Ғылыми деректер бойынша Күн жүйесіне жататын Жер ғаламшары бұдан 4,5—5 млрд жыл бұрын газды-шаңды тұманнан пайда болған. Мұндай газды- шаңды материя қазіргі кезде жұлдызаралық кеңістікте де кездеседі. Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы үшін ғарыштық және ғаламшарлық кейбір алғышарттар қажет. Ол үшін ғаламшардың өзіне тән мөлшері болу шарт. Ғаламшардың мөлшері тым үлкен болса, табиғи радиоактивті заттардың атомдық ыдырауынан бөлінген энергияның әсерінен ғаламшар өте кызып кетуі мүмкін. Ғаламшардың тым қызып кетуі қоршаған ортаның радиоактивті заттармен ластануына жағдай жасайды. Ал ғаламшардың мөлшері тым кіші болса, ол өз айналасындағы атмосфераны ұстап тұра алмайды. Ғаламшарлар жұлдыздарды орбита бойынша айнала қозғалуы аркылы тұрақты түрде және біркелкі мөлшерде өзіне қажетті энергия алып тұруы тиіс. Ғаламшарға энергия ағысы бір калыпты түспесе тіршіліктің пайда болуы мен дамуы мүмкін емес. Өйткені тірі ағзалардың тіршілігі белгілі бір температуралық жағдайда ғана жүріп отырады. Қорыта айтқанда, Жер ғаламшарында тіршіліктің пайда болуының алғышарттарына — ғаламшардың қажетті мөлшері, энергия және белгілі температуралық жағдайлар жатады. бұл айтылған алғышарттар тек Жер ғаламшарында ғана болғандығы ғылыми дәлелденген. Тіршіліктің пайда болуы, а өте ерте кездерден бастап- ақ толғандырып келе жатқан күрделі мәселенің бірі. Ол жайында көптеген болжамдармен көзқарастар бар.
Смысл в двух словах: есть очень сложная молекула, многомиллионная по количеству атомов. Она - фермент, то есть катализатор, ускоряющий нужную организму реакцию. Выглядит как спутанный клубок.
Выяснилось, что ее можно разбить на маленькие тысячи блоков так, что уже первый выполняет свою функцию (но медленно и ненадежно) . Добавление каждого нового блока оставляет молекулу работо и улучшает ее эффективность. Эо практически означает, что молекула именно таким путем развивалась.
Протвники эволюции любят пример с Боингом, который взял бы и сам собрался на свалке после землетрясения. Да, Боинг не соберется. Он либо готовый - либо груда бесполезного мусора. Но вот эта молекула (а она, кстати, куда сложнее Боинга! ) - может собратсья. Потихоньку, по блочку.. . И все время - быть живой и рабочей.
Все равно, что Боинг можно было бы разобрать до конца снимая с него детальку за деталькой, и он все время был бы летать и возить людей - и так до последнего винтика!
Тіршіліктің пайда болуының алғышарттары
Ғылыми деректер бойынша Күн жүйесіне жататын Жер ғаламшары бұдан 4,5—5 млрд жыл бұрын газды-шаңды тұманнан пайда болған. Мұндай газды- шаңды материя қазіргі кезде жұлдызаралық кеңістікте де кездеседі. Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы үшін ғарыштық және ғаламшарлық кейбір алғышарттар қажет. Ол үшін ғаламшардың өзіне тән мөлшері болу шарт. Ғаламшардың мөлшері тым үлкен болса, табиғи радиоактивті заттардың атомдық ыдырауынан бөлінген энергияның әсерінен ғаламшар өте кызып кетуі мүмкін. Ғаламшардың тым қызып кетуі қоршаған ортаның радиоактивті заттармен ластануына жағдай жасайды. Ал ғаламшардың мөлшері тым кіші болса, ол өз айналасындағы атмосфераны ұстап тұра алмайды. Ғаламшарлар жұлдыздарды орбита бойынша айнала қозғалуы аркылы тұрақты түрде және біркелкі мөлшерде өзіне қажетті энергия алып тұруы тиіс. Ғаламшарға энергия ағысы бір калыпты түспесе тіршіліктің пайда болуы мен дамуы мүмкін емес. Өйткені тірі ағзалардың тіршілігі белгілі бір температуралық жағдайда ғана жүріп отырады. Қорыта айтқанда, Жер ғаламшарында тіршіліктің пайда болуының алғышарттарына — ғаламшардың қажетті мөлшері, энергия және белгілі температуралық жағдайлар жатады. бұл айтылған алғышарттар тек Жер ғаламшарында ғана болғандығы ғылыми дәлелденген. Тіршіліктің пайда болуы, а өте ерте кездерден бастап- ақ толғандырып келе жатқан күрделі мәселенің бірі. Ол жайында көптеген болжамдармен көзқарастар бар.
Объяснение:
Выяснилось, что ее можно разбить на маленькие тысячи блоков так, что уже первый выполняет свою функцию (но медленно и ненадежно) . Добавление каждого нового блока оставляет молекулу работо и улучшает ее эффективность. Эо практически означает, что молекула именно таким путем развивалась.
Протвники эволюции любят пример с Боингом, который взял бы и сам собрался на свалке после землетрясения. Да, Боинг не соберется. Он либо готовый - либо груда бесполезного мусора.
Но вот эта молекула (а она, кстати, куда сложнее Боинга! ) - может собратсья. Потихоньку, по блочку.. . И все время - быть живой и рабочей.
Все равно, что Боинг можно было бы разобрать до конца снимая с него детальку за деталькой, и он все время был бы летать и возить людей - и так до последнего винтика!