Прачытайце сказы. назавищу у кожнай галоуную и даданую частку. вызначэце вид даданай частки . пакажыце пры дапамозе яких сродкау могут звязацца галоуныя частки складаназалежных сказау з дадаными дапауняльными частками: 1. аграном растлумачыу што трэба уличываць пры выбары культуры для пасеву.
2 мне цикава было ци здолею я вытрамаць таки строги рэжым.
3. марынка параила каб я паглядзела яе любимы фильм.
4.варта добра падумаць як найлепш и найхутшэй выканаць эта заданне.
5.трэба абавязкова успомниць дзе знаходзицца той гадкавы будынак.
6. хлопцы запыталися адкуль я прыехау.
перегной и мох – имена существительные в именительном падеже.
Но однородные члены могут быть и морфологически разнородными:
Вошёл молодой человек лет двадцати пяти, блещущий здоровьем, со смеющимися щеками, губами и глазами. В данном предложении среди однородных определений первое выражено именным словосочетанием в родительном падеже (лет двадцати пяти), второе – причастным оборотом (блещущий здоровьем), третье – сочетанием трёх существительных в творительном падеже с предлогом с с зависимым причастием (со смеющимися щеками, губами и глаз
Наша мова — цудоўная, спеўная Табе складаю шчыра свой санет,
Прапрадзедаў маіх жывая мова, —
Майго народа першая аснова,
Душы яго шырокі, чысты свет!
Лось Еўдакія
У кожнага чалавека, народа ёсць свая родная мова. Мова, на якой было сказана першае ў жыцці слова. Для кожнага народа яго мова самая найпрыгажэйшая. Мая родная мова — беларуская. Матчына мова, спеўнае слова, родная мова — так ласкава і шаноўна называюць сапраўдныя беларусы сваю мову. Мова — неацэнны духоўны набытак нашага народа.
Беларускія пісьменнікі сказалі шмат шчырых слоў пра сваю родную мову, яе багацце і прыгажосць. Іх творы прасякнуты любоўю да мовы, заклапочанасцю за яе лёс. У вершах П.Броўкі «Калі ласка!», Н.Гілевіча «Слова», Я.Янішчыц «Мова» ўслаўляецца родная мова, іх радкі напоўнены патрыятычнымі пачуццямі. Паэты падкрэсліваюць значэнне роднай мовы ў жыцці чалавека. У сваім вершы «Страціў слова, страціў спадчыннае слова...» Ніл Гілевіч гаворыць:
Страціў слова, страціў спадчыннае слова —
Штосьці страціў у душы абавязкова!
Мне вельмі б хацелася, каб наша слова жыло шмат стагоддзяў, радавала сваей мілагучнасцю і прыгажосцю іншыя пакаленні.