Осень, самая красивая и яркая пора из всех времен года. Посмотрите,какие чудные багровые листья на деревьях. На солнышке, которое пока еще теплое, играет искрами паутинка. Птицы улетают в теплые края, оглашая криками свежий, прозрачный воздух. Огромный дуб стал ярко лимонным. Все теплые цвета палитры разлились на лес. Красный, желтый, остатки зеленого и красивое небо, которое может быть свинцово серым и нежно голубым. Я люблю осень за ее буйство красок и тонов. Нет слов, что бы описать сказочную красоту природы осенью. Нет красок, что бы нарисовать такие картины, которые рисует осень. Осень-самая волшебная, сказочная и красочная пора.
Адказ:
У вершы "Ты, мой брат, каго зваць Беларусам..." А. Гарун сцвярджае, што не можа бясследна загінуць той народ (нават калі яго абрабавалі, адабраўшы "і зямлю, і лясы, і кілімы", пазбавіўшы магчымасці выхоўваць дзяцей), які змог зберагчы родную мову — скарб, што захаваўся ад дзядоў і прадзедаў. У першым і апошнім чатырохрадкоўях гучыць заклік шанаваць, берагчы родную мову:
Ты, мой брат, каго зваць Беларусам,
Роднай мовы сваей не цурайся;
Як не зрокся яе пад прымусам,
Так і вольны цяпер не зракайся.
У вершы "Ты, мой брат, каго зваць Беларусам..." А. Гарун сцвярджае, што не можа бясследна загінуць той народ (нават калі яго абрабавалі, адабраўшы "і зямлю, і лясы, і кілімы", пазбавіўшы магчымасці выхоўваць дзяцей), які змог зберагчы родную мову — скарб, што захаваўся ад дзядоў і прадзедаў. У першым і апошнім чатырохрадкоўях гучыць заклік шанаваць, берагчы родную мову:
Ты, мой брат, каго зваць Беларусам,
Роднай мовы сваей не цурайся;
Як не зрокся яе пад прымусам,
Так і вольны цяпер не зракайся.