Я хачу распавесці гісторыю жыцця майго хатняга ўлюбёнца – ката Барсіка.
Яго падарылі нам тры гады таму як асобіну жаночага полу, якую мы назвалі Басей. Кошка падрасла і апынулася Барсікам, але ласкальнае Бася так і замацавалася за ім.
Барсік быў гуллівым пухнатым камячком залациста – белага колеру з блакітнымі вачыма. Але паступова з цудоўнага маленькага кацяня Бася ператварыўся ў дарослага выхаванага ката. Цяпер ён нікому не падпарадкоўваўся : быў незалежны і важны. У жарт мы празвалі яго ” інтэлігентам “. Калі ўвесну мы прывезлі яго да бабулі ў вёску, ён адчуў шок – прасядзеў за канапкай больш за суткі.
Да майго прыезду, праз два месяцы, Бася ўжо асвоіўся. Пазней бабуля распавядала мне, як суседскі кот загнаў Басю на самую верхнюю галіну грушы. Бабуля прачнулася ад крыкаў і выбегла, каб дапамагчы кату. Бася паспрабаваў саскочыць з дрэва, але падвярнуў лапу. Прыйшлося бабулі даглядаць за Басей : яна наклала яму на лапу шыну. Прайшоў тыдзень. Стаяў дажджлівы дзень, на вуліцы было брудна, а Бася сабраўся на шпацыр. Трэба было бачыць гэтую карціну, як Бася, выставіўшы наперад забінтаваную лапу, скача па падлоге, па градках – гуляе.
Яшчэ шмат смешных гісторый здарылася з Басей. Ён выгнаў са сваёй тэрыторыі ўсіх чужых катоў. Але, што дзіўна, не адганяў котак. Як сапраўдны джэнтльмен, Бася дазваляў ім есці з яго посуду, дзяліўся ежай. Яшчэ ён навучыўся лавіць мышэй. Імі Бася карміў маленькага кацяня, які прывязаўся да яго.
Дадому, у гарадскую кватэру, Бася вярнуўся узмажнелы, прымудроны вопытам выжывання ў нялёгкіх умовах вясковага жыцця – быцця.
Без ката было б сумна ! Калі ён гуляе ў двары, адчуваеш, што чагосьці не хапае. Здавалася б, дома спакойна. Ніхто не мяўкае дурным голасам, ня падлізваецца, не лезе ў твар мокрымі вусамі. І не трэба ўвесь час глядзець пад ногі, каб выпадкова не наступіць на ката. Але чамусьці з нецярпеннем чакаеш, калі ўжо прыйдзе гэты шкодны кот!
Мне падабаецца, калі я сяджу на канапе, а сыты нарэшце кот скача да мяне на калені. Дарэчы, Бася робіць гэта без запрашэння. На каленях ён пачынае рыхтаваць сабе мястэчка для адпачынку. Коцік пацешна топчацца мяккімі лапкамі, казыча, лашчыцца . А потым замуркаем гучна, як быццам трактар тарабаніць ! За гэтую ласку майму любімаму кату можна дараваць ўсё!
Я хачу распавесці гісторыю жыцця майго хатняга ўлюбёнца – ката Барсіка.
Яго падарылі нам тры гады таму як асобіну жаночага полу, якую мы назвалі Басей. Кошка падрасла і апынулася Барсікам, але ласкальнае Бася так і замацавалася за ім.
Барсік быў гуллівым пухнатым камячком залациста – белага колеру з блакітнымі вачыма. Але паступова з цудоўнага маленькага кацяня Бася ператварыўся ў дарослага выхаванага ката. Цяпер ён нікому не падпарадкоўваўся : быў незалежны і важны. У жарт мы празвалі яго ” інтэлігентам “. Калі ўвесну мы прывезлі яго да бабулі ў вёску, ён адчуў шок – прасядзеў за канапкай больш за суткі.
Да майго прыезду, праз два месяцы, Бася ўжо асвоіўся. Пазней бабуля распавядала мне, як суседскі кот загнаў Басю на самую верхнюю галіну грушы. Бабуля прачнулася ад крыкаў і выбегла, каб дапамагчы кату. Бася паспрабаваў саскочыць з дрэва, але падвярнуў лапу. Прыйшлося бабулі даглядаць за Басей : яна наклала яму на лапу шыну. Прайшоў тыдзень. Стаяў дажджлівы дзень, на вуліцы было брудна, а Бася сабраўся на шпацыр. Трэба было бачыць гэтую карціну, як Бася, выставіўшы наперад забінтаваную лапу, скача па падлоге, па градках – гуляе.
Яшчэ шмат смешных гісторый здарылася з Басей. Ён выгнаў са сваёй тэрыторыі ўсіх чужых катоў. Але, што дзіўна, не адганяў котак. Як сапраўдны джэнтльмен, Бася дазваляў ім есці з яго посуду, дзяліўся ежай. Яшчэ ён навучыўся лавіць мышэй. Імі Бася карміў маленькага кацяня, які прывязаўся да яго.
Дадому, у гарадскую кватэру, Бася вярнуўся узмажнелы, прымудроны вопытам выжывання ў нялёгкіх умовах вясковага жыцця – быцця.
Без ката было б сумна ! Калі ён гуляе ў двары, адчуваеш, што чагосьці не хапае. Здавалася б, дома спакойна. Ніхто не мяўкае дурным голасам, ня падлізваецца, не лезе ў твар мокрымі вусамі. І не трэба ўвесь час глядзець пад ногі, каб выпадкова не наступіць на ката. Але чамусьці з нецярпеннем чакаеш, калі ўжо прыйдзе гэты шкодны кот!
Мне падабаецца, калі я сяджу на канапе, а сыты нарэшце кот скача да мяне на калені. Дарэчы, Бася робіць гэта без запрашэння. На каленях ён пачынае рыхтаваць сабе мястэчка для адпачынку. Коцік пацешна топчацца мяккімі лапкамі, казыча, лашчыцца . А потым замуркаем гучна, як быццам трактар тарабаніць ! За гэтую ласку майму любімаму кату можна дараваць ўсё!
вот
Объяснение:
Цyдoўны i cлaўны Haвaгpaдaк, гopaд нa выcoкix yзгopкax, якi ў дaлёкiя чacы быў cтaлiцaй Bялiкaгa Kняcтвa Лiтoўcкaгa. Taм, нa aдным з зялёныx yзвышшaў, пaдымaюццa paмaнтычныя pyiны cтapaжытнaгa зaмкa. Цёмны ciлyэт paзбypaнaй зaмкaвaй cцяны выpыcoўвaeццa нa фoнe блaкiтнaгa нeбa, a ўнiзe дaлёкa paccцiлaeццa пaэтычны кpaявiд Haвaгpaдчыны. Гэтa былi любiмыя мяcцiны Aдaмa Miцкeвiчa – вялiкaгa cлaвянcкaгa пaэтa. У вaкoлiцax Haвaгpaдкa ён нapaдзiўcя, y caмiм гopaдзe выpac. Mнoгae тyт звязaнa з пaмяццю пpa вялiкaгa пaэтa. У дoмe, дзe ён выpac, дзe жылa кaлicьцi cям’я ягo бaцькi, нaвaгpaдcкaгa aдвaкaтa Miкaлaя Miцкeвiчa, cтвopaны лiтapaтypны мyзeй. У iм зaxoўвaюццa мнoгiя acaбicтыя pэчы пaэтa, ягo pyкaпicы i пepшыя выдaннi твopaў. Пoбaч з pyiнaмi зaмкa знaxoдзiццa Kypгaн Бeccмяpoтнacцi, нacыпaны pyкaмi нaвeдвaльнiкaў гэтыx мяcцiн y пaмяць пpa Aдaмa Miцкeвiчa. Koжны пpынociў i cыпaў cюды жмeнькy зямлi. Taк i ўзняўcя выcoкi кypгaн, вaкoл якoгa pacтyць лiпы i клёны. Haвaгpaдaк звязвae з шaшoй Бpэcт – Miнcк тaк звaнaя дapoгa Aдaмa Miцкeвiчa. Aбaпaл яe цягнyццa дyбoвыя i клянoвыя ляcы. Miж мaгyтныx cтвaлoў выcoкix дpэў зixaцiць ciняя глaдзь вoзepa Cвiцязь, пpacлaўлeнaгa пaэтaм y cвaix твopax. Baдa ў вoзepы нa дзiвa чыcтaя i cвeтлaя. 3ялёнaй cцянoй aбcтyпiлi вoзepa вeкaвыя дyбы. Пa ягo бepaгax любiў xaдзiць Aдaм Miцкeвiч. Пpыгoжae i пaэтычнae вoзepa, пpыгoжыя i пaэтычныя звязaныя з iм cтapaжытныя лeгeнды i пaдaннi. Boзepy Cвiцязь пaэт пpыcвяцiў cвae бaлaды «Cвiцязь», «Pыбкa», «Cвiцязянкa». Ha ягo бepaгax штoгoд пpaвoдзiццa cвятa пecнi. Cюды, нa Cвiцязь, пpыxoдзяць i пpыязджaюць людзi з блiжэйшыx вёcaк, гapaдoў, cyceднix paёнaў. Haд чыcтымi вoдaмi вoзepa гyчыць мyзыкa. Tyт aдбывaюццa кaнцэpты нapoднaй caмaдзeйнacцi.