СРОЧЬНО СРОЧЬНО как пишутся слова ЭТО БЕЛАРУСКИЙ Медз.., двух..ярусны, ад..ютант, бар..ер, интэрв..ю, сям..я, прэм..ера, вугал..ки, голуб.., мядзведз.., накип.., сып.., аб..инец.., воз..ме, смелас..цю, с..мелы, з..ява, Дар..я, маз.., стэп.., вераб..и, кур..ер, звяр..ё, ц..вёрды, ц..мяны, Куз..мич, насып.., глыб.., з..мена, пис..менник. сем.. .
назо́ўнік — часьціна мовы, якая абазначае прадмет і адказвае на пытаньні «хто? », «што? ». у сказах могуць зьяўляцца дзейнікам, дапаўненьнем, радзей — выказьнікам, акалічнасьцю ды азначэньнем. назоўнікі падзяляюцца на агульныя і ўласныя, адушаўлёныя і неадушаўлёныя, асабовыя і неасабовыя, канкрэтныя і абстрактныя, зборныя, рэчыўныя.
назоўнік у беларускай мове адрозьніваецца паводле роду (мужчынскі, жаночы, ніякі), ліку (адзіночны, множны) ды склону (назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны, месны, дадаткова — клічны). дадаткова маюць тры скланеньні: першае, другое, трэцяе.