Ребят Заданне1. Адзначце з прапанаваныхсказаўскладаны сказ з рознымівідамісувязі:
1. Вяснапрыносіцьшматпрыгожых і вясёлыхдзён, інаецца той дзень, каліягоў, каліможна было зняцьнарэшце шапку і падставіцьгалавуласкаваму ветру.
2. І здаваласятады, штогэта не вагон, а родная хата і дзедВасільстарырасказвае мне казку.
3. Паблізу рос гонкіалешнік, і на адным з дрэўляжаланаватпрылада для іхнягагнязда, але буслыаблюбавалічамусьціруіны.

Заданне 2. Адзначце, якіявідысінтаксічнайсувязіспалучаюцца ў сказе:
І бацькамоўкне і чакае, штоскажадзядзькаабомаці, і ціха стала ўраз у хаце: чутно, як муха пралятае.
1. Бяззлучнікавая і злучальная.
2. Злучальная і падпарадкавальная.
3. Злучальная, падпарадкавальная і бяззлучнікавая.
4. Бяззлучнікавая і падпарадкавальная.
Заданне 3. ўныхчастаку сказе:
Усёнавокалпамаладзела: пагоракпакрыўсямаладойрунню, канава на імшарызелянела ад асакі, а вярба за ночпажаўцела, бопупышкіпатрэскаліся і з іхздзіўленапазіраліжоўтыякоцікі.
1. 4;
2. 5;
3. 6;
4. 7.

Заданне 4. Адзначцеправільныварыянтпастаноўкізнакаўпрыпынку на месцыпропускаў у сказе:
Баравікібяруцца з тымпрыемнымпрамежкам у часе_ калі ты ўзяўаднаго_ хваляваннетваётрохіўляглося _ і вось ужо бачыш _ глядзіць на цябешапкайдругі!
1. Коска, коска, коска, коска.
2. Коска, коска, коска, працяжнік.
3. Коска, коска, коска, двукроп’е.
4. Коска, коска, коска, кропка з коскай.
Заданне 5. Адзначце схему, якая адпавядаенаступнаму сказу:
Не раз было: з далёкайдаліксваёйвярталісязямліяны, кагоўжо не чакалі, па кім і слёзы пралілі.
1. [ ]: [ ], [ ], [ ].
2. [ ]: ( ), (каго...), (па кім...).
3. [ ]: [ ], (каго...), (па кім...).
4. [ ]: ( ), [каго...], (па кім...).​

«жыція ефрасінні полацкай» («аповесці жыцця і смерці святой і блажэннай і найпадобнейшай еўфрасінні, ігуменні манастыра святога спаса і найсвяцейшай ягонай маці, што ў горадзе полацку»): пачынаецца «жыці» зваротам: « ўважлі памякчыўшы нівы сэрцаў вашых, і прыміце ў іх насенне ўратавальнага жыцця найпадобнейшай той, яе подзвігі і працу святую і любоў да бога».князь усяслаў меў многа сыноў. у меншага яго сына георгія нарадзілася дзяўчынка, якую назвалі прадславай. была яна вельмі здольнай да кніжнай навукі. шырока разышлася слава пра яе мудрасць і прыгажосць. князі пачалі пасылаць да бацькі прадславы сватоў. даведаўшыся, што яе збіраюцца выдаць замуж, юная князёўна сказала сабе: «што ж учынілі нашыя роды, якія былі да нас? жаніліся і выходзілі замуж і княжылі, але не вечна жылі; жыццё іх праплыло, і загінула іхняя слава, быццам прах, горай за павуцінне». прадслава пайшла ў манастыр і пастрыглася ў манашкі пад імем ефрасіння. бацька, даведаўшыся, што зрабіла яго любая дачка, моцна перажываў.спачатку ефрасіння жыла ў мураванай келлі ў царкве святой сафіі. потым епіскап ілья па божаму знаку адправіў маладую манашку ў сяльцо, дзе стаяла царква святога спаса. стаўшы ігуменняй, ефрасіння пострыгу сясцёр гарыславы і звеніславы.за 30 тыдняў ефрасінняй была пабудавана каменная царква святога спаса і створаны пры ёй манастыр. у другую збудаваную царкву ефрасіння унесла, з дазволу царградскіх цара мануіла і патрыярха лукі, абраз божай маці, напісаны пры жыцці яе.сабрала ефрасіння ўсіх сваіх братоў і аб'явіла аб рашэнні ісці ў іерусалім. перад загадала епіскапу дыянісію пастрыгчы пляменніц кірыяну і волыу, назваўшы адну агаф'яй, другую — яўфіміяй.дайшоўшы з братам даві і сястрой еўпраксіяй да іерусаліма, ефрасіння цалавала гроб госпадаў, прасіла ў малітве бога, каб прыняў яе дух у святым горадзе. калі«божым занядужыла і пачала хварэць», то паслала купіць сабе іну ў камры святой багародзіцы. праз 24 дні ефрасіння «аддала душу ў рукі бога і ўвайшла ў пакоі нябесныя». твор заканчваецца пахвалой ефрасінні полацкай.держи: )

Краткого нигде нету, только это «пан тадеуш» (польск. „pan tadeusz“) — крупнейшее произведение мицкевича, эпическая поэма, писавшаяся в 1832—1834 в париже, где поэт жил в эмиграции, и изданная там же в 1834 году. состоит из 12 частей («книг») , почти 10 тысяч строк (польский александрийский стих, то есть силлабический 13-сложник) . полное название — «пан тадеуш, или последний наезд на литве. шляхетская 1811—1812 годов в двенадцати книгах, писанная стихами» (pan tadeusz czyli ostatni zajazd na litwie. historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem pisana). «наезд» — древний славянский термин, означающий военное нападение. действие поэмы происходит на протяжении 5 дней в 1811 году и одного дня в 1812 году на берегах немана, «на литве» (в бывшем великом княжестве литовском) перед нашествием наполеона на россию. главные герои поэмы — тадеуш и зося, представители двух соперничающих шляхетских фамилий. замысел поэмы перерос из идиллии (образцом для которой была идиллия гёте «герман и доротея» ) в широкую эпическую картину, сочетающую бытовую, военную, любовную и патриотическую линии. «пан тадеуш» начинается со знаменитого признания в любви к литве (мицкевич родился близ новогрудка, ныне белоруссия) :litwo! ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie. ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto cię stracił. dziś piękność twą w całej ozdobie widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie. литва! о родина! ты — как здоровье. тот тебя воистину оценит и поймет, кто потерял тебя. теперь живописую тебя во всей красе, затем, что я тоскую. (перевод в. ф. ходасевича) в поэме создан полный ностальгии и юмора образ красочных, но обреченных шляхетских нравов. с самого начала поэма получила огромную популярность среди польских эмигрантов. считается польской национальной эпопеей и шедевром словесной живописи. классические иллюстрации к поэме создал михал эльвиро андриолли. «пан тадеуш» экранизирован польским режиссёром анджеем вайдой (1999).