З дадзенных слоу магазин скажу.Запишыце их у таким парадку ,каб атрымалася апааяданне.Падкрэслице галоуныя и даданыя члены сказа. На,заяц,жыу, астрауку.Вясна,прыйшла.У,вала,рацэ, лед,узняла. Паводка, пачалася. Уцек, на,заяц,сярэдзину, астраука. Дуб, там, магутны, стаяу. Ускочыу, нижни, заяц,сук, на,дуба. Дуб,зайца,ад,выратавау, паводки.

·         Адказ, вераб’і, вiдэлец, вокладка, вузкi, гарбуз, дзверы, дождж,     дзяўчынка, ёсць, калiдор, кватэра, ластаўка, лесвiца, месца, мяккi, надвор’е, рукзак, ручнiк, сусед, сцюжа, талерка, учора, цыбуля, яблык, асцярожны, блішчаць, булён, воблака, вугаль, вулей, вусень, джаліць, заўжды, звінець, капялюш, майстар, нячутна, павук, паліто, пацеркі, пошта, пенал, пялёстак, Рэспубліка Беларусь, увосень, улетку, фламастэр, цвісці, чаромха, чацвер, чысціня, секунда, балерына, берэт, дзесятак, дэлегацыя, калектыў, паштальён, па дрэвах, па берагах, па класах, па рэйка, гараджане, памочнік, плывец, подпіс, бервяно, грымець,  дошкі,  аб’язджаць, вуліца, уверсе, унізе, услых, ахвотна.  

Хлопчык ведаў, што зайца так, як птушаня ў гняздзе, не накрыеш. тут ужо трэба маладзецтва, небывалае здарэнне, - каб ён, такі імклівы, няўлоўны, ды апынуўся ў тваіх руках. але аднойчы такі цуд адбыўся. а што не з зайцам, а з маленькім зайчыкам, дык цуд ад гэтага быў ані крышку не меншы. іх тады, цэлы вывадак зайчанят, не проста знайшлі ў канюшыне, а выкасілі. як жа добра, што не падрэзалі касою! вялікія, хто касіў, кінулі косы і пачалі лавіць зайчанят, што сыпанулі ва ўсе бакі. і смешна так, як завадныя, і не вельмі хутка. цяжка сказаць, як гэта ён сам, той хлопчык, не дагнаў ніводнага. можа, таму, што хацеў палавіць усіх адразу. а аднаго яму далі. рука дарослага трымала зайчаня за вушкі, толькі пальцамі. а шарачок па-немаўлячы пацешна дрыгаў заднімі лапкамі, нібы ад радасці, нібы з усмешкай. хлопчыку сказалі, што зайца няможна браць за спіну, а толькі за вушы, і малы чалавек, з вялікай асцярожнасцю і трывогай, узяў малога зайца так, як трэба браць, адчуў у пальцах і цёплыя лапінкі вушэй, і дрыганне ножак, а потым, ужо без парады дарослых, палажыў яго ў шапку і, нібы ў гняздзе, панёс трушком ды подбегам дахаты