Наверное ты об этом Міхась БОЛСУН НЕ ДАЙ САБЕ ПРАВА... Не дай сабе права забыць той куток, Дзе зведаў пяшчоту матулі, Дзе першы зрабіў у жыцці сваім крок I голас твой людзі пачулі. Не дай сабе права забыць карані, З якога атожылак роду І хто бараніў нашы светлыя дні, Любіў, нібы сонца, свабоду. Там сёння красуюць густыя жыты, П’яніць востры водар жывіцы I месяц, і россыпы зор залатых Глядзяцца ў люстэрка крыніцы. Не дай сабе права забыць прыгажосць, Якою Радзіма багата, Дзе ў радасць з душою адкрытаю госць, Дзе думкам і песням крылата. Не дай сабе права пустэльнікам жыць, Мазоль шанаваўся спрадвеку. Уласную годнасць і край беражы, Прызванне цані чалавека!
1. Паўсюль ляталі пчолы, абуджаныя цяплом і сонцам. 2. Птушкі, спалоханыя стрэлам, узняліся ў паветра 3. Кошка з цікавасцю разглядала стол, прынесены намі ўчора. 4. Стас, рэзка павярнуўшыся, ледзь не ўпаў са стула 5. Убачыўшы брата, Марына спалохалася і ўцякла. 1-3 дзеепрым звароты 4-5 дзеепрысл звароты 6, . Бацька трымаў у руках малюнак, акуратна згорнуты дачкою. 7 . Сказ, напісаны на дошцы, спачатку я не зразумеў. 8. Цікава было сачыць за Пецем, падманутым сваім сябрам. 9. Матчына сэрца, разбітае сынам, не можа хаваць свае слёзы. 10.Слова, сказанае ў гневе, можа пакрыўдзіць любога чалавека.
Міхась БОЛСУН НЕ ДАЙ САБЕ ПРАВА... Не дай сабе права забыць той куток, Дзе зведаў пяшчоту матулі, Дзе першы зрабіў у жыцці сваім крок I голас твой людзі пачулі. Не дай сабе права забыць карані, З якога атожылак роду І хто бараніў нашы светлыя дні, Любіў, нібы сонца, свабоду. Там сёння красуюць густыя жыты, П’яніць востры водар жывіцы I месяц, і россыпы зор залатых Глядзяцца ў люстэрка крыніцы. Не дай сабе права забыць прыгажосць, Якою Радзіма багата, Дзе ў радасць з душою адкрытаю госць, Дзе думкам і песням крылата. Не дай сабе права пустэльнікам жыць, Мазоль шанаваўся спрадвеку. Уласную годнасць і край беражы, Прызванне цані чалавека!
2. Птушкі, спалоханыя стрэлам, узняліся ў паветра
3. Кошка з цікавасцю разглядала стол, прынесены намі ўчора.
4. Стас, рэзка павярнуўшыся, ледзь не ўпаў са стула
5. Убачыўшы брата, Марына спалохалася і ўцякла.
1-3 дзеепрым звароты
4-5 дзеепрысл звароты
6, . Бацька трымаў у руках малюнак, акуратна згорнуты дачкою.
7 . Сказ, напісаны на дошцы, спачатку я не зразумеў.
8. Цікава было сачыць за Пецем, падманутым сваім сябрам.
9. Матчына сэрца, разбітае сынам, не можа хаваць свае слёзы.
10.Слова, сказанае ў гневе, можа пакрыўдзіць любога чалавека.