Паходзіў, як мяркуюць дасьледнікі, з купецкага стану. Сын Гаўрылы, паводле іншых зьвестак — Емяльяна Сітняновіча. Другое прозьвішча — Пятроўскі — атрымаў ад айчыма, заможнага полацкага купца[3]. У архіўных «росьпісах двароў палачанаў» род Пятроўскіх значыцца побач з Скарынамі і Цяпінскімі.
Пачатковую адукацыю атрымаў у Полацку. Першым ягоным настаўнікам, імаверна, быў вядомы беларускі пэдагог і пісьменьнік Ігнат Іяўлевіч. Навучаўся ў Кіева-Магілянскім калегіюме, дзе каля 1650 атрымаў званьне «дыдаскала» (настаўніка). Працягваў адукацыю ў Віленскай акадэміі (да 1653). 3ь сяр. 1650-х да 1664 настаўнічаў у брацкай школе Полацкага Богаяўленскага манастыра. У той час захоўваў вернасьць Рэчы Паспалітай. Напрыклад, дасьледнікі адшукалі верш-эпітафію Сімяона Полацкага, у якім ён нэгатыўна выказваецца пра маскоўскія войскі[4].
Вось і прайшло першае 10-годдзе XXI стагоддзя. Хочацца задумацца над лёсам кнігі... Не так ужо і даўно, у канцы XX стагоддзя, навукоўцы прагназавалі знікненне кніжнай культуры ўвогуле. У наш век камп'ютэрных тэхналогій, Інтэрнэту, тэлебачання, здаецца людзі ўсё радзей сталі звяртацца да кнігі. Але кнігі застаюцца і яшчэ доўга будуць заставацца вялікім здабыткам культуры. Як добра пахне друкарскай фарбай новая кніжка! Якія прыгожыя ў яе каляровыя ілюстрацыі! Можна пагартаць яе старонкі, перагледзець каментары. Ды і сёння, калі на кампутарных дысках у многіх ужо сабрана столькі кніжак, колькі ў раённай бібліятэцы, усе ж людзі ідуць у бібліятэку, каб узяць кнігу, якая ўжо пабывала ў многіх чытачоў. Яна захавала іх ўхваляльныя надпісы, знакі абурэння або пытанні, а нейкая кніга захоўвае слязу, якую хто-то выпусціў пад уплывам эмоцый на старонку ...Кнігі - наш духоўны набытак... Адны з'яўляюцца маральным арыенцірам для падрастаючага пакалення, іншыя носяць забаўляльны характар, але несумненна адно - кніга – лепшы крыніца ведаў, нават развіццё інтэрнэту не адштурхнула цікавасць пакупнікоў да друкаванай прадукцыі... Усё-ткі кампутар для чытання кніг не вельмі падыходзіць – марнуе электраэнергію, псуе зрок, ды і проста не дастаўляе задавальненне. Ды і не ўсе кнігі можна знайсці ў даступным электронным варыянце. Кнігі для бізнесу, для навучання, кнігі з міні-курсамі па розных напрамках – усе яны паступаюць у продаж і даволі доўга не маюць ні арыгінальных, ні пірацкіх аналагаў у інтэрнэце. А бо ў іх каштоўная інфармацыя. Адна кніга-трэнінг ад эксперта па рэкламе можа прынесці выдавецтву нямала прыбытку, але яшчэ яна і прынясе немалую карысць кампаніям, у якіх працуюць яе чытачы. Такім чынам, кніга можа замяніць вам пару-тройку лекцый і некаторыя курсы павышэння кваліфікацыі. Вядома, прагрэс не стаіць на месцы, многія чытаюць кнігі з экрана манітора або мабільнага тэлефона, і калі прыгледзецца, у вагонах метро можна ўсё часцей сустрэць бібліяфілаў, уткнувшихся менавіта ў электронныя кнігі. Што аддаць перавагу — гэта, вядома, пытанне густу.. Ёсць жа яшчэ і аўдыякнігі... Але, усе-ткі, большасць аддаюць перавагу "жывыя" кнігі, чым электронныя і аўдыё кнігі. Факт. Слухаць адно - чытаць іншае. У сучасным свеце існуе мноства разнастайных крыніц інфармацыі, асноўнымі з якіх з'яўляюцца кампутар і кніга, і пакуль існуе чалавецтва са сваімі праблемамі, цяжкасцямі і задачамі, кніга была і будзе заставацца крыніцай ідэй, дарадцам, сябрам, якая будзе весці вас па дарозе жыцця, і ніколі вас не падвядзе...
Паходзіў, як мяркуюць дасьледнікі, з купецкага стану. Сын Гаўрылы, паводле іншых зьвестак — Емяльяна Сітняновіча. Другое прозьвішча — Пятроўскі — атрымаў ад айчыма, заможнага полацкага купца[3]. У архіўных «росьпісах двароў палачанаў» род Пятроўскіх значыцца побач з Скарынамі і Цяпінскімі.
Пачатковую адукацыю атрымаў у Полацку. Першым ягоным настаўнікам, імаверна, быў вядомы беларускі пэдагог і пісьменьнік Ігнат Іяўлевіч. Навучаўся ў Кіева-Магілянскім калегіюме, дзе каля 1650 атрымаў званьне «дыдаскала» (настаўніка). Працягваў адукацыю ў Віленскай акадэміі (да 1653). 3ь сяр. 1650-х да 1664 настаўнічаў у брацкай школе Полацкага Богаяўленскага манастыра. У той час захоўваў вернасьць Рэчы Паспалітай. Напрыклад, дасьледнікі адшукалі верш-эпітафію Сімяона Полацкага, у якім ён нэгатыўна выказваецца пра маскоўскія войскі[4].
Не так ужо і даўно, у канцы XX стагоддзя, навукоўцы прагназавалі знікненне кніжнай культуры ўвогуле. У наш век камп'ютэрных тэхналогій, Інтэрнэту, тэлебачання, здаецца людзі ўсё радзей сталі звяртацца да кнігі. Але кнігі застаюцца і яшчэ доўга будуць заставацца вялікім здабыткам культуры.
Як добра пахне друкарскай фарбай новая кніжка! Якія прыгожыя ў яе каляровыя ілюстрацыі! Можна пагартаць яе старонкі, перагледзець каментары. Ды і сёння, калі на кампутарных дысках у многіх ужо сабрана столькі кніжак, колькі ў раённай бібліятэцы, усе ж людзі ідуць у бібліятэку, каб узяць кнігу, якая ўжо пабывала ў многіх чытачоў. Яна захавала іх ўхваляльныя надпісы, знакі абурэння або пытанні, а нейкая кніга захоўвае слязу, якую хто-то выпусціў пад уплывам эмоцый на старонку ...Кнігі - наш духоўны набытак... Адны з'яўляюцца маральным арыенцірам для падрастаючага пакалення, іншыя носяць забаўляльны характар, але несумненна адно - кніга – лепшы крыніца ведаў, нават развіццё інтэрнэту не адштурхнула цікавасць пакупнікоў да друкаванай прадукцыі...
Усё-ткі кампутар для чытання кніг не вельмі падыходзіць – марнуе электраэнергію, псуе зрок, ды і проста не дастаўляе задавальненне. Ды і не ўсе кнігі можна знайсці ў даступным электронным варыянце. Кнігі для бізнесу, для навучання, кнігі з міні-курсамі па розных напрамках – усе яны паступаюць у продаж і даволі доўга не маюць ні арыгінальных, ні пірацкіх аналагаў у інтэрнэце. А бо ў іх каштоўная інфармацыя. Адна кніга-трэнінг ад эксперта па рэкламе можа прынесці выдавецтву нямала прыбытку, але яшчэ яна і прынясе немалую карысць кампаніям, у якіх працуюць яе чытачы.
Такім чынам, кніга можа замяніць вам пару-тройку лекцый і некаторыя курсы павышэння кваліфікацыі.
Вядома, прагрэс не стаіць на месцы, многія чытаюць кнігі з экрана манітора або мабільнага тэлефона, і калі прыгледзецца, у вагонах метро можна ўсё часцей сустрэць бібліяфілаў, уткнувшихся менавіта ў электронныя кнігі. Што аддаць перавагу — гэта, вядома, пытанне густу.. Ёсць жа яшчэ і аўдыякнігі... Але, усе-ткі, большасць аддаюць перавагу "жывыя" кнігі, чым электронныя і аўдыё кнігі. Факт. Слухаць адно - чытаць іншае.
У сучасным свеце існуе мноства разнастайных крыніц інфармацыі, асноўнымі з якіх з'яўляюцца кампутар і кніга, і пакуль існуе чалавецтва са сваімі праблемамі, цяжкасцямі і задачамі, кніга была і будзе заставацца крыніцай ідэй, дарадцам, сябрам, якая будзе весці вас па дарозе жыцця, і ніколі вас не падвядзе...