ён нешырокi, толькi раз'ехацца двум стрэчным вазам, абапал абсаджаны дубамi.
Нямала валялася жалудоу на дарозе, яны падалi, мокрыя, не абсохлыя ад расы, а гэта прыкмета блiзкiх асеннiх халадоу.
Iгнат i лейтэнант, стаялi за замлянкай, ля сучкаватай елкi.
Левая рука ад незвычайнай цяжкасцi замлела, i Пеця не мог яе сагнуць.
Ужо трэцi дзень, як хросная мацi падаравала ёй тыя стужкi, а Маша нiяк не нацешыцца iмi.
Без косак:
Вялiкiя блакiтныя вочы з-пад доугiх чорных веек глядзелi важлiва i разумна.
У хату увайшла мацi i паставiла каля печы вядро.
Сыпалася лiсце з ясеняу i лiп.
Папрасiце у свайго суседа па парце запасную ручку.
У адным з мiнскix паркау над кронамi маладых дрэу узвышаецца бронзавы хлопчык з вялiкай гранатай ва узнятай руцэ.