Не
1. У чым галоўнае адрозненне зместу, тэматыкі празаічных
твораў ад паэтычных, вершаваных?
Якую ролю ў мастацкіх творах адыгрывае фантазія пісь-

менніка, мастацкі вымысел?
3. Чым адметныя фантастычныя творы? З якімі з іх вы
пазнаёміліся на ўроках рускай літаратуры?
4. Што такое мастацкая дэталь? Прывядзіце прыклады яе
выкарыстання ў адным з прачытаных твораў.
5. Назавіце асноўныя паказу жыцця і характа-
рыстыкі персанажаў у мастацкіх творах. Прывядзіце пры-
клады аповеду.
6. Раскажыце пра ролю пейзажу, партрэта героя ў мастацкім
творы. Пацвердзіце свой адказ прыкладам немагу​

Кожны чалавек – гэта цэлы свет (К. Чорны). Чалавек – заўсѐды бог. Але тады, калі ѐн падобны толькі на самога сябе (Я. Скрыган). Не шукай на свеце нейкую падкову, /Што прыносіць шчасце і знішчае злосць. / Не чакай ад неба цудаў і спакою, / Ведай: / На Зямлі ты – гаспадар, не госць (П. Пруднікаў). Вада і агонь, якія пярэчаць адно аднаму, мірацца на чалавеку: і вада ачышчае яго, і агонь таксама (А. Разанаў). Калі нараджаецца чалавек, нічога ў свеце не памірае ўзамен (Г. Марчук). Кожны чалавек носіць у сабе храм. Штодзень, з году ў год. Толькі ў адных ѐн маўчыць, а ў другіх звоніць на ўсе свае званы. Але ѐсць яшчэ і трэція: званы раздзіраюць такому душу, аднак ніхто гэтага звону не чуе – чалавек не выпускае яго з сябе. Апошнія паміраюць першымі – раней за ўсіх. Ад карозіі храма, які яны носяць у сабе. А раўнадушныя сцвярджаюць – ад разрыву сэрца (Я. Сіпакоў)
Выпиши какое понравится, там где такой знак / это четверостишие

Нечаканая сустрэча На дзень нараджэння мне бацькі падарылі сабаку. А жывёлы маюць патрэбу ў даглядзе, таму ў мае абавязкі ўваходзіла гуляць з сабакам раніцай і ўвечары. Цёплым летнім вечарам мы з адным, так клікалі маю сабаку, ішлі сцяжынкай ў гарадскім парку. На пляцоўцы для жывёл ужо не было нікога. Сябрук весела бегаў каля мяне, а затым раптам насцярожыўся - і пабег у процілеглы бок, дзе пачаў весела гаўкаць. Цікаўнасць прымусіла і мяне падысці туды, дзе весела круціў хвосцікам Дружек. Калі я падышоў і спрабаваў разглядзець, што ж ўбачыла пад кустом мой сабака, то адчуў, што нешта драпае мне нагу. Я апусціў вочы да ног і ўбачыў, як па штаніне караскаўся спалоханы маленькі кацяня. Яно ўцякло ад сабакі і прасіла абароны ў мяне. Я ўзяў кацяняці на рукі, палашчыць і супакоіў яго. Кацяня прыемна замурчало. Дадому мы вярнуліся ўтрох.