Прыназонк службовая часцна мовы. Удакладняе значэнне скосных склона паказвае на адносны памж назонкам (займеннкам, лчэбнкам) ншым словам сказе ц словазлучэнн: пакла на стол.
Прыназонк бываюць:
простыя: ад, аб, пад, над, перад, прад, з, за, без: адыйшо ад навукi, пад столлю;
складаныя: накшталт, замест, звыш, услед, насустрач, упоперак, наконт: папытаюся наконт кватэры.л, прыйду да цябе.
Прыназонк пра, праз, на, у звычайна жываюцца з внавальным месным склонам: чытаю пра падзе за мяжой, едзем праз Германю, адзежа на свята, прыйду сераду, снег на страсе, дзячына хустцы.
Адказ:
У вершы "Ты, мой брат, каго зваць Беларусам..." А. Гарун сцвярджае, што не можа бясследна загінуць той народ (нават калі яго абрабавалі, адабраўшы "і зямлю, і лясы, і кілімы", пазбавіўшы магчымасці выхоўваць дзяцей), які змог зберагчы родную мову — скарб, што захаваўся ад дзядоў і прадзедаў. У першым і апошнім чатырохрадкоўях гучыць заклік шанаваць, берагчы родную мову:
Ты, мой брат, каго зваць Беларусам,
Роднай мовы сваей не цурайся;
Як не зрокся яе пад прымусам,
Так і вольны цяпер не зракайся.
Прыназонк службовая часцна мовы. Удакладняе значэнне скосных склона паказвае на адносны памж назонкам (займеннкам, лчэбнкам) ншым словам сказе ц словазлучэнн: пакла на стол.
Прыназонк бываюць:
простыя: ад, аб, пад, над, перад, прад, з, за, без: адыйшо ад навукi, пад столлю;
складаныя: накшталт, замест, звыш, услед, насустрач, упоперак, наконт: папытаюся наконт кватэры.л, прыйду да цябе.
Прыназонк пра, праз, на, у звычайна жываюцца з внавальным месным склонам: чытаю пра падзе за мяжой, едзем праз Германю, адзежа на свята, прыйду сераду, снег на страсе, дзячына хустцы.
Объяснение:
подписаяся
У вершы "Ты, мой брат, каго зваць Беларусам..." А. Гарун сцвярджае, што не можа бясследна загінуць той народ (нават калі яго абрабавалі, адабраўшы "і зямлю, і лясы, і кілімы", пазбавіўшы магчымасці выхоўваць дзяцей), які змог зберагчы родную мову — скарб, што захаваўся ад дзядоў і прадзедаў. У першым і апошнім чатырохрадкоўях гучыць заклік шанаваць, берагчы родную мову:
Ты, мой брат, каго зваць Беларусам,
Роднай мовы сваей не цурайся;
Як не зрокся яе пад прымусам,
Так і вольны цяпер не зракайся.