Мне пашанцавала нарадзіцца ў адным з самых маладых і прыгожых гарадоў Беларусі - у Салігорску. Пра яго я і хачу Вам расказаць. У гэтым годзе майму роднаму гораду спаўняецца 58 гадоў. Для горада гэта зусім не вялікі ўзрост. Салігорск яшчэ расце і развіваецца, аб чым сведчаць шматлікія будоўлі, новыя мікрараёны, жылыя дамы, школы, дзіцячыя сады і супермаркеты. Салігорск - невялікі горад. Яго плошча - ўсяго пятнаццаць кіламетраў квадратных. У той жа час, гэта другі па колькасці насельніцтва горад Мінскай вобласці. Салігорск - густанаселены горад. Новых жыхароў сюды прыцягваюць кар'ерныя магчымасці, развітая інфраструктура, прыгажосць горада. Салігорск з'яўляецца раённым цэнтрам. Ён размешчаны на рацэ Случ. На яе берагах ёсць абсталяваныя месцы для адпачынку. Побач з горадам знаходзіцца Салігорскае вадасховішча. У горадзе ёсць лесапаркавая зона, дзе мясцовыя жыхары з задавальненнем збіраюць грыбы і ягады. На жаль, у апошні час усё большая частка лесапаркавай зоны высякаецца, каб даць месца пашырацца гораду. Мабыць, хутка апошні буйны зялёны куток знікне назаўсёды. Але пакуль што, ў параўнанні з іншымі гарадамі Беларусі, Салігорск - зялёны горад. Тут мноства дрэў, газонаў, кветнікаў. Вясной і летам ад усяго гэтага проста немагчыма адвесці погляд. Экалагічную абстаноўку ў горадзе псуюць размешчаныя вакол калійныя камбінаты, дзякуючы якім і ўзнік Салігорск. Аднак там пастаянна ўкараняюцца найноўшыя тэхналагічныя распрацоўкі, якія зніжаюць колькасць шкодных выкідаў у паветра і дазваляюць бяспечна жыць у горадзе. Салігорск з'яўляецца прамысловым горадам. Тут знаходзяцца такія вядомыя не толькі на тэрыторыі Беларусі, але і за мяжой буйныя прадпрыемствы, як "Беларуськалій", "Калінка", "Купалінка", "Пасат". У нашым горадзе ёсць, дзе добра правесці вольны час. У Салігорску ёсць свой кінатэатр, палац культуры, музей, бібліятэкі. Ёсць тут і рэстараны, бары, клубы і кафетэрыі. На мой погляд, гораду не хапае яшчэ адной паліклінікі. Наша адзіная паліклініка абслугоўвае больш за сто тысяч насельніцтва горада, а таксама насельніцтва ўсяго раёна. Таму там вельмі вялікія чэргі, а да спецыялістаў практычна немагчыма трапіць. На жаль, замест таго, каб пабудаваць другую паліклініку, у горадзе ўзводзяцца чарговыя супермаркеты і забаўляльныя цэнтры. Але я ўсё роўна люблю свой горад і не прамяняў бы яго ні на які іншы.
Мама - мой самы лепшы сябар! Яна заўсёды цікавіцца, якое ў мяне настрой. А я заўсёды пра яе турбуюся. Калі мама кудысьці сыходзіць, я прашу, каб яна брала мяне з сабой. Бо мама - жанчына, і ня моцная, а я добра дзяруся і змагу яе абараніць. Яшчэ клапачуся аб тым, каб мама была прыгожая і прыбраная. Я кажу ёй: «Ты так добра апранутая! »Яна ў мяне заўсёды выдатна выглядае. Мая мама усмешлівая, добрая, працавітая, вясёлая. Я люблю разам з ёй гуляць у шахматы, у гульню «Робаты», пісаць у пропісы, шыць, мыць посуд, печ бліны. Мама любіць мяне, а я кахаю яе. Мама, дзякуй, што ў мяне на кватэры ёсць свае рэчы: цацкі, кнігі, кампутар. Я б хацеў, каб у мяне было яшчэ больш цацак. І каб табе лягчэй было з маім маленькім братам Паляндвіца. Дарагая матуля, хачу, каб ты доўга жыла. Я цябе люблю і табой шаную. Ты мне патрэбна. Ты можаш каго-небудзь нарадзіць. А чым больш дзяцей, тым весялей, а то таты доўга няма з працы. Мама, калі я стану дарослым, буду заўсёды цябе абараняць, таму што ты - мая мама. Я цябе ніколі не выганю з дома і ніколі не кіну.
У гэтым годзе майму роднаму гораду спаўняецца 58 гадоў. Для горада гэта зусім не вялікі ўзрост. Салігорск яшчэ расце і развіваецца, аб чым сведчаць шматлікія будоўлі, новыя мікрараёны, жылыя дамы, школы, дзіцячыя сады і супермаркеты.
Салігорск - невялікі горад. Яго плошча - ўсяго пятнаццаць кіламетраў квадратных. У той жа час, гэта другі па колькасці насельніцтва горад Мінскай вобласці. Салігорск - густанаселены горад. Новых жыхароў сюды прыцягваюць кар'ерныя магчымасці, развітая інфраструктура, прыгажосць горада.
Салігорск з'яўляецца раённым цэнтрам. Ён размешчаны на рацэ Случ. На яе берагах ёсць абсталяваныя месцы для адпачынку. Побач з горадам знаходзіцца Салігорскае вадасховішча. У горадзе ёсць лесапаркавая зона, дзе мясцовыя жыхары з задавальненнем збіраюць грыбы і ягады. На жаль, у апошні час усё большая частка лесапаркавай зоны высякаецца, каб даць месца пашырацца гораду. Мабыць, хутка апошні буйны зялёны куток знікне назаўсёды. Але пакуль што, ў параўнанні з іншымі гарадамі Беларусі, Салігорск - зялёны горад. Тут мноства дрэў, газонаў, кветнікаў. Вясной і летам ад усяго гэтага проста немагчыма адвесці погляд.
Экалагічную абстаноўку ў горадзе псуюць размешчаныя вакол калійныя камбінаты, дзякуючы якім і ўзнік Салігорск. Аднак там пастаянна ўкараняюцца найноўшыя тэхналагічныя распрацоўкі, якія зніжаюць колькасць шкодных выкідаў у паветра і дазваляюць бяспечна жыць у горадзе.
Салігорск з'яўляецца прамысловым горадам. Тут знаходзяцца такія вядомыя не толькі на тэрыторыі Беларусі, але і за мяжой буйныя прадпрыемствы, як "Беларуськалій", "Калінка", "Купалінка", "Пасат".
У нашым горадзе ёсць, дзе добра правесці вольны час. У Салігорску ёсць свой кінатэатр, палац культуры, музей, бібліятэкі. Ёсць тут і рэстараны, бары, клубы і кафетэрыі.
На мой погляд, гораду не хапае яшчэ адной паліклінікі. Наша адзіная паліклініка абслугоўвае больш за сто тысяч насельніцтва горада, а таксама насельніцтва ўсяго раёна. Таму там вельмі вялікія чэргі, а да спецыялістаў практычна немагчыма трапіць. На жаль, замест таго, каб пабудаваць другую паліклініку, у горадзе ўзводзяцца чарговыя супермаркеты і забаўляльныя цэнтры.
Але я ўсё роўна люблю свой горад і не прамяняў бы яго ні на які іншы.
Мама - мой самы лепшы сябар! Яна заўсёды цікавіцца, якое ў мяне настрой. А я заўсёды пра яе турбуюся. Калі мама кудысьці сыходзіць, я прашу, каб яна брала мяне з сабой. Бо мама - жанчына, і ня моцная, а я добра дзяруся і змагу яе абараніць. Яшчэ клапачуся аб тым, каб мама была прыгожая і прыбраная. Я кажу ёй: «Ты так добра апранутая! »Яна ў мяне заўсёды выдатна выглядае. Мая мама усмешлівая, добрая, працавітая, вясёлая. Я люблю разам з ёй гуляць у шахматы, у гульню «Робаты», пісаць у пропісы, шыць, мыць посуд, печ бліны. Мама любіць мяне, а я кахаю яе. Мама, дзякуй, што ў мяне на кватэры ёсць свае рэчы: цацкі, кнігі, кампутар. Я б хацеў, каб у мяне было яшчэ больш цацак. І каб табе лягчэй было з маім маленькім братам Паляндвіца. Дарагая матуля, хачу, каб ты доўга жыла. Я цябе люблю і табой шаную. Ты мне патрэбна. Ты можаш каго-небудзь нарадзіць. А чым больш дзяцей, тым весялей, а то таты доўга няма з працы. Мама, калі я стану дарослым, буду заўсёды цябе абараняць, таму што ты - мая мама. Я цябе ніколі не выганю з дома і ніколі не кіну.