Сцепаніда наказвала сёння скончыць, прывядзе карову - зноў будзе сварка. Самая, можа, спраўная тут будыніна - новая пунька пры хляве. А тут гэта вайна - яна, мусіць, даб'е ўжо канчаткова. У двары засталася кухня і пры ёй двое - тонкі злы кухар і пажылы, з рабым тварам немец. Хай не цяпер - прыйдзе час, паквітаецца за матчыны боль і знявагу. Ну, адшчыкнулі б пяток ці дзесятак яблыкаў, хай бы наклалі пару гэных пілотак - нашто ж так самавольна абтрасаць усё дзерава? Знадворку патроху віднела, але сонца не было відаць, чутно толькі - у страсе шастаў напорысты вецер, здаецца, на ўчарашнім дні і скончылася добрае надвор'е
НАЧАЛОСёння свет захапiу́ся дакладнымi навукамi. Гуманiтарныя сцiпла адышлiся у́бок, у цень i адтуль насцярожана сочаць, як людзi гуляюць у лiчбы. Спалохалiся нават вучоныя. Захапленне дакладнымi навукамi i непавага да гуманiтарных...Цi не значыць гэта, што халодная разважлiвасць робата, надзеленага фенаменальнай здольнасцю запамiнаць лiчбы, з цягам часу назау́сёды блакiруе сэрца i не дасць яму магчымасцi выпраменьваць дабрыню, захапленне, здзiу́ленне i нават лёгкi чалавечы смутак, якi таксама патрэбен пау́нацэннаму здароваму арганiзму, як i радасць? Колькi стагодзяу́ iшоу́ да гэтага чалавек? ДАЛЕЕ ВСЁ ТО, ЧТО У ВАС НАПИСАНО. В КОНЦЕ ТЕКСА УКАЗАНО...Паводле Янкi СiпаковаСАМ ТЕКСТ НАЗЫВАЕТСЯ "Радасць адкрыцця".
Сцепаніда наказвала сёння скончыць, прывядзе карову - зноў будзе сварка. Самая, можа, спраўная тут будыніна - новая пунька пры хляве. А тут гэта вайна - яна, мусіць, даб'е ўжо канчаткова. У двары засталася кухня і пры ёй двое - тонкі злы кухар і пажылы, з рабым тварам немец. Хай не цяпер - прыйдзе час, паквітаецца за матчыны боль і знявагу. Ну, адшчыкнулі б пяток ці дзесятак яблыкаў, хай бы наклалі пару гэных пілотак - нашто ж так самавольна абтрасаць усё дзерава? Знадворку патроху віднела, але сонца не было відаць, чутно толькі - у страсе шастаў напорысты вецер, здаецца, на ўчарашнім дні і скончылася добрае надвор'е
НАЧАЛОСёння свет захапiу́ся дакладнымi навукамi. Гуманiтарныя сцiпла адышлiся у́бок, у цень i адтуль насцярожана сочаць, як людзi гуляюць у лiчбы. Спалохалiся нават вучоныя. Захапленне дакладнымi навукамi i непавага да гуманiтарных...Цi не значыць гэта, што халодная разважлiвасць робата, надзеленага фенаменальнай здольнасцю запамiнаць лiчбы, з цягам часу назау́сёды блакiруе сэрца i не дасць яму магчымасцi выпраменьваць дабрыню, захапленне, здзiу́ленне i нават лёгкi чалавечы смутак, якi таксама патрэбен пау́нацэннаму здароваму арганiзму, як i радасць? Колькi стагодзяу́ iшоу́ да гэтага чалавек? ДАЛЕЕ ВСЁ ТО, ЧТО У ВАС НАПИСАНО. В КОНЦЕ ТЕКСА УКАЗАНО...Паводле Янкi СiпаковаСАМ ТЕКСТ НАЗЫВАЕТСЯ "Радасць адкрыцця".