Князь Яраслав Мудры. Пасля смерці Святаслава (1015), на Русі павсталі княжацкія міжусобіцы. Але пасля всіх гэтых міжусобіц і братазабойства засталіся 2-а лідэра: Яраслав і Мистислав, княжыв у Тмутаракань. Паміж ім і Яраславам грымнула вайна, наступствам якой быв падзел дзяржавы: Кіева і землі на захад ад Дняпра атрымав Яраслав; Чарнігав і землі на всход ад Дняпра атрымав Мистислав. І толькі пасля смерці Мистислава - Чарнігавскага, Яраславу атрымалася аднавіць адзінавладдзе в Рускай зямлі (1034) . p> Правленне Яраслава набыло яму на Русі вялікую славу і любов; за яго розум і начытанасць яму далі мянушку Мудрага. Яраслав вельмі любів чытаць кнігі і збірав іх. Для яго перакладалі кнігі з грэцкай мовы і куплялі кнігі славянскія. Збор кніг, уладкованае Яраславам пры галовным Кіевскім храме св.Софии, служыла на карысць агульную і было даступна всім які любів кніжную мудрасць. Яраслав, па словах летапісца, В«насеявся кніжнымі словамі сэрцы вернікав людзей В»: ён ладзів школы, будавав цэрквы і загадвав духавенству вучыць людзей, навучаючы іх у новай хрысціянскай веры. Так Яраслав з'являвся асветнікам Русі . p> Ён быв і яе моцным абаронцам, актывна аховваючы межы дзяржавы ад знешніх ворагав. Яму вдалося ушчэнт разбіць печанегав і назавжды адагнаць іх ад Кіева (1034). Значэнне гэтай перамогі Яраслава над печанегамі не было азмрочыць нават промахамі распачатага пры ім набегу на Візантыю (1034). 3 -х гадовая вайна з грэкамі, выкліканая гэтым набегам, была апошнім сутыкненнем Русі з Візантыяй і скончылася вызваленнем рускіх палонных, захопленых грэкамі падчас набегу. Выснову: Кіевскае дзяржава пры Яраславе, несумненна, адужэла і квітнела. Яраслав валодав, вялікімі багаццямі, які дазваляе яму прадпрымаць шырокія і цудовныя пабудовы. У Кіеве ён пабудавав выдатны храм Св.Софии і некалькі іншых каменных храмав і манастыров. Для сваіх пабудов Яраслав выпісав з Грэцыі майстров і будавнічыя матэрыялы. Усё гэта ён рабів не шкадуючы сродкав і таму дамагався бліскучых вынікав. Пры Яраславе гандаль на Русі звязваюць цесныя адносіны з Германіяй, Францыяй, Венгрыяй, Польшчай і Сканда. краінамі.
На залітай сонцам сасне прыхарошвалася вавёрка. Бачыла, што я сачу за ёй, і нібы старалася мне спадабацца. Трымалася велічна, грацыёзна. Здавалася, што яна адчувала сябе гаспадыняй і заклікала мяне смялей трымацца.
Раптам яна зляцела на зямлю і хутка пабегла туды, дзе сярод лесу віднелася шырокая прагáліна. Калі я прыбег на палянку, вавёрка сядзела сярод малінніку. Нахіляла лапкамі галінку, каб ямчэй было браць ягады, і ласавалася малінамі, якімі шчодра былі абсыпаны кусты.
Я хацеў абысці вавёрку, каб не спудзіць, але яна сама выскачыла з кустоўя, уселася на зялёнай галінцы елкі і, здаецца, радавалася, што прывяла мяне сюды, у ягады.
Калі я вылез з малінніку, ужо вечарэла. На палянцы доўжыліся цені. Я спалохаўся, што тут мяне застане ноч, бо не ведаў, у які бок ісці дахаты.
Вось што ёсць пра вавёрку.
Выпадак у лесе
На залітай сонцам сасне прыхарошвалася вавёрка. Бачыла, што я сачу за ёй, і нібы старалася мне спадабацца. Трымалася велічна, грацыёзна. Здавалася, што яна адчувала сябе гаспадыняй і заклікала мяне смялей трымацца.
Раптам яна зляцела на зямлю і хутка пабегла туды, дзе сярод лесу віднелася шырокая прагáліна. Калі я прыбег на палянку, вавёрка сядзела сярод малінніку. Нахіляла лапкамі галінку, каб ямчэй было браць ягады, і ласавалася малінамі, якімі шчодра былі абсыпаны кусты.
Я хацеў абысці вавёрку, каб не спудзіць, але яна сама выскачыла з кустоўя, уселася на зялёнай галінцы елкі і, здаецца, радавалася, што прывяла мяне сюды, у ягады.
Калі я вылез з малінніку, ужо вечарэла. На палянцы доўжыліся цені. Я спалохаўся, што тут мяне застане ноч, бо не ведаў, у які бок ісці дахаты.
проверь, может быть не тот текст.