Яшчэ і цяпер у мног.. сялянск.. хатах жыве даўняя завядзён- ка: фотакарткі бацьк.. і дзяд.. трымаюць пад шклом у рамках на
сцян... Продкі нашы нібы не пайшлі ад нас, не памерлі, быццам
сочаць за галоўным: як мы? Ці апраўдалі надзеі, спадзяванні
іхнія? У тых позірк.. яшчэ і нейкая магічн.. сіла. Іншы падшы-
ванец мо і хацеў бы калі зрабіць якую псоту, але з фотакартак
глядз.. на яго строг.. і адначасна добр.. вочы дзядулі, бабулі.
Ён бачыць гэтыя вочы і ў сне, а стаўшы, як кажуць, на ногі,нават далёка ад роднай хат.. будзе захоувать у душ.. сваёй усведамленне: Ён iдз.. па зямл.. не адзiн,побач - ягоныя блiзкiя...
ПЕРЕВОД:
Мы люди 21 века не утратили интерес к древнему фольклору потому что, нам очень интересно узнать что было раньше на нашей планете. Мне очень нравится читать давний фольклор, он захватывает дух, учит о разном, например о добре и зла и много других тематик которые нас интересуют.Легенды нам узнать о историческом событие. Поэтому я настоятельно рекомендую почитать разные тематики фольклора.
1) Архіпу стала цікава, што адбываецца ў новай хаце яго бацькоў.
2) Яны баяцца, што маладыя людзі, якія паехалі вучыцца ў горад, не вярнуцца ў родную вёску, а застануцца жыць там.
3) Дзед Яхім лічыць, што адукаваны чалавек павінен не толькі чытаць кнігі, але і пытацца парады ў разумных людзей, якія навучаць яго, як трэба рабіць. Архіп як раз чалавек, які прыслухваецца да таго, што кажуць іншыя, старэйшыя за яго, людзі, і імкнецца быць добрым чалавекам. Ен вельмі цэніць тое, што расказвае дзед Яхім.
4) Дзeд Яxiм раіць Архіпу, што трэба рабіць, таму штo бaчыць y iм чaлaвeкa, якi нейкім чынам aдapвaўcя aд poднaй глeбы, і хоча вярнуць яго назад. Дзед расказвае хлопцу пра тое, як ён бачыць жыццё і ідэалы, пра якія павінен думаць Архіп.