Окремо пишеться частка ж (же) зі словами в рядку А) А як/же ти ввійшла в квартиру? Б)Я вас підвезу, авжe/ж! В) Ми те/ж підійшли до гурту молоді. Г) Я заблукав, ото/ж зателефонував другові.
Успамін пра старажытных рыцараў, пенкных паненак, мужных князёў надае гэтаму твору асобае патрыятычнае гучанне. Здаецца, мы апынуліся ў той краіне, якую чалавек можа толькі ўяўляць. Уяўляеш сябе прыгажуняй-паненкай, ці мужным рыцарам, які можа пабудаваць дом, выгадаваць дзіця ці дастаць зорку з неба. Сюжэтную аснову твора складаюць факты з гісторыі Вялікага княства Літоўскага, калі ішло змаганне нашых продкаў з тэўтонцамі. У тэксце дзейнічаюць рэальныя гістарычныя асобы, напрыклад, Вітаўт, аднак імёны галоўных герояў прыдуманы аўтарам. Сутыкаюцца дзве процлеглыя пазіцыі: эгаістычнага князя Літавора і яго памочніка, высакароднага Рымвіда. Гражына- маладая жонка навагрудскага князя Літавора. У экстрымальнай сітуацыі княжна пераапранецца ў вопратку свайго мужа, каб уратаваць свой родны край ад тэўтонцаў. Цаной уласнага жыцця яна ратуе радзіму ад ворагаў
Сям'я вельмі важная ў жыцці кожнага чалавека. Сям'я - гэта самыя блізкія, родныя людзі, якіх мы вельмі любім, якія дораць нам цяпло і дапамагаюць у складаных сітуацыях. Гэта і родны дом, утульны і бяспечны. Сям'я - гэта твой маленькі свет, у якім усе зразумелае, звыклае і дарагое. Сапраўдная сям'я - гэта больш, чым проста быць сваякамі. Гэта асаблівае стаўленне адзін да аднаго, каханне, ўзаемапавага, дапамогу. Гэта калі кожны чалавек унікальны і незаменны, як і тое, што ён прыўносіць у сям'ю. Гэта бабуліны казкі і смачныя пірагі, гэта маміна клопат, татава дапамогу і ўвага. Сям'я - гэта калі нават твой хатні гадаванец - яе паўнавартасны член. На жаль, сям'і бываюць рознымі, як і адносіны ў іх. Напрыклад, хтосьці пастаянна сварыцца адзін з адным, а здараецца, нават могуць пабіцца. А часам зусім наадварот - усё ў сям'і, быццам зусім абыякавыя адзін да аднаго, не цікавяцца ні справамі, ні інтарэсамі, ні праблемамі, не ведаюць, хто, чым жыве. Кожны марыць аб шчаслівай сям'і. Але гэта залежыць ад нас, ад таго, наколькі мы гатовыя ўкладваць свае намаганні ў яе. Бо гэта асабістыя адносіны паміж людзьмі розных пакаленняў, поглядаў і перакананняў, якія вымушаны пастаянна вырашаць бытавыя пытанні разам. Вядома, бываюць і канфлікты, і спрэчкі. Але я лічу, самае галоўнае - гэта паважаць адзін аднаго. Родныя людзі - гэта падарунак лёсу, які мы павінны шанаваць. А сям'я - наш надзейны прытулак у вялікай, не заўсёды дружалюбным свеце. І кожны з нас абавязкова павінен уносіць свой уклад у шчасце сваёй сям'і.
