Тешик-Таш (узб. Teshik-Tosh — дырявый камень) — пещера-грот в горах Байсунтау (Узбекистан). В данной пещере 1938—1939 годах советский археолог Алексей Павлович Окладников совершил открытие захоронения из мустьерской культуры неандертальской девочки [1]. Ранее предполагалось, что этот скелет принадлежал мальчику
Так, в пещере Тешик-Таш (Южный Узбекистан) академик А. П. Окладников в 1938 году обнаружил скелет мальчика-неандертальца 10–12 лет, вокруг которого было разбросано множество костей и рогов козлов, когда-то образовывавших аккуратное ограждение могилы. То есть это было сознательное погребение, сделанное в знак уважения и любви к покойному!
Менің әжем өте мейірімді, көрікті жан. Мен кішкентайымнан ата-әжемнің қолында өстім. Олар мені адалдыққа, білімге құштар болуға үйретті. Әжем сәл қатаңдау. Әжемнің үнемі біздің қасымызда болғанын қалаймын. Мұңайсам әжеме жеткізуге тырысамын.
Мен мектеп-интернатта оқимын. Сондықтан әжемнің «құлыншағым, ботақаным, айналайын» деген сөзі үнемі құлағыма келеді. Мейрамымен құттықтасам, жадырап, масайрап қалады. Әжемнің үлкейген сайын сәл нәрсеге ренжіп қалатынын байқап жүрмін. Сондықтан ренжітпей, қуантуға тырысамын. Сабақтан жақсы баға алсам, бірінші әжем естиді. Қуанады.
Тешик-Таш (узб. Teshik-Tosh — дырявый камень) — пещера-грот в горах Байсунтау (Узбекистан). В данной пещере 1938—1939 годах советский археолог Алексей Павлович Окладников совершил открытие захоронения из мустьерской культуры неандертальской девочки [1]. Ранее предполагалось, что этот скелет принадлежал мальчику
Так, в пещере Тешик-Таш (Южный Узбекистан) академик А. П. Окладников в 1938 году обнаружил скелет мальчика-неандертальца 10–12 лет, вокруг которого было разбросано множество костей и рогов козлов, когда-то образовывавших аккуратное ограждение могилы. То есть это было сознательное погребение, сделанное в знак уважения и любви к покойному!
Менің әжем өте мейірімді, көрікті жан. Мен кішкентайымнан ата-әжемнің қолында өстім. Олар мені адалдыққа, білімге құштар болуға үйретті. Әжем сәл қатаңдау. Әжемнің үнемі біздің қасымызда болғанын қалаймын. Мұңайсам әжеме жеткізуге тырысамын.
Мен мектеп-интернатта оқимын. Сондықтан әжемнің «құлыншағым, ботақаным, айналайын» деген сөзі үнемі құлағыма келеді. Мейрамымен құттықтасам, жадырап, масайрап қалады. Әжемнің үлкейген сайын сәл нәрсеге ренжіп қалатынын байқап жүрмін. Сондықтан ренжітпей, қуантуға тырысамын. Сабақтан жақсы баға алсам, бірінші әжем естиді. Қуанады.