1.Прочитайте рассуждения Августина Блаженного: "Что же такое, еще раз повторяю, что такое время? Пока никто меня о том не спрашивает, я понимаю, нисколько не затрудняясь; но, как скоро хочу дать ответ об этом, я становлюсь совершенно в тупик. Между тем вполне сознаю, что если бы ничего не приходило, то не было бы и если бы ничего не проходило, то не было бы будущего, и если бы ничего, не было действительно существующего, то не было бы и настоящего времени. Но в чем состоит сущность первых двух времен, т. е и будущего, когда и уже нет, и будущего еще нет? Что же касается до настоящего, то, если бы оно всегда оставалось настоящим и никогда не переходило из будущего в тогда оно не было бы временем, а вечностью. А если настоящее остается действительным временем при том только условии, что через него переходит будущее в то как мы можем приписать ему действительную сущность, основывая ее на том, чего нет? Разве в том только отношении, что оно постоянно стремится к небытию." Как Вы понимаете проблему времени? Согласны ли Вы с рассуждениями философа?
2.Приведите примеры дедуктивного и индуктивного рассуждения.
3.Прочитайте отрывок из произведения Ф.Ницше. «...нам необходима критика моральных ценностей, сама ценность этих ценностей должна быть однажды поставлена под во а для этого необходимо знание условий и обстоятельств, из которых они произросли, среди которых они развивались и изменялись.., – знание, которое отсутствовало до сих пор и в котором не было нужды. Ценность этих «ценностей» принимали за данность, за факт, за нечто проблематичное и неприкосновенное, до сих пор ни капельки не сомневались и не колебались в том, чтобы оценить «доброго» по более высоким ставкам, чем «злого», более высоким в смысле всего содействующего, полезного, плодотворного с точки зрения человека вообще (включая и будущее человека) ... Ориентиром, выводящим на правильный путь, стал мне во что, собственно, означают в этимологическом отношении обозначения «хорошего» в различных языках: я обнаружил тут, что все они отсылают к одинаковому преобразованию понятия – что «знатный», «благородный» в сословном смысле всюду выступают основным понятием, из которого необходимым образом развивается «хороший» в смысле «душевно знатного», «благородного», «душевно породистого», «душевно привилегированного»: развитие, всегда идущее параллельно с тем другим, где «пошлое», «плебейское», «низменное» в конце концов переходит в понятие «плохого»... Относительно генеалогии морали это кажется мне существенным усмотрением; его столь позднее открытие объясняется тормозящим влиянием, которое демократический рассудок оказывает в современном мире на все во касающиеся происхождения ... Все, что было содеяно на земле против «знатных», «могущественных», «господ», не идет ни в малейшее сравнение с тем, что содеяли против них евреи; евреи, этот жреческий народ, умевший в конце концов брать реванш над своими врагами и победителями лишь путем радикальной переоценки их ценностей, стало быть, путем акта духовной мести. Так единственно и подобало жреческому народу, народу наиболее вытесненной жреческой мнительности. Именно евреи рискнули с ужасающей последовательностью вывернуть аристократическое уравнение ценности (хороший = знатный - могущественный = прекрасный = счастливый = боговозлюбленный) - и вцепились в это зубами бездонной ненависти (ненависти бессилия), именно «только одни отверженные являются хорошими; только бедные, бессильные, незнатные являются хорошими; только страждущие, терпящие лишения, больные, уродливые суть единственно благочестивые, единственно набожные, им только и принадлежит блаженство, – вы же, знатные и могущественные, вы, на веки вечные злые, жестокие, похотливые, ненасытные, безбожные, и вы до скончания времени будете злосчастными, проклятыми и осужденными!»... – именно, что с евреев начинается восстание рабов в морали, – восстание, имеющее за собой двухтысячелетнюю историю и ускользающее нынче от взора лишь потому, что оно – было победоносным... Что хорошо? – Все, что повышает в человеке чувство власти, самую власть. Что дурно? – Все, что происходит от слабости. Что есть счастье? – Чувство растущей власти, чувство преодолеваемого противодействия. Не удовлетворенность, но стремление к власти, не мир вообще, но война, не добродетель, но полнота добродетель, свободная от морали. Слабые и неудачники должны погибнуть: первое положение нашей любви к человеку. И им должно еще в этом. Что вреднее всякого порока? – Деятельное сострадание ко всем неудачникам и слабым — христианство». (Ницше Ф. К генеалогии морали; Антихрист. Проклятие христианству). Отметьте идеи, с которыми Вы согласны и не согласны. Объясните свою позицию.
аяқтың немесе қолдың кейбір қимылдарының көмегімен және көмегімен
Негізгі төзімділік - бұл аэробты мүмкіндіктердің максималды күшін қажет ететін және сонымен бірге анаэробты энергиямен жабдықтау процестерін қосумен жүретін жұмысқа төзімділік. Негізі - жүрек бұлшықетінің және сыртқы тыныс алу аппараттарының жоғары күші мен төзімділігі. Бұл III импульстік режимдегі жұмыс.
Даму құралы тек аяқ қимылдарының көмегімен таңдалған әдіс, координатта серуендеу жүзу жаттығулары болуы мүмкін (аяқтың қимылдары «энергетикалық тұрғыдан» көп болады; «қолмен» жүзу кезінде оттегін тұтынудың үлкен мәндеріне қол жеткізу мүмкін емес).
Негізгі төзімділікті дамыта отырып, 3, 5, 7, 9 циклдан кейін тыныс алумен «гипоксиялық» (тыныс ұстаумен) жаттығу формасы бар аралық әдіс (800-1000 м) қолданылады; максималды күш жұмылдырумен орташа және ұзын сегменттерде (300-500, 800-1500 м) қайталанған жаттығу әдісін қолдану; қарқынды аралық жаттығулар түрінде 200-400 м сегменттерде және қысқа сегменттерде (25-100 м) жоғары қайталанулармен және қысқа демалу үзілістерімен аралық жаттығулар.
Жүзудің жалпы көлемінде қайталанған-аралық жаттығулардың үлесі аралық жаттығулардың қарқынды нұсқасы, оның ішінде «қатты» режимдерде орындалатын жаттығулар (импульс режимі III қысқа демалыспен - 5-20 с) артады.
Алайда, үшінші импульстік режимде жұмыс істеу жүрек бұлшықеті мен орталық жүйке жүйесінің ауыртпалығын тудыруы мүмкін екенін есте ұстаған жөн, сондықтан ол өте мұқият және мұқият болуды қажет етеді.
Максималды аэробты мүмкіндіктерді дамытудың тиімді құралы - бұл жүзудің жылдамдықпен орындалатын орташа ұзындықты сегменттерден тұратын интервалдық қатарлар. Мысалы, бірінші сегменттер максимумның 50% интенсивтілігімен жүзеді, келесі 70%; 80%; Максималды жылдамдықтың 85-90% құрайды. Жүктің біртіндеп өсуі жүзгіштер үшін оттегінің максималды шығыны деңгейіне жетудің маңызды шарты болып табылады (VO2 max), сондықтан негізгі төзімділікті дамыту кезінде жаттығу жұмыстарын орындау үшін маңызды әдістемелік ереже жүзу жылдамдығын ұстап тұру және тіпті аралық қатарлар аралықтарында жүзу жылдамдығын арттыру, сонымен қатар орташа және ұзақ уақыттың екінші жартысында жылдамдықты арттыру болып табылады. импульстік режимдегі арақашықтық III.
Арнайы (анаэробты) төзімділікті дамыту.
Арнайы төзімділікті дамыту - жүзушілерді спорттық даярлаудың негізгі буыны - энергиямен қамтамасыз етудің анаэробты механизмінің қуаты мен қуатын арттыруға, шаршау дамыған сайын жүзу қозғалыстарының қарқыны мен қадамы арасындағы оңтайлы арақатынасты сақтау қабілетіне бағытталған. Бұл міндеттер IV пульстегі жаттығуларды орындау процесінде шешіледі.
Анаэробты өнімділікті тренажерларды қолдана отырып құрлықтағы күш жаттығулары процесінде, қозғалыстардың максимальды қарқындылығымен және жұмыс кезеңдерінің ұзақтығымен 30-40 с-тан 3-4 минутқа дейін дөңгелек жаттығуларда, сондай-ақ IV аймақта «тек аяғымен» қимылдармен жүзу кезінде дамытуға болады. ... Алайда, ерекше төзімділікті дамытудың негізгі формасы - бұл толық үйлесімді түрде таңдалған тәсілмен жүзу және барлық мамандандырылған жүзушілер үшін - көбелектің жүзуі.
Ерекше төзімділікті дамыту орта және ұзақ қашықтықтағы (200, 400, 800, 1500 м) бәсекелік жылдамдық жағдайында жүзу кезінде, сондай-ақ қысқа (50-100 м) және орташа (200-400) жоғары қарқындылық («жылдам») аралық жаттығу әдістерімен жүзеге асырылады. м) «бөлшек қатар» деп аталатын қайталанған интервалды жүзу түрінде, сегментті еңсеру уақытына қарағанда 1,5-3 есе артық тынығу аралықтары бар сегменттер.
Жылдамдыққа төзімділікті дамыту.
Төзімділіктің осы түрін дамыту бірінші кезекте бұлшықет ішіне энергия шығару процестеріне әсер ететін жаттығуларды қолдануды қамтиды. Бұл V аймағының жаттығулары.
Бұл режимнің негізгі факторлары максималды қуат пен жұмыс қозғалыстарының жиілігі болып табылады.
Жұмыс кезеңдерінің ұзақтығы өте қысқа (5-10 - 20-25 с). Осы уақыттағы жүрек соғу жиілігі «жеделдетуге» үлгермейді, сондықтан жұмыс сапасын бағалау критерийі - жаттығу сегменттерінен шығу жылдамдығы.
Жаттығу үшін 10-15-тен 25 м-ге дейінгі сегменттер қайталану санымен 2-4-тен 10-16-ға дейін қолданылады. 1-2 минуттық үзілістермен 1, 2, 3 рет қайталанатын жұмыс кезінде - сегменттер 40-50 м дейін.
Объяснение:
В сучасних умовах традиційна Аюрведическая медицина може зіграти важливу роль в розумінні науки про харчування в цілому і в медицині зокрема. Описуються вимоги, що пред'являються до правил харчування в медичній практиці, з точки зору Аюрведичній медичної традиції. Робиться акцент на факторах, які визначають вплив їжі на організм. Велика увага приділяється впливу їжі на індивідуальні особливості організма.На протягом всієї історії Аюрведическая медицина надавала і продовжує надавати великий вплив на розвиток медицини в різних регіонах земної кулі. В останні роки в суспільстві помітно зріс практичний інтерес до традиційної і, в тому числі, до Аюрведичній медицині. Сьогодні ми отримали можливість звернутися до цих стародавніх медичних знань, здатним вплинути на рішення проблем сучасного суспільства в цілому і медицини зокрема. У зв'язку з вищесказаним виявлення і вивчення інформації про харчування в Аюрведичній медицині є актуальним і затребуваним в сучасному суспільстві.