Калі хто прыязджаў да яго, маючы якую патрэбу, які-небудзь падарожны ці квестар, ён найласкавей яго прымаў, частаваў, пакідаў начаваць і выконваў усе жадункі, узнагароджваў, абы толькі той расказаў яму якую казку. (Калі хто прыязджаў да яго, маючы якую патрэбу, які-небудзь падарожны ці квестар), [ён найласкавей яго прымаў, частаваў, пакідаў начаваць і выконваў усе жадункі, узнагароджваў], (абы толькі той расказаў яму якую казку). (калі - =), [- =, =, = і =, =], (абы толькі - =).
Потым з таго двара, з якога чуўся крык, па адным сходзіліся ціхія вяскоўцы. [Потым з таго двара, (з якога чуўся крык), па адным сходзіліся ціхія вяскоўцы]. [двара, (з якога = -), = -].
Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. Рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. А ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. Як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. Рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу. Рамантызм у сусветнай літаратуры ахоплівае перыяд з 1796г. по 30-я гады 19ст. (у некаторых краінах да 50-х гг.). Аўтары эпохі рамантызму звярнуліся да мінулага, міфалогіі, фальклору сваіх краін і краін усходу, прыроды, філасофіі, рэлігіі. Характэрная рыса рамантызму - адухаўленне з'яў прыроды ў цэлым і як космасу, і як пейзажу. Пісьменнікі актыўна перараблялі антычныя, сярэдневяковыя міфы. Аднымі з галоўных персанажаў былі: русалкі, ведзьмакі, вадзяннікі, лесавікі, ваўкалакі. Назіраецца развіццё гістарычнага рамана. Галоўны герой чалавек-бунтар і герой свабодалюбец.
(Калі хто прыязджаў да яго, маючы якую патрэбу, які-небудзь падарожны ці квестар), [ён найласкавей яго прымаў, частаваў, пакідаў начаваць і выконваў усе жадункі, узнагароджваў], (абы толькі той расказаў яму якую казку).
(калі - =), [- =, =, = і =, =], (абы толькі - =).
Потым з таго двара, з якога чуўся крык, па адным сходзіліся ціхія вяскоўцы.
[Потым з таго двара, (з якога чуўся крык), па адным сходзіліся ціхія вяскоўцы].
[двара, (з якога = -), = -].
Рамантызм у сусветнай літаратуры ахоплівае перыяд з 1796г. по 30-я гады 19ст. (у некаторых краінах да 50-х гг.). Аўтары эпохі рамантызму звярнуліся да мінулага, міфалогіі, фальклору сваіх краін і краін усходу, прыроды, філасофіі, рэлігіі.
Характэрная рыса рамантызму - адухаўленне з'яў прыроды ў цэлым і як космасу, і як пейзажу.
Пісьменнікі актыўна перараблялі антычныя, сярэдневяковыя міфы. Аднымі з галоўных персанажаў былі: русалкі, ведзьмакі, вадзяннікі, лесавікі, ваўкалакі.
Назіраецца развіццё гістарычнага рамана. Галоўны герой чалавек-бунтар і герой свабодалюбец.