Выпішыце назоўнікі і дзеясловы ў форме адзіночнага ліку з прыстаўкамі абазнач у дзеясловах прыстауку і корань :
разбегліся , бераг , рассыпала , пад'езд , ураджай , адкапаў , усмешка , салодкі , расчысцілі , размалёвають , мароз , паспяшылі, сценка .​

Сяброўства - гэта не проста эмацыйная прыхільнасць, гэта блізкія адносіны, заснаваныя на даверы і шчырасці. Я лічу, што сапраўдны сябар не стане цябе падманваць ні пры якіх абставінах. Тады знаходзіць у сабе сілы сказаць праўду, нават калі яму няпроста будзе гэта зрабіць. Свой пункт гледжання я магу пацвердзіць канкрэтнымі прыкладамі. На свеце не так шмат рэчаў, якія з'яўляюцца вечнымі. Бо золата, каштоўныя ўпрыгажэнні, вытанчаная адзенне, дарагія аўтамабілі і дома - усё гэта каштоўнасці ілжывыя, часовыя. З часам яны абясцэньваюцца, ламаюцца, псуюцца, перастаюць быць моднымі. А вось сярод вечных, сапраўдных каштоўнасцяў можна назваць тры рэчы. Гэта вера, любоў і сяброўства. «Сапраўдны сябар - гэта найвялікшы скарб», «верны сябар пазнаецца ў бядзе" - як часта мы з вамі чуем гэтыя прыказкі, але як рэдка задумваемся над іх сапраўдным значэннем.

Папулярнасць твора “людзі на ” іван мележ тлумачыў арганічнай сувяззю свайго светапогляду з крыніцамі народнай мудрасці, з вядомым жыццём палескай вёскі. «здаецца, ніколі не было мне такое знаёмае і дарагое тое, пра што я пісаў цяжка сказаць, колькі б магло працягвацца блуканне па пакутах маладой жанчыны, каб яна не адважылася, нарэшце, выбрацца з таго становішча, у якім апынулася. адным з самых прывабных у творы з\'яўляецца вобраз ганны чарнушкі. на старонках рамана ганна паўстае перад намі ўжо дарослай дзяўчынай, але мы з лёгкасцю ўяўляем яе дзяцінства: беднасць, цяжкая праца на полі, у хаце. звычайнае жыццё сялянскай дзяўчыны. васiля яна спачатку не вылучала з лiку сваiх равеснiкау. усе пачалось з летняга вечара на сенажацi, калi у iх адбылося першае нясмелае каханне. на вачах ганна вырастае ў незвычайна прыгожую дзяучыну, поўную годнасцi, чалавечай шчырасцi, дабраты i спагадлiвасцi. з псiхалагiчнай абгрунтаванасцю раскрывалася першае каханне дзяучыны. яна пакахала глыбока, з усiм жарам нерастрачаных пачуццяў. з глыбiней намалявана трагедыя дзяўчыны, якая, кахаючы аднаго, сiлай няўмольных абставiн вымушана выйсцi замуж за другога. раман усебакова iмкнецца абгрунтаваць, чаму ганна, у якой развiта пачуцце уласнай годнасцi, якая не церпiць прымусу i сляпога падначалення чужой волi, вырашыла выйсцi за яўхiма. нялегка дасталося ей гэтае рашэнне. пасля сватання ганна пачынае жыць “у нейкiм сне”. яна робiць усе па заведзенаму звычаю, але аутаматычна, без душы i ахвоты. “сцерпiцца – злюбiцца, \" угаворвала сябе ганна. але не злюбiлася i не сцярпелася. i чым даужэй яна жыве у сям\'i глушака, тым больш выразна разумее усю жахлiвасць свайго становiшча. асаблiва адчула ганна свае становiшча жонкi-рабынi, калi нарадзiла дзiця. стары глушак прымусiу яе ехаць на сенакос разам з верачкай, дзе тая захварэла, а пазней - памерла. \"бог дау -- бог узяу\", --вось рэакцыя глушакоу на смерць дзiцяцi.пасля смерцi дачкi ганна не можа больш жыць побач са сваiмi \"сведкамi\", нелюбiмым мужам. яна кiдае глушакоу i iдзе працаваць у школу, якая становiцца часовым прыстанiшчам на яе жыццевым шляху. лес ганны склауся нялегка. надзеi на вяртанне былога кахання не апраудалiся (васiль застауся з зямлей). зварот у бацькаву хату душэунага спакою не прынес, пасля сустрэч з башлыковым засталiся прыкрасць i горкая агiда. вобраз ганны нечым нагадвае мне галоўную гераіню паэмы я. купалы «бандароўна». прыгожая знешнасць, багаты ўнутраны свет, цвёрды, незалежны характар — усё гэта яднае гераінь двух адметных твораў беларускай літаратуры.