Словалучэнне 3 клас I варыянт 14 дзяче оказучэнні: а) ісці з лесу; б) больш нізкі; в) сорак два; г) вясёлыя дзеці; д) збіраць грыбы 2. Адзначане простых стоятучэнні: а) да горада рукой падаць; б) буду рамантаваць веласіпед; в) самы шчаслівы дзень; г) палой нумар цаццаць ды; д) ісці шпаркім крокам. 3. Адзначае складаныя словазнні: а) хлопец з кірпатым носам; б) карысная парада брату. 5) дзяўчынка з доўгімі Баласамі; г) самы на зейны сябар; д) буду пісаць сачыненне. 4дзначае іменных слов.Елічэнні: а) сын сусецкі; б) чацвёрты справа; Б) паранены сада. г) весяліцца зранку: а) восьмаму чалавеку 5 нозначае дзеяслоўныя словазлучэнні: а) светлы стол; б) напалоханы крылам; 5) арганізаваць паход; г) спяваць ад душы; 4) збірацца ў дарогу б. Адзначае растайныя словазлучэнні: а) рацавацца пісьму, б) па-ранейшаму адказна: Б) даволі рана; г) добра разагрэцца; д) высока ў небе 7. Адзначце словазлучэнні, у якіх связь між словамі да тасаванне а) высокая таполя; б) горад Мінск, 5) гутарыць з дзецьмі; г) тры дні; д) аддаць лепшау 8. дзначце словазлучэнні, ускіх связь 712між словамі - кіраванне: а) прынесці цроў; б) мокры ад дажджу: Б) жаданне прыехаць, г) твой гонар: а) глядзець кінафільми 9. Адзначце слов.зтучэнні, у якіх связь 1.2 мідно словамі — прымыканне: : а) любіць вясну; б) свяціць ярка; 3) зрабіць хутка; г) чытаць лежачы: 1) жаданне застацца 10.Правільна на беларускую мову 73еракладзены словазлучэнні: а) обращаться по адресу – звяртацца на адрас; б) поехать к брату паехаць да брата; 3) жениться на Нине – жаніцца з Нінай; г) дом в пять этажей дом на пяць паверхаў; д) Бидеть своими глазами — бачыць сваімі вачыма.
Паміж дзейнікам і выказнікам працяжнік ставіцца, калі:калі дзейнік стаіць перад выказнікам (прамы парадак слоў). Напрыклад: Прырода — выдатны сродак узбагачэння пачуццяў чалавека. Умераная скорасць — асноўная ўмова бяспекі руху ў час дажджу;абодва галоўныя члены сказа выражаны інфінітывамі (часцей інфінітывамі з залежнымі словамі): Языком малоць — не дровы калоць. Быць сапраўдным сябрам — жыць інтарэсамі сябра. Умець — за плячыма не насіць;адзін з галоўных членаў сказа выражаны назоўнікам, а другі інфінітывам: Абавязак дзяжурнага — захоўваць парадак у класе. Клапаціцца пра захаванне прыроднай спадчыны роднага краю — абавязак кожнага грамадзяніна. Любіцьсваю працу — самае вялікае шчасце для чалавека;пры выказніку стаяць словы гэта, вось, значыць: Розум — гэта духоўная зброя чалавека. Свая зямля — вось што аснова. Падарыць чалавеку кветкі — гэта значыць выказаць яму шчырыя пачуцці павагі ці кахання;абодва галоўных членаў сказа выражаны колькаснымі лічэбнікамі або адзін з галоўных членаў выражаны назоўнікам, а другі — колькасным лічэбнікам (звычайна колькасны лічэбнік ужываецца ў спалучэнні з назоўнікам): Два ў квадраце —чатыры. Мой рост — сто восемдзесят сантыметраў. Адлегласць паміж вёскамі — пятнаццаць кіламетраў.Пяць месяцаў — тэрмін невялікі. Сярэдняя шчыльнасць насельніцтва Беларусі — каля пяцідзесяці чалавек на квадратны кіламетр;выказнік выражаны фразеалагізмам: Лес — ні канца ні краю. Ноч — хоць вока выкалі. Хлопцы — вадой не разліць;выказнік выражаны ўсечанай формай дзеяслова: Тут Васька — шмыг у дзверы. Раптам сабака — скок у кусты.Паміж дзейнікам і выказнікам працяжнік не ставіцца, калі:дзейнік стаіць пасля выказніка (адваротны парадак слоў, або інверсія). Напрыклад: Доктар мая мама. Дружбакімы з Пецем. Разумніца твая дачка;пры выказніку ёсць адмоўе не: Адзін у полі не воін. Андрэй не гультай;пры выказніку ёсць параўнальныя злучнікі як, нібы, быццам, што: Ірына як сястра мне. Пупышкі на дрэвах быццаммаленькія птушаняты з натапыраным пер’ем. Мне лес нібы родны брат;пры выказніку ёсць не дапасаваны да яго член сказа або пабочнае слова ці часціца (стаяць перад выказнікам):Дзяўчаты ў нас красуні. Капаць бульбу вельмі цяжкая праца. Хлопцы, відаць, вопытныя грыбнікі;дзейнік выражаны назоўнікам у назоўным склоне, а выказнік — прыметнікам або дзеепрыметнікам. Напрыклад:1. Возера глыбокае. 2. Вада празрыстая. 3. Дзверы зачынены;дзейнік выражаны назоўнікам у назоўным склоне, а выказнік — прыназоўнікава-іменным спалучэннем. Напрыклад:Андрэй тут за начальніка;калі адзін з галоўных членаў сказа выражаны назоўнікам, а другі — займеннікам. Напрыклад: 1. Я доктар. 2. Гэты партфель мой.
Пра Радзіму:
З роднага боку і варона мілая
Свая хатка – родная матка, а чужая – мачыха
Родная зямелька – як зморанаму пасцелька
Пра кнігу:
Адна кніга тысячу людзей вучыць
Добрая кніга – лепшы сябар
Кніга – маленькае акенца, а праз яго ўвесь свет бачна
Пра навуку:
Розум – найлепшае багацце.
Навука ў лес не вядзе, а з лесу выводзіць.
За аднаго вучонага сем слепакоў даюць, і тое не бяруць.
Пра працу:
Праца чалавека корміць, а лянота – порціць.
Што пасееш, тое і пажнеш.
Хто працуе, таму і шанцуе.