Сдз анализ верша зимой
план 1. вызначыць тэму верша: а) пра што верш (кароткі змест)б) каментарый сваіх адносін да дадзенага зместу
2. вызначыць ідэю верша (галоўную думку).3. эмацыянальная афарбоўка, інтанацыя (гнеўная, іранічная, журботная, спакойная, лагодная, узнёслая, урачыстая, напружаная, звычайная, трагічная, заклапочаная, упэўненая, трывожная, урачыста-жалобная, сумная, , жаласлівая, пакутлівая, шчымлівая ці якая іншая)4. кампазіцыя верша (будова)
уступ, асноўная частка, заключэнне – верш эпічны; калі не такая кампазіцыя – верш 5. паэтычныя сродкі: 6. мова верша (лексіка, прастамоўі, узвышаная лексіка).
здароў, марозны, звонкі вечар!
здароў, скрыпучы, мяккі снег!
мяцель не вее, сціхнуў вецер,
i волен лёгкіх санак бег.
як мары, белыя бярозы
пад сінявой начной стаяць,
у небе зоркі ад марозу
пахаладзеўшыя дрыжаць.
вільготны месяц стуль на поле
празрысты, светлы стоўп спусціў
i рызай срэбнаю раздолле
снягоў сінеючых пакрыў.
ўзрывайце ж іх санямі, коні!
звіні, вясёлых бомаў медзь!
вакол лятуць бары і гоні,
ў грудзях пачала кроў кіпець.

Фразеологизмы подчеркнуты:

Сенька ніколі не любіў вучыцца. Вучоба, вядома ж, не мёд, таму хлопец на занятках кляваў носам, аніякае рады на яго не было. Настаўнікі толькі ўздыхалі і прадказвалі, што калі-небудзь Сеня на сваё нарвецца. Сеня ж толькі рагатаў у адказ.
Але на яго ліха прыйшоў час экзаменаў. Толькі пачало на дзень займацца, а Сеня ўжо стаяў пад кабінетам ні жывы, ні мёртвы і не сваім голасам прасіў у аднакласнікаў шпаргалкі. 
Але выкарыстаць іх яму не давялося. Экзаменатары не спускалі вачэй з гультая, бо на свае вочы бачылі, на свае вушы чулі, як Сеня ўвесь час вучыўся. 
Нарэшце выклікалі Сеню адказваць. Пайшоў ён, не сабраўшы розуму. Адказ на языку круціцца, а сфармуляваць аніяк не ўдаецца. Навёрз Сеня сем карабоў, што на думку прыйшло. Здаецца, нішто сабе атрымалася. Але экзаменатары вырашылі інакш: адправілі хлопца на перасдачу. Вось і знайшоў лодар прыгоду на сваю галаву. 

Наступiла доўгачаканае лета. У мяне, як i ва ўсiх маiх аднакласнiкаў, пачалiся летнiя канiкулы. Настрой ад гэтага быў прыўзняты. А яшчэ болыд радасна было ад таго, што скончыла навучальны год з добрымi адзнакамi. Першыя днi лета я з бацькамi правяла на летнiку. Мы палолi i палiвалi грады, збiралi ў лесе грыбы i ягады. З суседскай дзяўчынкай Таняй хадзiлi на рэчку купацца. Праўда, рэчка ад нашага летнiка далека, але жаданне выкупацца заўсёды было такiм вялiкiм, што дарога нас не пужала.Як прыемна было, выйшаўшы з вады, легчы на спiну, раскiнуць у бакi рукi i глядзець у неба! Калi глядзiш доўга i неадрыўна, то аблокi пачынаюць прымаць абрысы розных прадметаў: адны нагадваюць ветразi, другiя падобныя на кветкi, трэцiя маюць выгляд казачных iстот. Лежачы побач, мы з Таняй пачыналi абмяркоўваць кожнае воблачка. I смеху ж тады было!На другi летнi месяц бацькi мне ўзялi пуцёўку ў Балгарыю. Там я жыла ў горадзе Абзор. У Балгарыi ў мяне з'явiлася шмат новых сяброў. Я хадзiла з iмi купацца на мора, загараць на гарачым пяску. Вада ў моры вельмi чыстая, празрыстая, i на дне ляжыць многа ракавiнак. Кожную ранiцу мы бегалi ў горы па мiнеральную ваду.Цiкавымi былi i экскурсii, на якiя нас часта вазiлi. Горад Абзор вельмi прыгожы. Там многа цiкавых мясцiн, помнiкаў. А на вулiцах цвiце шмат незвычайна прыгожых руж.Тэрмiн адпачынку хутка скончыўся. Шкада было развiтвацца з новымi сябрамi, але затое радавала сустрэча з мамай, татам, Таняй i з нашымi воблачкамi.