класс Заданне 1: запісаць тэкст, уставіўшы прапушчаныя літары і знакі прыпынку, раскрываючы дужкі. У дужках адразу тлумачыць пішу …., бо….
К..жны з нас у тым ці іншым ўзрос..е задумваецца над пыта…ем: што ж такое сапраўдная дружба? Бол..шасць лю..ей, якіх мы ліч..м сваімі сябрамі, на самай справе ўсяго толькі нашы знаёмы…, гэта значыць тыя, каго мы вылучаем … навакольнага нас грама…ства. Нам вядомыя іх клопаты іх праблемы мы лічым іх блі…кімі нам людз…мі звяртаемся да іх за дапамогай і самі ахвотна дапамагаем ім у ця…кія часы. Здавалася (б,) выдатныя адносіны - але ўсё…такі няма поўнага адкры…я. Мы (не) давяраем ім свае самыя патаемны… думкі. Калі да іх прыходзіць поспех, мы (не) радуемся за іх так, як за саміх с…бе. Гэта (не) староннія нам людзі, паміж імі існуе пэўная блі…касць. Але ці можна назваць гэта сяброўствам?
Статус дружбы можна прысвоіць толькі сумл…нным шчырым адносінам, калі ў іх ёсць ўзаемнае пачу…ё дабра адзін да аднаго і гатоўнасць бе…карысліва дапамагчы ў люб… хвіліну плюс душ…ўная блізка…ць.
Пра сяброўства можна ра…важаць вечна, як, напрыкла…, пра сэнс жыцця ці пра каханне ... Можна назіраць яе але мала каму дадзена яе шчыра прачуць. Скажу Дружба патрэбна!" Дружба дае шчаслівую магчымасць прыняць іншага чалавека такім, які ён ёсць, (не) спрабуючы перарабіць яго пад с…бе, прыстасаваць да ўласных патрэб. Сяброўства гэта радасць зносін, заснаваная на даверы і ўпэўненасці ў надзейнасці аднаго ...
А яшчэ хочацца сказаць, што памыляюцца тыя, хто сцвяр…аюць, што дружба, якая існавала ў далёкім мінулым, знікла ў сучасным свеце. Свет заўсёды будзе напаўн…а с…брамі, якія будуць пастаянна дарыць нам радасць. Шануйце сяброў, бо гэта найпрыгажэйшыя людзі! Яны будуць з вамі на працягу …сяго жыцця!
Заданне 2: Дапісаць у працяг тэксту сваіх 5 сказаў
Египет — дар Нила. На северо-востоке Африканского континента лежат огромные пустыни. Сушь, раскаленный песок, палящее солнце. И в этой пустыне есть оазис, уголок жизни, удивительная страна, лежащая по берегам реки Нил. Мы называем эту страну Египтом. Египет еще в древности называли «даром Нила», потому, что без огромной реки жизнь людей была невозможна. Здесь очень жарко, нещадно палит солнце, почти не бывает дождей, но каждый год в июле, в самое жаркое время года, Нил широко разливается, затапливает свои берега, приносит воду и жизнь в пустыню. По обеим берегам Нила раскинулись густые заросли камыша, папируса, растут пальмы и тамариски, в зарослях водится огромное количество различных животных и птиц. Сами египтяне называли свою страну Черной Землей, потому что плодородная почва Египта черного цвета в отличие от красных безжизненных песков пустынь. Пустыню египтяне называли Красной землей, считали ее враждебной всему живому и доброму и населенной всякими чудовищами.
Люди преобразуют землю. Люди пришли на берега Нила много тысяч лет назад. Жизнь первых поселенцев была очень тяжела. Им пришлось научиться рыть каналы и строить дамбы, чтобы можно было использовать воды Нила для орошения полей, осушать болотистые участки, вырубать кустарники. Постепенно труд людей преобразил эту землю. Появились поля и сады, возникли поселения, а позже и города. Около пяти тысячи лет назад у египтян появилась письменность, они научились делать металлические орудия труда, обрабатывать камень. В долине Нила появилось около 40 мелких государств, которые потом были объединены в большое Египетское царство.
Фасад огромного храма в Абу-Симбеле
Фасад огромного храма в Абу-Симбеле
Чудесные постройки египтян. Египтяне были искусными ремесленниками и земледельцами, в их стране много камня, и они оказались самыми первыми мастерами-строителями на нашей земле. Много построек древних египтян дошло до наших дней. Самые удивительные и величественные из них – пирамиды, гробницы древнеегипетских царей-фараонов. Самая большая пирамида была построена для фараона Хеопса. Она была сооружена около 5 тыс. лет тому назад, когда орудия труда делались еще из меди и камня, потому что египтяне еще не знали железа. Современные ученые и инженеры удивляются, как могли древние мастера возвести такие гигантские сооружения. Пирамида Хеопса выложена из 2 миллионов 300 тыс. каменных глыб. Каждая из них весит несколько тонн. Высота пирамиды – 147 метров. Каменные глыбы так тщательно отшлифованы и так плотно пригнаны друг к другу, что между ними невозможно просунуть даже лезвие бритвы.
Храмы Луксора
Храмы Луксора
Сохранилось и множество других построек. До нас дошли руины храмов, развалины городов, множество гробниц, статуй, вещей древних египтян. И почти все это покрыто рисунками и надписями. Сохранилось до наших дней и много папирусных свитков с письменами (папирус – это особый материал, который египтяне использовали для письма, его готовили из нильского растения, которое так и называется – папирус). Ученые расшифровали надписи.
Крылатый солнечный диск с двумя уреями
Крылатый солнечный диск
с двумя уреями
Боги египтян. Из этих надписей и папирусов можно узнать, как египтяне представляли себе окружающий мир и в каких богов, покровителей земли, воды, неба, воздуха, солнца, луны, людей и животных, они верили. За каждый предмет, вещь или явление этого мира отвечал, по представлениям египтян, какой-то бог. Обычно египтяне представляли себе богов в виде животного или в виде человека с головой какого-нибудь животного или птицы. О богах и их деяниях было у египтян множество мифов. Некоторые из них дошли до нас.
ответ:Музай для Максіма Багдановіча стала Ганна Какуева, сястра ягонага аднакласніка, таленавітая піяністка. “Зорка Венера… ” не мае свайго адрасанта, аднак такі бліскучы раманс мог напісаць чалавек, сэрца якога “напаткала” палкае і моцнае юначае пачуццё.
Творчасць Максіма Багдановіча — гэта цэлае жыццё. У зборніку "Вянок" выявіліся мары, спадзяванні паэта, яго інтымныя пачуцці, шчырыя прызнанні ў любві да роднай зямлі. Значнае месца ў творчасці паэта займае інтымная лірыка. Каханне — пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, выражэнне гуманнасці і высакароднасці чалавека, крыніца яго лепшых імкненняў. У творах М. Багдановіча гэта пачуццё сагрэта асаблівай цеплынёй, шчырасцю. Сапраўдным паэтычным шэдэўрам інтымнай лірыкі з'яўляецца раманс "Зорка Венера". Ён кранае глыбокай задушэўнасцю, душэўнай чысцінёй, праўдзівасцю выказаных пачуццяў. Лірычны герой твора (юнак) засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ў далёкім краі, куды едзе, усё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў:
Глянь іншы раз на яе, — у расстанні
Там з ёй зліём мы пагляды свае.. .
Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
Глянь іншы раз на яе.. .
Сімвалам кахання ў рамансе выступае Венера. Краса вячэрняга неба, яна настолькі моцна ўплывае на ўнутраны стан чалавека, што можа нават з'яднаць позіркі і пачуцці закаханых людзей, якія знаходзяцца ў расстанні
Объяснение: