Наступила восень .у парку и скверах прыгожа .восень перапранула дрэвы . пад нагами ляжыць лисце.на кустах висяць ници павуцины .людзи радуюцца.з дапамогай прымеьникау́ зрабите яго выразным и влбразным.​

Менеджар, якога толькі што прынялі, звольніўся, і мне давялося заняць яго месца. 
Ўрад шмат робіць для таго, каб прыцягнуць у краіну замежныя інвестыцыі, у якіх мае патрэбу наша эканоміка, а нам застаецца толькі спадзявацца, што ўсё атрымаецца.
У краіне расце беспрацоўе, і грамадзянам даводзіцца траціць накапленні, якія назапашваліся гадамі.
Дзяржава ўвяла новы падатак, які балюча ўдарыў па кішэнях грамадзян, і ў народзе пачаліся нараканні.
Будзем спадзявацца на лепшае, але, калі ў наступным фінансавым годзе фірма не пабачыць прыбытку, заснавальнікам давядзецца прыняць рашэнне аб спыненні яе дзейнасці.

Нi ў кога, мабыць, няма такой бабулi, як мая бабуля Галя. Яна вельмi добрая, ласкавая i працавiтая. Для мяне яна самая прыгожая. Вочы ў бабулi Галi блакiтныя, як неба ў добрае надвор'е. Нос маленькi, губы тонкiя, бабуля iх нiколi не фарбуе. А валасы русыя i незвычайна доўгiя.

Калi б я нi прыехала да сваей любiмай бабулi, яна заўсёды занятая нейкай працай. То каля печы ў хаце завiхаецца, то ў гародзе сее, поле акопвае, то ў лес у ягады цi грыбы спяшаецца.

А як бабуля ўмее пачаставаць! I не купленым у краме, а сваiмi рукамi выгадаваным i прыгатаваным. Чаго толькi няма ў яе! Морква, мак, гарох, памiдоры, гуркi, гарбузiкi, арэхi, ягад розных, грыбоў!..

Нiхто не збiрае такога багатага ўраджаю, як мая бабулька. Яна што нi пасее, тое i ўродзiць. Ды яшчэ як! Гарбузы — не падняць, памiдоры — па кулаку, морква — з зямлi не выбраць. А калi ў лес пойдзе ў ягады цi ў грыбы — нiхто болып за яе не прынясе.

Вось такая ў мяне бабуля Галя.