Тэма апавядання “Алені”: 1) узаемаадносіны чалавека і прыроды; 2) рацыянальнага выкарыстання прыроднага багацця; 3) бацькоў і дзяцей; 4) паказ жыцця ў пасляваенны час; 5) прыроды

-Ах! Как же я люблю осень!

-Я тоже.

-А ты почему ты любишь осень?

-Потому что у меня осенью день рождение.

-У меня тоже.

-У тебя в каком месяце?

-В сентябре. А у тебя?

-В октябре.

-Понятно.

-А я ещё люблю осень за её красоту, леса покрытые богрянцем, румяные поля, а также в ету пору года тихо и спокойно.

-Согласен.

-Эй! Смотри, листик падает.

-Да. Скоро все листики упадут в обьятия земли.

-У,у,у! Х-х-х-хол-л-лод-но!

-Д-д-д-да-а-а-а!

-Холодный ветерок под-д-дул-л!

-Очень холодный!

-Ладно, пока.

-Пока.

-Завтра встретимся.

-Ага.

Тэлебачэнне і камп'ютар вашлі ў наша жыццё вельмі трывала. Мы карыстуемся імі кожны дзень і не ўяўляем наша жыццё без гэтых цудаў тэхнікі. Тэлебачэнне дапамагае нам пазбавіцца ад нуды, а камп'ютар дае нам магчымасць увайсці ў міравую павуціну - Інтэрнэт. Але кніга заўсёды дапамагала чалавеку, яна давала яму савет ў складаную хвіліну, таксама дапамагала правесці час добра, без нуды.

Ці патрэбна кніга ў век тэлебачання і камп'ютара? Кожны адкажа на гэтае пытанне па-рознаму, але камп'ютары, тэлевізары - гэта тэхніка, яна ў любы момант можа зламацца, а кніга заўсёды будзе побач.