з працяжнікам: Цяпер яму дапякаў клопат іншага кшталту — салдат хацеў есці. Яшчэ ён імкнуўся згледзець у голлі птушынае гняздзечка — дробныя лесавыя птушкі павінны ўжо пачаць несціся. Салдат сам дзівіўся ў душы — не такі ўжо ён і рыбак. Салдат пабрыў следам — усё ж ён адчуваў нейкае сваё права на тых падлешчыкаў. Да бамжа ён з першага дня прыглядаўся з асаблівай увагай — усё ж не так часта выпадала яму сустракаць бамжоў.
з кропкай з коскай: Не ўстаючы ад цяпельца, яны з'елі ўсе рыбіны; рыбак дбайна загарнуў вугалькі, пакідаў у іх недагаркі. Наўкола панавала цемра; чорнай рачной затокі адсюль было ўжо і не згледзець. Часта лазіць туды ў багну бамж асцерагаўся; зноў жа там сталі трапляць дзіўнаватыя жабы, мусіць, жабы-мутанты, ці што? Салдат таропка крочыў да хутара па бульбяным палетку са свежа акучанымі барознамі; дзе-нідзе ўжо зацвіталі бела-сінія кветачкі. Замутнёная імі вада не давала ў сабе шмат згледзець, муць няхутка зганяла ленаватым цячэньнем; цячэнне магло сагнаць і кручок з канцом жылкі.
Калі дзеяслоў мае націскны канчатак - то па канчатку трэцяй асобы множнага ліку (-уць, -юць - 1 спр.; -аць, -яць - 2 спр.) Напрыклад, дзеяслоў несці ў 3 ас. мн. л. будзе (яны) нясуць, значыць гэты дзеяслоў - 1-га спражэння. Дзеяслоў ляжаць у 3 ас. мн.л. будзе (яны) ляжаць, значыць гэты дзеяслоў - 2 спр.
Калі дзеяслоў мае ненаціскны канчатак, то спражэнне можна вызначыць па інфінітыве. Да 2 спражэння адносяцца дзеясловы на -іць/-ыць (акрамя аднаскладовых), некалькі дзеясловаў на -аць (гнаць, належаць, залежаць), некалькі дзеясловаў на -ець (вярцець, цярпець, ненавідзець). Астатнія дзеясловы адносяцца да 1 спражэння.
Таксама трэба памятаць дзеясловы, якія маюць канчаткі адразу абодвух спражэнняў: бегчы, даць, есцi.
з працяжнікам:
Цяпер яму дапякаў клопат іншага кшталту — салдат хацеў есці.
Яшчэ ён імкнуўся згледзець у голлі птушынае гняздзечка — дробныя лесавыя птушкі павінны ўжо пачаць несціся.
Салдат сам дзівіўся ў душы — не такі ўжо ён і рыбак.
Салдат пабрыў следам — усё ж ён адчуваў нейкае сваё права на тых падлешчыкаў.
Да бамжа ён з першага дня прыглядаўся з асаблівай увагай — усё ж не так часта выпадала яму сустракаць бамжоў.
з кропкай з коскай:
Не ўстаючы ад цяпельца, яны з'елі ўсе рыбіны; рыбак дбайна загарнуў вугалькі, пакідаў у іх недагаркі.
Наўкола панавала цемра; чорнай рачной затокі адсюль было ўжо і не згледзець.
Часта лазіць туды ў багну бамж асцерагаўся; зноў жа там сталі трапляць дзіўнаватыя жабы, мусіць, жабы-мутанты, ці што?
Салдат таропка крочыў да хутара па бульбяным палетку са свежа акучанымі барознамі; дзе-нідзе ўжо зацвіталі бела-сінія кветачкі.
Замутнёная імі вада не давала ў сабе шмат згледзець, муць няхутка зганяла ленаватым цячэньнем; цячэнне магло сагнаць і кручок з канцом жылкі.
Напрыклад, дзеяслоў несці ў 3 ас. мн. л. будзе (яны) нясуць, значыць гэты дзеяслоў - 1-га спражэння. Дзеяслоў ляжаць у 3 ас. мн.л. будзе (яны) ляжаць, значыць гэты дзеяслоў - 2 спр.
Калі дзеяслоў мае ненаціскны канчатак, то спражэнне можна вызначыць па інфінітыве.
Да 2 спражэння адносяцца дзеясловы на -іць/-ыць (акрамя аднаскладовых), некалькі дзеясловаў на -аць (гнаць, належаць, залежаць), некалькі дзеясловаў на -ець (вярцець, цярпець, ненавідзець).
Астатнія дзеясловы адносяцца да 1 спражэння.
Таксама трэба памятаць дзеясловы, якія маюць канчаткі адразу абодвух спражэнняў: бегчы, даць, есцi.