Злучник И поубирать 1.Зялёныя кветки павыбивалися ужо на свет скрозь сухое лисце, прынадныя пахи разливала у паветры маладая чаромха. 2.Шчодрае веснавое сонца сляпила вочы багаццем святла, росныя травы на лугах пад гэтым ярким святлом загаралися залатыми искрами. 3. У кастры патрэсквали дровы, шызы дымок падымауся у неба, раставау. 4.Празрыстае ранишняе марыва плыло над им (Дняпром) , у гэтым марыве недзе далека-далека хавауся ад нас край далягляду. 5.Ён (жаварнак) першы тут витау надыход дня, ЯГО песня расплывалася у маукливым паветры звонам тонкага дарагога металу... 6.Паволи спускаецца ноч на зямлю на крылах бясшмных и чорных; дзень аддае свой апошни салют запевам минорнавячорным.
1. Вось і наступіла выдатная восеньская пора.Пора, калі дзеці ідуць у школу, калі лісце кружацца ў сказасном карагодзе пара, калі сонца яшчэ сагравае нас сваім цяплом.Вядома самае галоўнае ў восені-гэта яе краски.Все магчымыя цёплыя адценні зліваюцца ў гэтым выдатным пейзажы. Ты нібы трапляеш у казку. Але на жаль многія не любяць осень.Из-за погоды.Но хто сказаў, што надвор'е бывае дрэнны? Камусьці і праліўны дожджык па душы! Я лічу, што гэты час года павінен любіць кожны з нас!
2. У восеньскае надвор'е так прыемна прайсціся па жаўтлявую лесе. Пад бярозамі хаваюцца грыбы, хаваючы ў жоўтыя лісце, на дрэвах рознымі ўборамі пераліваюцца кроны. Яшчэ зусім нядаўна спявалі птушкі і лёталі мухі. а цяпер цішыня і спакой, толькі чуеш, як шамаціць пад нагамі. У такі час менавіта ў лесе можна схавацца ад усіх гарадскіх клопатаў і пагрузіцца ў прыроду. А прырода падорыць табе поўнае адчуванне восені, якая прыйшла ў тваё жыццё.
1.Зялёныя кветки павыбивалися ужо на свет скрозь сухое лисце, прынадныя пахи разливала у паветры маладая чаромха.
2.Шчодрае веснавое сонца сляпила вочы багаццем святла, росныя травы на лугах пад гэтым ярким святлом загаралися залатыми искрами.
3. У кастры патрэсквали дровы, шызы дымок падымауся у неба, раставау.
4.Празрыстае ранишняе марыва плыло над им (Дняпром) , у гэтым марыве недзе далека-далека хавауся ад нас край далягляду.
5.Ён (жаварнак) першы тут витау надыход дня, ЯГО песня расплывалася у маукливым паветры звонам тонкага дарагога металу...
6.Паволи спускаецца ноч на зямлю на крылах бясшмных и чорных; дзень аддае свой апошни салют запевам минорнавячорным.
Вось і наступіла выдатная восеньская пора.Пора, калі дзеці ідуць у школу, калі лісце кружацца ў сказасном карагодзе пара, калі сонца яшчэ сагравае нас сваім цяплом.Вядома самае галоўнае ў восені-гэта яе краски.Все магчымыя цёплыя адценні зліваюцца ў гэтым выдатным пейзажы. Ты нібы трапляеш у казку. Але на жаль многія не любяць осень.Из-за погоды.Но хто сказаў, што надвор'е бывае дрэнны? Камусьці і праліўны дожджык па душы! Я лічу, што гэты час года павінен любіць кожны з нас!
2.
У восеньскае надвор'е так прыемна прайсціся па жаўтлявую лесе. Пад бярозамі хаваюцца грыбы, хаваючы ў жоўтыя лісце, на дрэвах рознымі ўборамі пераліваюцца кроны. Яшчэ зусім нядаўна спявалі птушкі і лёталі мухі. а цяпер цішыня і спакой, толькі чуеш, як шамаціць пад нагамі. У такі час менавіта ў лесе можна схавацца ад усіх гарадскіх клопатаў і пагрузіцца ў прыроду. А прырода падорыць табе поўнае адчуванне восені, якая прыйшла ў тваё жыццё.