ПРАЧЫТАЙЦЕ ТЭКСТ. ВЫЗНАЧЦЕ ЯГО АСНОУ́НУЮ ДУМКУ. Што робіць чалавека чалавекам? Чаму
ёсць немцы, англічане, французы? Пра нем-
ца мы кажам педант, пра англічаніна
пыхлівы, пра француза рамантык. Чаму
немец — немец, а паляк — паляк? Бо існуе
культура. Яна робіць з чалавека і немца, і француза, і беларуса. А культура
тыя самыя матэрыяльныя і не-
матэрыяльныя здабыткі, якія належаць аднаму народу, адной краіне.
Мова найперш. Традыцыі. Традыцыі будаўніцтва і гуляння вясел-
ляў. Традыцыі сустрэчы гасцей і заляцанняў да дзяўчат. Традыцыі
дзяржаўных свят і пахаванняў. Ведаеце, беларусы — адна з тых на-
цый, якія з асаблівым трапятаннем ставяцца да сваіх продкаў. У на-
шым народным календары ажно некалькі дзён ушанавання памер-
лых. У нас найбольш багатыя звычаі гуляння вяселляў, хрэсьбін.
Віцебску больш за тысячу гадоў. Яго гісторыю можна прасачыць у шматлікіх помніках архітэктуры, якія захаваліся са старажытных часоў. Найбольш вядомымі архітэктурнымі славутасцямі Віцебска з'яўляюцца гарадская ратуша, Губернатарскі палац, Дабравешчанская царква, Казанская царква і многія іншыя. У Віцебску велізарная колькасць рэлігійных збудаванняў: як праваслаўных і каталіцкіх, так і іншых канфесій. Напэўна, ні ў адным іншым горадзе нашай краіны няма столькі цэркваў і храмаў.
Віцебск - буйны прамысловы цэнтр. Тут размешчаны такія беларускія вытворцы, як "Віцязь", "Белвест", "Чырвоны Кастрычнік", "Віцьба", шырока вядомыя як на тэрыторыі Беларусі, так і за мяжой.
Вiцебск таксама з'яўляецца культурным цэнтрам. Тут знаходзяцца тэатр імя Якуба Коласа, Беларускі тэатр лялек "Лялька", філармонія. У горадзе рэгулярна праходзіць фестываль "Славянскі базар" - мерапрыемства міжнароднага ўзроўню. Дзякуючы гэтаму фестывалю пра Віцебск ведаюць далёка за межамі нашай краіны. Мяне гэта радуе, таму што Віцебск - цудоўны горад, пра які варта ведаць.
1.Зялёныя кветки павыбивалися ужо на свет скрозь сухое лисце, прынадныя пахи разливала у паветры маладая чаромха.
2.Шчодрае веснавое сонца сляпила вочы багаццем святла, росныя травы на лугах пад гэтым ярким святлом загаралися залатыми искрами.
3. У кастры патрэсквали дровы, шызы дымок падымауся у неба, раставау.
4.Празрыстае ранишняе марыва плыло над им (Дняпром) , у гэтым марыве недзе далека-далека хавауся ад нас край далягляду.
5.Ён (жаварнак) першы тут витау надыход дня, ЯГО песня расплывалася у маукливым паветры звонам тонкага дарагога металу...
6.Паволи спускаецца ноч на зямлю на крылах бясшмных и чорных; дзень аддае свой апошни салют запевам минорнавячорным.