Вкажи переваги та недоліки віддаленої гібридизації.

Эозинофилдер (eosinophile, грек, eosin — бояу, рһіlіа — сүйіспеншілік) — цитоплазмасында қышқылдық бояулармен қызыл ашық түске боялатын ірі дәншелері (гранулалары) болатын қанның ақ жасушасы. Гранулаларының құрамында гидролазалық ферменттер, пероксидаза, қышқылды фосфатаза, эстераза, гистаминаза ферменттері болады. Даму сатысына байланысты балғын, таяқша ядролы және сегментті ядролы эозинофилдер болып ажыратылады. Қалыпты жағдайда қанда негізінен жетілген сегментті ядролы эозинофилдер болады. Олардың ядролары екі, кейде үш бөлімнен тұрады. Ал таяқша ядролы және балғын жас эозинофилдер өте сирек кездеседі. Эозинофилдер организмге түскен бөгде протеиндерге қарсы қорғанысты, аллергиялық, анафилактикалық реакцияларды іш жүзіне асыруға және гистаминнің метаболизміне қатысады. Организмге бөгде протеинді заттардың енуіне байланысты эозинофилдердің саны күрт көбейеді.[

Вопытах проф. венского университета г. молиша свежесорванные листья груши в процессе дыхания повышали тем­пературу в термосе до 59° с при температуре окружающего термос воздуха 15°. примерно такие же результаты были получены с листьями бука и акации. еще в 1777 г. знаменитый французский ученый ж.б.ламарк (1744-1829) заметил, что цветки  итальянского аройника  теплые на ощупь. точными опытами установлено, что температура в цветках этого растения поднимается до 40- 44° при температуре воздуха 15° с.у аройника температура внутри цветка выше на 10 градусов чем температура окружающей среды.