Во по тексту ДЗІКАЕ ПАЛЯВАННЕ КАРАЛЯ СТАХА
1. Адкажы на пытанні:
– Каго з герояў па праву варта аднесці да прадстаўнікоў лепшай часткі
беларускай інтэлігенцыі канца XIX стагоддзя? Чаму?
– Каму з іх аўтар у аповесці не дае апісання знешняга выгляду?
– Што хвалюе Беларэцкага ў лѐсе беларускага народа ў канцы XIX
стагоддзя?
– Назаві галоўную мэту жыцця Андрэя Беларэцкага.
– Як ѐн адносіцца да сваѐй прафесіі і да справы, якой займаецца?
Чаму?
– Як раскрываецца характар галоўнага героя праз узаемаадносіны з
іншымі персанажамі твора?
– Чаму Уладзімір Караткевіч дае героям – Беларэцкаму і Свеціловічу –
адно імя?
– Што аб‟ядноўвае гэтых герояў, чым адрозніваюцца пошукі
прызначэння чалавека на зямлі ў светаўспрыманні Андрэя Свеціловіча
і Андрэя Беларэцкага?
– Чаму Уладзімір Караткевіч аддае перавагу і выводзіць у змест твора
Надзею Яноўскую, надаючы ѐй статус “апошняй спадчынніцы
магутнага роду”?
– Хто такі Рыгор Дубатоўк, Варона, Гарабурда, Стахевіч, Пацук і іх
«дзікае паляванне»?
– Што мы ведаем пра Дубатоўка?
– Чаму ѐн выкарыстаў легенду роду Яноўскіх пра «дзікае паляванне»?
– Прыгадай эпізод, у якім назвычай жорстка праявіліся адносіны
Дубатоўка да сваѐй пляменніцы?
– Чаму «дзікае паляванне» хацела знішчыць Андрэя Беларэцкага?
– Каго Андрэй Беларэцкі называе «мярзотнікам»? У чым сэнс іх
жыцця?
2. Складзі сінквейн з апорнымі словамі „Беларэцкі‟, „Свеціловіч‟,
„Яноўская‟.
Ён жыве у нас ужо дзесяць год. Кармлю я свайго сабаку тры разы ў дзень. Ён вельмі любіць малако, цукар і костачкі. Мы з ім заўсёды ходзім гуляць у лес.Я кідаю яму галінкі, а ен іх прыносіць. Жуля вельмі разумны сабака, адданы.
Аднойчы ў яго жыцці здарыўся такі выпадак. Летам мой тата з сябрамі пайшоў на возера пасля працы і ўзяў з сабой Жулю. Татка з сябрамі смяяліся, купаліся і жартавалі. Раптам адзін татаў сябар пачаў тануць. Тата не разгубіўся і кінуўся на дапамогу, і якое ж было яго здзіўленне, калі Жуля кінуўся за ім. Калі яны ўжо падплывалі да берага і ў таты не хапала больш моцы плыць далей, наш сабака схапціў тату за валасы і пачаў цягнуць да берага.
З таго самага часу тата палюбіў Жулю яшчэ больш. Мы заўседы ўспамінаем гэты выпадак.
Вось такі ў нас разумны і адданы сабака. Для нас ен не проста жывела, а самы сапраўдны член нашай сям’і.