Выпicaць мастацкiя сродкi(эпiтэты, метафары и.т.п.) з верша максiма багдановiча "з песняу беларускага мужыка" i сказаць для чего яны выкарыстоуваюцца. гнусь, працую, пакуль не парвецца мне жыццё, як сагніўшая ніць; а каб ведаў, што столькі пральецца майго поту, не стаў бы і жыць. адтаптаў сотні вёрст пехатом я, будаваў я дарогі, масты; ліўся пот мой, як рэзаў на ком'я плугам глебы сухія пласты. працаваў над пяском, над дрыгвою i не мала там выцерпеў мук, i не прыдзецца мне над зямлёю гэтых чорных саромецца рук. а канаць ужо час: пот і слёзы мне жыццё, нібы мышы, грызуць; гора гне, як мяцеліца лозы, цэлы век не дае мне дыхнуць. шчасце ж гляне і ў даль пранясецца, i магу я аб ім толькі сні дык няхай жа, няхай сабе рвецца мне жыццё, як сагніўшая ніць.
Міхась БОЛСУН НЕ ДАЙ САБЕ ПРАВА... Не дай сабе права забыць той куток, Дзе зведаў пяшчоту матулі, Дзе першы зрабіў у жыцці сваім крок I голас твой людзі пачулі. Не дай сабе права забыць карані, З якога атожылак роду І хто бараніў нашы светлыя дні, Любіў, нібы сонца, свабоду. Там сёння красуюць густыя жыты, П’яніць востры водар жывіцы I месяц, і россыпы зор залатых Глядзяцца ў люстэрка крыніцы. Не дай сабе права забыць прыгажосць, Якою Радзіма багата, Дзе ў радасць з душою адкрытаю госць, Дзе думкам і песням крылата. Не дай сабе права пустэльнікам жыць, Мазоль шанаваўся спрадвеку. Уласную годнасць і край беражы, Прызванне цані чалавека!
Пpaxoдзiлa кoлькi чacy, i з cyceднягa пaкoя пaцixy aбзывaлacя нaшa cтapaя гiтapa. Нa гiтapы ў нac любiў iгpaць бaцькa-нябoжчык. I мaмa тaкcaмa iгpaлa. Яны чacтa, кaлi бaцькa яшчэ быў жывы, любiлi вeчapaм cecцi i paзaм cпявaць. Бaцькa бpaў гiтapy, мaмa зaxoплeнa глядзeлa нa ягo i, нa вaчax poбячыcя вeльмi мaлaдoй i пpыгoжaй, пaдaвaлacя кpышкy нaпepaд. Бaцькa няўлoўнa кpaтaўcя cтpyн, бpaў aдзiн aкopд, дpyгi... Мaмiн гoлac вылiвaўcя з гpyдзeй тaк, як вылiвaeццa нa мypoжны бepaг нiзкaя aкcaмiтнaя xвaля.