Тамыр көптеген және әр түрлі жасушалардан тұрады.Оны бірнеше бөліктерге немесе аймақтарға бөлуге болады.Тамырдың ең ұшын тамыр оймақшасы жауып тұрады.Тірі, жұқа өабықшалы жасушалардан тұратын тамыр оймақшасы әрдайым қабыршақтанып, түлеп отырады.Бөліну аймағынан соң тамыр жұмсақ, мөлдір болып көрінеді.Бұл-өсу аймағы. Өсу аймағындағы жасушалар созылыңқы болып келеді және бұл аймақтың мөлшері онша үлкен болмайды. Мұнан жоғары ұзындығы 5-200 мм болатын сору аймағы орналасады.Минералды заттар мен суды сору қызметін осы аймақта болатын тамыр түкшелері атқарады.Тамыр түкшелері қабырғасы, цитоплазмасы, ядросы және басқа бөліктері бар жасуша екенін ұлғайтқыш әйнекпен байқауға болады.
Тамырдың 1мм2 бетінде 200-ден 400-ге дейін тамыр түкшелері болады. Тамыр түкшелері болғандықтан, тамырдың сору беті 18 есеге жуық өседі. Тамыр түкшелері 10-20 тәулік қана тіршілік етеді. Тамырдың жас бөлігінде жаңа тамыр түкшелері түзіледі.
Тамыр көптеген және әр түрлі жасушалардан тұрады.Оны бірнеше бөліктерге немесе аймақтарға бөлуге болады.Тамырдың ең ұшын тамыр оймақшасы жауып тұрады.Тірі, жұқа өабықшалы жасушалардан тұратын тамыр оймақшасы әрдайым қабыршақтанып, түлеп отырады.Бөліну аймағынан соң тамыр жұмсақ, мөлдір болып көрінеді.Бұл-өсу аймағы. Өсу аймағындағы жасушалар созылыңқы болып келеді және бұл аймақтың мөлшері онша үлкен болмайды. Мұнан жоғары ұзындығы 5-200 мм болатын сору аймағы орналасады.Минералды заттар мен суды сору қызметін осы аймақта болатын тамыр түкшелері атқарады.Тамыр түкшелері қабырғасы, цитоплазмасы, ядросы және басқа бөліктері бар жасуша екенін ұлғайтқыш әйнекпен байқауға болады.
Тамырдың 1мм2 бетінде 200-ден 400-ге дейін тамыр түкшелері болады. Тамыр түкшелері болғандықтан, тамырдың сору беті 18 есеге жуық өседі. Тамыр түкшелері 10-20 тәулік қана тіршілік етеді. Тамырдың жас бөлігінде жаңа тамыр түкшелері түзіледі.
Объяснение:
В настоящее время большинство специалистов считают, что воспаление –
это сформировавшаяся в процессе эволюции защитно-при гомео-
статическая реакция организма на повреждение, заключающаяся в определенных
изменениях терминального сосудистого ложа, крови, соединительной ткани, на-
правленных на уничтожение агента, вызывающего повреждение, и на восстанов-
ление поврежденной ткани, которая, став избыточной относительно стимулов ее
вызванных, трансформируется в типовой патологический процесс. Биологический
смысл воспаления как эволюционно сложившегося процесса заключается в лик-
видации или ограничении очага повреждения и вызвавших его патогенных аген-
тов. Воспаление в конечном итоге направлено на локализацию, уничтожение и
удаление факторов его вызвавших, “очищение” внутренней среды организма от
чужеродного фактора или поврежденного, измененного “своего” с последующим
отторжением этого повреждающего фактора и ликвидацией последствий повреж-
дения.